Ένα απόγευμα, την ώρα που πάρκαρα έξω από τα Αγγλικά για να αφήσω τα κορίτσια για μάθημα, σταμάτησε δίπλα μας κάποιος με το αυτοκίνητό του για να ρωτήσει προς τα πού είναι… το νεκροταφείο.
Του εξήγησα του ανθρώπου και έφυγε, αλλά πού να ήξερε τι έμελε να προκαλέσει η ερώτησή του.
Εβελίνα: Μαμά δεν έχουμε πάει ποτέ σε κηδεία.
Εγώ: Ε ναι δεν έχει τύχει. Δεν είναι κακό αυτό. Δεν είναι και το πιο ευχάριστο να πηγαίνεις σε κηδεία. Είναι λυπηρό… Καλύτερα να αργήσετε όσο το δυνατόν περισσότερο να πάτε.
Ένιωσα καλά με τον τρόπο που απάντησα. Δεν δαιμονοποίησα την κηδεία, αλλά τους εξήγησα την αλήθεια. Ότι δηλαδή είναι δυσάρεστο.
Αλλά δε θα συνέχιζα να νιώθω καλά για πολύ. Θα γινόταν… χειρότερο!
Η Εβίτα πετάχτηκε: “Μην ανησυχείς Εβελίνα. Θα πάμε σε νεκροταφείο, στην κηδεία της μαμάς!”
Και συνέχισε: “Και αντί για λουλούδια θα πετάμε υπολογιστές!”
Κοίταξαν η μία την άλλη σαφώς ικανοποιημένες για την εξαιρετική ιδέα που είχαν. Θα μου πετάνε υπολογιστές! Θα έλεγες ότι χειρότερο δε γίνεται, αλλά η Εβίτα (που φέτος κάνει για πρώτη φορά ιστορία στο σχολείο) το απογείωσε εξηγώντας μου γιατί θα μου πετάνε υπολογιστές.
“Οι υπολογιστές θα είναι τα κτερίσματα.”
Χειρότερο δε γίνεται. Δηλαδή… ευπρόσδεκτοι οι υπολογιστές/κτερίσματα (μα πού το σκέφτηκε;) αλλά… προτιμώ να ζήσω για πάντα!
photo by c_ambler
χαχαχαχαχαχαχαχα είμαι έξω σε καφετέρια και έχω λιώσει στα γέλια!!!! Paradise wi fi!!! θα κάνεις και καινούργιο μπλογκ Εις τόπον χλοερόν!!! χαχαχαχα τι πετάνε τα άτιμα!!
Χαχαχα… Χωρίς wifi δεν πάω πουθενά!
Thanks Σωτήρη!
Αυτό σκέφτηκα κι εγώ όταν το έγραφα! χαχα…
Δηλαδή θα γίνεις η πρώτη ενεργή blogger στη μετά θάνατον ζωή! Δηλαδή θα είσαι ο άνθρωπος που θα μας μεταφέρεις τι “παίζει” στον άλλο κόσμο! Δηλαδή έχω πεθάνει από τα γέλια και δε βλέπω κτερίσματα σαν τα δικά σου πουθενά! Σκέτη με έστειλαν. χαχαχαχαχαχαχαχαχαχα Τι παιδιά! Φιλί αμέσως! :))))
Μεγαλεία θα ζήσω! (Το “θα ζήσω” μέσα σε εισαγωγικά βέβαια… )
χαχα…
Γιατ’ι παίρνω ειδοποίηση και δεν βλέπω δικό μου σχόλιο άραγε
Σωτήρη δεν το είχα δει ότι το είχες κάνει share στη σελίδα σου. Το FB μας τα έχει κάνει άνω κάτω, δε δείχνει τίποτα. Ευχαριστώ!
Ξεκινάει το κείμενο βάζοντας τον άλλο σε σκέψεις, προχωράει και γίνεται αστείο, και καταλήγει σουρεάλ φανταστικό σκηνικό, (και με τη μαμά να ελπίζει να έχει το υπερπέραν WiFi)………………. έχω λιώσει στο γέλιο…. Μόνο σε σας συμβαίνουν αυτά!!! Όσο πάνε γίνονται και πιο ευρηματικές!
Αααα…. Χωρίς WiFi δεν πάω πουθενά. Όλα κι όλα! χαχα…
Χριστε μου που τα σκέφτονται ολα?????
Ανεξάντλητες ιδέες!
Έμπλεξα Γιάννη! χαχα…
Αχού Χριστέ μου! Κοίτα να δεις τι σκέφτηκε…! Αν σου πω ότι εγώ δεν θυμόμουν καν αυτήν τη λέξη, θα με πιστέψεις?
Μα κι εγώ είχα να ακούσω τη λέξη από το σχολείο!
Όλα τα μαθαίνουμε και πάλι από την αρχή με τα παιδιά. Μεγάλη η χάρη μας πάντως… Θα έχουμε κι εμείς κτερίσματα!
χαχαχα… τουλάχιστον θα έχεις και υπολογιστή να μας γράφεις από το υπερπέραν… Τι τελειες κορες!!!
Ελπίζω να έχει WiFi! 😉