Όταν η Εβελίνα ήρθε από το σχολείο και μου είπε ότι χρειάζεται φλογέρα για το μάθημα της μουσικής χάρηκα! Ήξερα ότι υπήρχε ένας καλός λόγος που είχα κρατήσει τη δική μου φλογέρα όλα αυτά τα χρόνια.
Την κατέβασα λοιπόν από το ράφι και της την παρέδωσα με μεγάλη χαρά. Υπολόγιζα όμως χωρίς τον ξενοδόχο. Την άλλη μέρα όταν επέστρεψε από το σχολείο…
– Μαμά δεν κάνει.
– Τι εννοείς δεν κάνει;
– Η κυρία είπε ότι δεν κάνει.
– Γιατί;
– Είναι ξύλινη και δεν κάνει, οι φλογέρες που χρησιμοποιούμε στο μάθημα είναι πλαστικές.
– Δηλαδή ποια ακριβώς φλογέρα πρέπει να πάρουμε; Μην πάμε και πάρουμε καμιά λάθος και δεν κάνει ούτε αυτή. Φέρε μου μάρκα για να πάμε να τη βρούμε.
Την άλλη μέρα έρχεται από το σχολείο με χαρτάκι που έγραφε μάρκα και τύπο φλογέρας.
Τι να κάνω κι εγώ; Επίσκεψη στο Mall που έχει Νάκα. Αγορά φλογέρας, επιστροφή στο σπίτι. Χαρούμενη η Εβελίνα!
Έρχεται την άλλη μέρα από το σχολείο.
– Όλα καλά με τη φλογέρα;
– Ναι όλα καλά!
– Μπράβο!
– Μαμά να σου πω κάτι;
– Για πες!
– Τα περισσότερα παιδιά, έχουμε καταφέρει τους γονείς μας να μας πάρουν φλογέρα!
– Τι εννοείς “έχετε καταφέρει τους γονείς σας”; Δεν ήταν υποχρεωτικό;
– Όχι μαμά! Όποιος ήθελε! Έχουν φέρει τα μισά παιδιά της τάξης μέχρι τώρα.
– Εβελίνα! Νόμιζα ότι η κυρία σάς είπε να πάρετε φλογέρα υποχρεωτικά!
– Όχι μαμά, δε σου είπα ότι ήταν υποχρεωτικό! (Σωστό.) Αλλά πάμε καλά! Ένας ένας πήζουμε (=πείθουμε) τους γονείς και μας παίρνουν.
– Εβελίνα!
– Και εγώ τα κατάφερα μαμά! Ήταν δύσκολο γιατί εσύ δεν πήζεσαι εύκολα. Για την ακρίβεια εσύ δεν πήζεσαι καθόλου εύκολα μαμά, αλλά τα κατάφερα! Και μαμά είσαι καλή και ευγενική και σε αγαπάω. Έλα, φιλάκι!
– Εβελίνα άλλη φορά θέλω να μου λες πότε κάτι είναι υποχρεωτικό και πότε δεν είναι. Και πάλι θα στην είχα πάρει, αλλά θέλω να ξέρω, εντάξει;
– Εντάξει μαμά, σου το υπόσχομαι!
Μετά από 2-3 μέρες χτυπάει το κινητό μου. Ήταν η μαμά μιας φίλης της Εβελίνας να ρωτήσει ποια είναι η μάρκα της φλογέρας που πρέπει να πάρουν τα παιδιά για το μάθημα.
Την είχε «πήξει». Μας πήζουν όλους έναν έναν! Δε θα μείνει κανείς άπηχτος. Πήξιμο.
Photo by Carlos Aguilera
άπαιχτο,τώρα το διάβασα , δεν ξέρω πώς μου είχε ξεφύγει ,αλλά είναι απίθανη ιστορία!
Μια χαρά τη βρίσκω τη μικρή…
Και εγω διαβάζοντας την ανάρτηση σκέφτηκα “Μα καλα ειναι δυνατόν να ειναι υποχρεωτικό;;;”
Αυτό λατρεύω στα παιδιά…οτι βρίσκουν πάντα τρόπους…Επειδή τα ζω κάθε χρόνο επί 25 ε τα έχω μάθει τα κόλπα…Απλά καποιες φορές κάνω πως δεν καταλαβαίνω …
Ααα να σου πω εχω ιδεά για παιχνιδάκι δημιουργικό…Να στο πω εδώ ή το θες σε μέηλ;;;
YΓ Πήραν τα παιδια βιβλια αυτες τις μέρες; Εμας εγινε το εξης κουλό…Πηραμε μαθηματικά Γ τευχος αλλα δεν εχουμε παρει το Β !!!
Δημιουργικό παιχνιδάκι! Ανυπομονώ! Όπου θέλεις γράψτε το. Ή εδώ ή σε mail, ό,τι σε εξυπηρετεί!
Ναι αυτή την εβδομάδα ήρθαν κάποια βιβλία μαζεμένα. Επιτέλους! Αυτό που λες για τα τεύχη το διάβασα και αλλού. Για γέλια και για κλάματα…
Τελικά, το να ανοίγω και να διαβάζω τα κατορθώματά σας, κάθε πρωί, έχει γίνει ο καλύτερος τρόπος να ξεκινάω τη μέρα μου στο γραφείο! Χαμογελάω στην οθόνη και όλοι απορούν γιατί είμαι τόσο χαρούμενη! Τι γέλιο! Ακου “σας έπηξα”! Καλημέρα!
