Ανάβοντας ένα άλλο κερί. Ή αλλιώς αναφορά στην πηγή

Περιττό να πω ότι εντυπωσιάστηκα όταν πριν από λίγες μέρες μπήκα στην κουζίνα και είδα τις μπανάνες μεταμορφωμένες σε δελφίνια.

– Τι είναι αυτό κορίτσια;
– Κάναμε τις μπανάνες δελφίνια!
– Είναι φανταστικές! Πώς σας ήρθε;
– Ψάχναμε στο Google για δελφίνια και εμφανίστηκε μία τέτοια φωτογραφία. Κι έτσι μας ήρθε η ιδέα να τις κάνουμε κι εμείς!

Την επόμενη μέρα πήρα τη φωτογραφική να τραβήξω 2-3 φωτογραφίες.
“Τι κάνεις μαμά; Θα τις ανεβάσεις στο site σου;” ρωτάει η Εβελίνα.
“Οπωσδήποτε! Είναι φανταστικές.”

Φεύγει τρέχοντας προς το laptop. “Περίμενε τότε μαμά περίμενε.”
“Τι να περιμένω;”
“Περίμενε να βρω και να σου στείλω την αρχική φωτογραφία που μας έδωσε την ιδέα. Δε θα την ανεβάσεις τη φωτογραφία σαν να είναι δική μας ιδέα! Πρέπει να αναφέρεις την πηγή!”

Τελικά όταν πριν από δύο χρόνια έλεγα ότι οι καλές συνήθειες μαθαίνονται από νωρίς και της είχα μιλήσει από τότε για δικαιώματα φωτογραφιών ήξερα τι έκανα! Βλέπεις παντού στο internet να αναπαράγονται κείμενα ή φωτογραφίες χωρίς αναφορά στην πηγή και link (δε σημαίνει βέβαια ότι αν βάλεις πηγή και link έχεις αυτόματα το δικαίωμα να αναδημοσιεύσεις στο blog σου) και από την άλλη ένα 10χρονο παιδί δίνει credit σε εκείνον από τον οποίο πήρε την ιδέα. Αν μάθουν σωστά τα παιδιά, πολλά πράγματα θα αλλάξουν προς το καλύτερο και στο internet!

Την ιδέα λοιπόν την είδαν σε ένα άγνωστο σε εμένα blog, το Becoming a Steward το οποίο έχει να ανανεωθεί από τον Αύγουστο και τώρα ξαφνικά θα δει επισκέψεις από Ελλάδα! Aς θυμόμαστε όμως ότι ένα κερί δε χάνει τη λάμψη του όταν ανάβει ένα άλλο κερί. Δίνοντας αξία στον άλλον, δε χάνεις τη δική σου αξία.