Δεν μπορώ να περιγράψω πόσο όμορφο είναι να βλέπει κανείς τα παιδιά του να αφήνουν πίσω τους την παιδική ηλικία και να μπαίνουν σιγά-σιγά στην εφηβική. Απολαμβάνω να βλέπω την προσωπικότητά τους να ανθίζει, γελάω με το χιούμορ τους και ξετρελαίνομαι με τη φρεσκάδα της σκέψης τους. Η Εβελίνα βρίσκεται σε αυτό ακριβώς το μεταβατικό στάδιο. Να οι πιο πρόσφατες ατάκες της.
✔ Βάζει το τσαντάκι της μέσης ανάποδα, οπότε το φερμουάρ είναι από κάτω. Μονολογεί: «Epic Fail».
✔ Με παίρνει τηλέφωνο η φίλη μου η Στέλλα.
«Τι ήθελε το Στελιώ;»
✔ Είμαστε στο σινεμά και πριν αρχίσει η ταινία μου λέει για μια αστεία φάρσα που σχεδιάζει.
Της λέω: «Είναι πράγματι πολύ αστεία. Κάτσε να τη γράψω σε ένα email και να τη στείλω στον εαυτό μου για να θυμηθώ να τη γράψω στο blog.»
Με βλέπει που βγάζω το κινητό και αρχίζω να πληκτρολογώ με ρυθμό χελώνας.
«Άσε μαμά θα στη γράψω εγώ» μου λέει και μου παίρνει το κινητό από τα χέρια.
Όταν το βράδυ φτάνουμε σπίτι διαπιστώνω ότι στο e-mail είχε γράψει:
Ένας αληθινός φαρσέρ δεν ανακαλύπτει σε ΚΑΝΕΝΑ τη φάρσα του ΠΡΙΝ την ΕΦΑΡΜΟΣΕΙ! Real Evelon Fact!
Sent from Evelina’s iPhone 6
* Evelon είναι το χαϊδευτικό της.
* Την «αυτόματη υπογραφή» Sent from Evelina’s iPhone 6, την πληκτρολόγησε η ίδια σβήνοντας τη δική μου. Η δική μου λέει “Sent from Aspa’s iPhone” χωρίς να αναφέρει μοντέλο. Εγώ έχω το 4, αλλά το υποτιθέμενο δικό της είναι φυσικά το 6.
✔ Εγώ: Κορίτσια βρέχει!
Εβελίνα: Cool-io.
Εγώ: Λέξη που εφηύρες;
Εβελίνα: Yupie.
Εγώ: Κι αυτή λέξη που εφηύρες;
Εβελίνα: Yupie.
Εγώ: Από το “Yup”;
Εβελίνα: Yupie!
Εγώ: Και το Coolio από το “Cool”; Ή από το «κουλό»;
Εβελίνα: Από το cool μαμά!
✔ Μιλάμε για τη θεματολογία διαφόρων blog μαμάδων και της λέω ότι το καθένα είναι διαφορετικό. «Για παράδειγμα» της λέω, «κάποια από αυτά δημοσιεύουν συχνά posts για βαφτίσεις». Με ρωτάει: «Δηλαδή θες να μου πεις ότι το site τους είναι γεμάτο από γυμνά μωρά;»
✔ Εβελίνα: Μαμά το σουβλάκι είναι ελληνικό;
Εγώ: Ναι.
Εβελίνα: YES!
Εγώ: Γιατί πανηγυρίζεις έτσι;
Εβελίνα: Γιατί σκεφτήκαμε τουλάχιστον κάτι.
✔ Τις τελευταίες μέρες του σχολείου μου λέει ότι η δασκάλα τους έβαλε έκθεση με θέμα ‘Τελειώνοντας το Δημοτικό’. Και μου εξηγεί: «Ήξερα ότι το κείμενο θα το ανέβαζα στο blog μου και για αυτό το έγραψα κάπως πιο post-ένιο.»
✔ Τις μέρες που έχει ανακοινωθεί το δημοψήφισμα και υπάρχει όλη αυτή η αναστάτωση:
Εβελίνα: «Μαμά όσο περίεργο και να σου φανεί τα βιβλία Ιστορίας της Πέμπτης και της Έκτης θέλω να τα κρατήσω.»
Εγώ: ΟΚ.
Και μου εξηγεί: «Όλα τα λάθη που έχουν γίνει στην Ιστορία παλιά επαναλαμβάνονται σήμερα.»
✔ Μπαίνω στο σπίτι και τη βρίσκω ενθουσιασμένη με κάτι που έχει καταφέρει. Περιαυτολογεί λέγοντάς μου: «Κοίτα τι γέννησες.»
✔ Εγώ: Κορίτσια το βράδυ έγινε σεισμός.
Εβελίνα: Κρύψου-κάτω-από-το-τραπέζι σεισμός;
Εγώ: Όχι.
Εβελίνα: Α καλά.
✔ Μου δείχνει μια ιστορία που έχει γράψει: «Αν τη διαβάσεις χωρίς να κλάψεις δεν έχεις καρδιά.»
✔ Εγώ: Κορίτσια, ακούστε πλάκα. Θυμάστε χθες που ανέβασα στο twitter τη φωτογραφία από τις κρέπες με τη μερέντα που φτιάξαμε;
Κορίτσια: Ναι.
Εγώ: Ε λοιπόν η Μερέντα έχει account στο twitter, ανακάλυψε το tweet μου και μου το έκανε favorite.
Εβελίνα: Μπα, μπα την Μερέντα… Σου άφησε και σχολιάκι;
✔ Τους ανακοινώνω ότι θα παίξουμε ένα παιχνίδι που βασίζεται πάνω στις αρχές του πίνακα επιβράβευσης (μαζεύεις αστέρια και στο τέλος κερδίζεις το έπαθλο). Η Εβελίνα μπαίνει κατευθείαν στο ψητό: «Αν σου δώσουμε 15 ευρώ, μας δίνεις 60 αστέρια;»
✔ Έχει πάει διακοπές με τον παππού και τη γιαγιά, όπου στο σπίτι δεν υπάρχει σύνδεση στο internet.
Βγαίνουν το βράδυ για πίτσα και παίρνει μαζί της το laptop για να μπει για λίγο με το wifi της πιτσαρίας. Με παίρνει τηλέφωνο και μου λέει: «Μαμά είμαι η τρελή στην πιτσαρία με το laptop».
✔ Όταν επιστρέφει το συζητάμε:
Εγώ: Γιατί Εβελίνα σε είχε πιάσει τέτοια αγωνία να βρεις σύνδεση; Δεν μπορούσες να ξεχάσεις για λίγες μέρες το internet?
Εβελίνα: Μαμά μη μου ζητάς να κόψω το internet. Είναι σαν να ζητάς από έναν καπνιστή να κόψει το τσιγάρο. Εγώ δεν είμαι καπνιστής, είμαι ιντερνετιστής.
Μετά αναστενάζει και λέει: Πατρίδα.
Εγώ: Τι πατρίδα;
Εβελίνα: Εκεί ζω.
✔ Στις διακοπές μας:
Η Εβίτα με ρωτάει (για πολλοστή φορά): «Τι ώρα είναι;»
Η Εβελίνα απαντάει απηυδησμένη: «Summer time».
αχααχα αθάνατη εφηβεία! 😉
Και είμαστε ακόμα στην αρχή της! 😉