Τι όμορφο μήνυμα… Πολύ χαίρομαι! Καλημέρα! 🙂
Άπηχτη η Εβελίνα. Ε… άπαιχτη.
Κι εσύ άπηχτος! (Πολύ γέλασα…)
Και η Ελίνα φέτος ξεκίνησε φλογέρα στο σχολείο. Ο μουσικός τους είπε όποιος θέλει, αλλά η δικιά μας μας το είπε. Φυσικά δεν είχε πρόβλημα να μας “πήξει” γιατί και εγώ όπως εσύ σκέφτηκα “Μια χαρά, θα πιάσει τόπο και η φλογέρα μου”. Δεν κάναμε όμως τον κόπο να την πάμε στο σχολείο, γιατί η Ελίνα μου είπε ότι τα παιδιά που αγόρασαν είχαν μια κρεμ πλαστική φλογέρα. Καμιά σχέση με την καφέ την ξύλινη… Δεν ξέρω αν έκανε τη δουλειά της, αλλά δεν ήθελα να αισθάνεται άσχημα για τη φλογέρα της. Πήραμε λοιπόν κι εμείς από τον Νάκα και 1 μήνα μετά κυκλοφορεί η ίδια ΑΚΡΙΒΩΣ φλογέρα στον LIdl. Ίδια ακριβώς είπα; Ε, είχαν και μια διαφορά: στην τιμή! Την αγοράσαμε λοιπόν για τη Χριστίνα (5χρ). Τώρα λοιπόν γίνεται χαμός στο σπίτι. Φου η μία, φου η άλλη…καταλαβαίνεις…
Σχεδόν ίδια ιστορία με τη δική μας!
Απίστευτο αυτό με το Lidl. Δηλαδή πόσο την είχε; Να προμηθευτώ κι εγώ μία της μικρής! 🙂
Την έβγαλε το Lidl 6.99, αλλά έχει κάποιες εβδομάδες. Και όταν σου λέω ίδια… εννοώ ολόιδια. Έχει ακριβώς τον ίδιο κωδικό στη θήκη: ΥΑΜΑΗΑ ΣΟΠΡΑΝΟ, YRS-248.
Και άλλη ομοιότητα ΕΛΙΝΑ και ΕΒ-ΕΛΙΝΑ! Και οι 2 στη Γ΄ Δημοτικού:)
Απίστευτη σύμπτωση για τα κορίτσια! Πολύ πλάκα 🙂
Αχ μάνα; Δεν ήξερες δε ρώταγες;
Και εσείς πήξιμο ε; Και εμείς μια από τα ίδια!
Χθες η Ναντίνα είπε στον πατέρα της ότι δεν είναι καλός μπαμπάς γιατί δεν κράτησε την υπόσχεση του. Τους είχε υποσχεθεί να παίξουν “βαρελάκια” (δικής τους εμπνεύσεως παιχνίδι) στο κρεβάτι μας!!!!! Τελικά εκείνος ενέδωσε και εγώ προσπαθούσα να βρω που έχει χαθεί το πάπλωμα μέσα στην παλωματοθήκη!!!!!!
Πάντα έχουν τον τρόπο τους να μας τουμπάρουν τελικά! 🙂
Αν σας πήζουν γιατί αγαπούν τη μουσική και θέλου να μάθουν να παίζουν κατ’εμένα καλά κάνουν. Αν το κάνουν όμως μόνο και μόνο γιατί το κάνουν και τα άλλα παιδιά δεν είναι και ό,τι καλύτερο. Όπως και να’χει το να μάθει κάποιος να παίζει ένα μουσικό όργανο είναι όμορφο κι ελπίζω σύντομα να γίνετε ακροατές των προσπαθειών της 🙂
υγ. δηλ. αν σε πήξει για ντραμς τι θα κάνεις; :))))
Έχουμε ήδη γίνει ακροατές! Προσπαθούμε να βάλουμε μόνωση στα δωμάτια τώρα, χαχαχα…
Πάντως δεν με πειράζει καθόλου να προσπαθούν να με “πήξουν” για θέματα που έχουν σχέση με τη μάθηση. Τέτοιο “πήξιμο” ευπρόσδεκτο! (Αλλά όχι και ντραμς! Λυπήσου με!)
τι άλλο μας περιμένει;
Δεν ξέρω! Μεγάλο το πήξιμο! χαχαχα..
Δυστυχώς φλογέρα τέλος. 🙁 Κάποια μητέρα έκανε καταγγελία στον μουσικό επειδή μας υπέδειξε συγκεκριμένο μοντελο φλογέρας και συγκεκριμένο βιβλίο. Αν είναι δυνατόν! Μα είναι δυνατόν ένα παιδί να παίζει από ένα βιβλίο και άλλο παιδί από άλλο; Κρίμα…
Τι κρίμα… Ακατανόητες καταστάσεις…
Πλάκα κάνεις;
Αν είναι δυνατόν!!!!! Να κάνεις καταγγελία στο δάσκαλο επειδή θέλει να μάθει κάτι δημιουργικό και άκρως καλλιτεχνικό στο παιδί σου. Αν είχε πρόβλημα ας μίλαγε με το δάσκαλο, όχι να του κάνει καταγγελία.
Από κάτι τέτοιους γονείς παύουν να ασχολούνται με τα παιδιά μας οι δάσκαλοι που έχουν να προσφέρουν……..