Δεν ξέρω αν υπάρχει μεγαλύτερη αγωνία από το να θέλεις να είσαι δίπλα στο παιδί σου και να μην μπορείς. Και δε μιλάω μόνο για τις δύσκολες στιγμές αλλά και για τις χαρούμενες. Μου συνέβη σήμερα. Και ένιωσα απαίσια. Να τι έγινε… Τα καλά νέα Την περσινή σχολική χρονιά οι κόρες μου ήταν άριστες μαθήτριες. Η Εβίτα πήρε […]
Για πάντα
Η βιντεοκάμερά μας χάλασε πριν από 4-5 χρόνια. Αλλά δε βιαστήκαμε να τη φτιάξουμε γιατί τα κινητά, τα tablet και οι φωτογραφικές τραβάνε πλέον καλής ποιότητας βίντεο και είχαμε βολευτεί. Το μόνο πρόβλημα ήταν δεν είχαμε πια τρόπο να δούμε τις παλιές βιντεοκασέτες που είχαμε τραβήξει! Τελικά το καλοκαίρι αποφασίσαμε να την φτιάξουμε, ώστε να δούμε και πάλι τις κασέτες […]
Ευχαριστώ για την όμορφη ζωή μου
Το άρθρο με τίτλο «Thank you for my beautiful life» που δημοσίευσε ένας φίλος στο Twitter, μού τράβηξε την προσοχή. Όταν η Εβίτα ήταν 6,5 χρονών, με την καθαρότητα της σκέψης που διακρίνει ένα παιδί της ηλικίας της, είχε πει: «Μαμά νόμιζα ότι απλά πεθαίνουμε, αλλά έκανα λάθος, δεν πεθαίνουμε έτσι απλά». «Τι εννοείς;» την είχα ρωτήσει. «Δεν […]
Ένα μήνυμα στη μαμά που είναι «μόνο μαμά»
Η φράση «μόνο μαμά» δεν θα έπρεπε να υπάρχει. Για αυτό και την βάζω σε εισαγωγικά. Δίπλα στη λέξη μαμά δεν μπορεί να μπαίνει η λέξη «μόνο» γιατί υποτιμά τη σπουδαιότητα του πιο δύσκολου «επαγγέλματος» του κόσμου, εκείνου της μαμάς. Δεν εννοώ φυσικά ότι μία γυναίκα που αποκτάει παιδιά πρέπει να απαρνηθεί τις υπόλοιπες ιδιότητές της ή να ξεχάσει τα όνειρά […]
Τι λείπει; Τότε και τώρα
Στο παλαιότερο post με τίτλο Τι λείπει; που είχα δημοσιεύσει το 2009, είχα ανεβάσει την παρακάτω φωτογραφία της Εβελίνας. «Τι λείπει;» ρώταγα τότε. Η σωστή απάντηση είναι βέβαια: Το δόντι της! Είχε μόλις χάσει το πρώτο της δόντι. Και όπως έγραφα, πέταγε από τη χαρά της. Το ίδιο κι εγώ που ως «επιμελής μαμά blogger» αφιέρωσα ένα […]
- « Previous Page
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- …
- 29
- Next Page »
