Παίρνω τα μπογαλάκια μου και φεύγω (2019)

Μια φορά και έναν καιρό, την Καθαρή Δευτέρα του μακρινού 2005, μια μαμά έβαλε το μωρό της δίπλα σε μια λαγάνα να το φωτογραφίσει.

Η μαμά αυτή συνέχισε να το φωτογραφίζει το παιδί της κάθε χρόνο δίπλα σε μία λαγάνα για να βλέπει πόσο μεγάλωσε. (Έφτιαξε νέα μονάδα μέτρησης. Δεν της έκανε το μέτρο…)

Σαν να μην έφτανε αυτό, η μαμά αυτή άρχισε να ανεβάζει τις φωτογραφίες στο blog της!

Και τα πράγματα ξέφυγαν από τον έλεγχο καθώς οι φίλοι και οι αναγνώστες έκαναν πολλάαααα like καθώς έβλεπαν το παιδί να ξεπερνάει σε ύψος τη λαγάνα!

Φήμες λένε ότι το μωρό μεγαλώνοντας άρχισε να συμμετέχει ενεργά στις φωτογραφίσεις. Και κάθε χρόνο άρχισε να επιλέγει εκείνο το θέμα της φωτογράφισης.

Φήμες επίσης λένε ότι οι φωτογραφίσεις θα συνεχιστούν μέχρι να κλείσει τα 18.

Φέτος, φωτογραφήθηκε όπως κάθε έφηβο παιδί που σέβεται τον εαυτό του: “Άγριο νιάτο”, με μαύρα και γκρι ρούχα (καθώς και σκισμένο τζην που δε φαίνεται στη φωτογραφία), ακουστικά και σακίδιο στην πλάτη. Στο οποίο φυσικά… έβαλε τη λαγάνα.

Σας παρουσιάζω λοιπόν το timeline του αχτύπητου δίδυμου Εβίτα-λαγάνα από το 2005 ως σήμερα.

 

 

 

 

 

 

Και του χρόνου! Καλή Σαρακοστή!