Ο Meik Wiking, είναι ερευνητής ευτυχίας, ιδρυτής του Ινστιτούτου Έρευνας Ευτυχίας και συγγραφέας πολλών βιβλίων, μεταξύ των οποίων το The Art of Making Memories. Όταν το βιβλίο κυκλοφόρησε στα Αγγλικά έσπευσα να το παραγγείλω και όταν είδα ότι μεταφράστηκε στα Ελληνικά (με τίτλο Η τέχνη της δημιουργίας αναμνήσεων) το ξαναγόρασα!
Στο πρώτο κεφάλαιο του βιβλίου γράφει ότι το 2018 έκαναν στο Ινστιτούτο Έρευνας Ευτυχίας τη Μελέτη Ευτυχισμένης Ανάμνησης.
Ζήτησαν από ανθρώπους από όλο τον κόσμο να περιγράψουν ευτυχισμένες αναμνήσεις τους και ως αποτέλεσμα έλαβαν πάνω από 1000 ευτυχισμένες αναμνήσεις από όλο τον κόσμο.
Καθώς διάβαζα το βιβλίο φανταζόμουν τους ερευνητές του Ινστιτούτου να διαβάζουν τις απαντήσεις των συμμετεχόντων και θα ήθελα να ήμουν κι εγώ στη θέση τους. Σκεφτόμουν πόσο τυχεροί είναι που ασχολούνται με το συγκεκριμένο αντικείμενο κι ότι αν ήξερα ότι υπήρχε τέτοιο επάγγελμα μάλλον θα το επέλεγα!
Εμένα τελικά με κέρδισε η εκπαίδευση και ο παιδαγωγικός κλάδος και παρ’ όλο που φαινομενικά δεν έχουν σχέση, η παιδική ηλικία είναι (ή τουλάχιστον θα έπρεπε να είναι) γεμάτη ευτυχισμένες αναμνήσεις!
Όμως η δημιουργία ευτυχισμένων αναμνήσεων βρήκε έτσι κι αλλιώς τον τρόπο να γίνει σημαντικό κομμάτι της ζωής μου. Ως μαμά προσανατολιζόμουν ιδιαίτερα στο να δημιουργώ ευτυχισμένες στιγμές στο σπίτι. Στη συνέχεια ξεκίνησα το blog μου (που φέτος θα κλείσει τα 14 χρόνια λειτουργίας του) αρχικά για να καταγράψω τις όμορφες στιγμές μας και αργότερα για να βοηθήσω κι άλλους γονείς να κάνουν το ίδιο.
Και μάλιστα τα τελευταία 3 χρόνια δημιούργησα το club για μαμάδες Love, mom που έχει αποστολή να βοηθήσει μαμάδες να χαρίσουν στα παιδιά το δώρο μιας υπέροχης παιδικής ηλικίας.
Με αφορμή τα τρίτα γενέθλια του Love, mom που πλησιάζουν, αποφάσισα να κάνω τη δική μου μελέτη ευτυχισμένης ανάμνησης που θα είναι όμως προσανατολισμένη στην παιδική ηλικία.
Και σας καλώ να πάρετε μέρος!
Η έρευνα είναι σύντομη, είναι ανώνυμη και αποτελείται από μία κύρια ερώτηση: Περιγράψτε μία από τις ευτυχισμένες αναμνήσεις της παιδικής σας ηλικίας.
Αν θυμάστε μπορείτε επίσης να σημειώσετε και την ηλικία που είχατε όταν ζήσατε αυτή την ανάμνηση.
Έτσι λοιπόν θα βρεθώ κι εγώ στη θέση των ερευνητών του Ινστιτούτου Έρευνας Ευτυχίας και θα πλημμυρίσω κι εγώ με τις πιο υπέροχες αναμνήσεις! Στόχος μου είναι να μελετήσω τι είναι αυτό που μένει. Τι είναι αυτό που θυμόμαστε από την παιδική μας ηλικία; Ποιες είναι μερικές από τις top αγαπημένες στιγμές των περισσοτέρων από εμάς; Είναι οι απλές καθημερινές στιγμές; Είναι οι διακοπές; Είναι κάτι που έγινε στο σπίτι; Στο σχολείο; Με ποιον; Είναι κάποιο δώρο; Είναι κάποια γιορτή; Είναι γεύση; Είναι άρωμα; Τι στο καλό είναι;
Tip: Δεν είναι ανάγκη να το υπεραναλύσετε για να βρείτε την κορυφαία ανάμνηση. Η ερώτηση είναι “περιγράψτε ΜΙΑ από τις ευτυχισμένες παιδικές αναμνήσεις”.
Το ερωτηματολόγιο είναι ενσωματωμένο παρακάτω. Αν η ενσωματωμένη φόρμα δεν εμφανίζεται, βρείτε την online ΕΔΩ.
Σε μελλοντικό post ίσως να μοιραστώ κάποιες από τις ανώνυμες απαντήσεις και τα συμπεράσματα στα οποία κατέληξα. Παρ’ όλα αυτά δεν θα αναφερθώ σε προσωπικές πληροφορίες. Εξάλλου η έρευνα είναι ανώνυμη!
Θα χαρώ να μοιραστείτε το link της έρευνας με φίλους, ώστε να λάβει όσο το δυνατόν περισσότερες απαντήσεις.
Ευχαριστώ για τη συμμετοχή σας!
Η παιδική ανάμνηση που μου έρχεται στο μυαλό είναι όταν ήμουν στο νηπιαγωγείο οπου κάθε μεσημέρι η ηλικιωμένη θεία μου ερχόταν από ένα στενό δρομάκι γεμάτο όμορφες μυρωδιές από λουλούδια να με πάρει στο σχόλασμα για το σπιτι .. το πιο ευχάριστο ήταν το γεμάτο καλοσύνη και χαρά πρόσωπο της που αντίκριζα .
Υπέροχη ανάμνηση!