Περιγράφω στην Εβελίνα μία ιστορία από τα παιδικά μου χρόνια και πώς τότε ήμουν ντροπαλή, με αποτέλεσμα ενώ ήθελα κάτι, να μην το λέω ξεκάθαρα. Προσπαθούσα να κάνω τους άλλους να το μαντέψουν.
«Εβελίνα αυτό που έκανα ήταν χαζό. Θα μπορούσα απλά να πω τι ήθελα. Δεν είχα κανέναν λόγο να είμαι ντροπαλή.» Και προσπαθούσα έτσι μέσα από την ιστορία να της δείξω ότι πρέπει να ανοίγεται και να λέει ξεκάθαρα τι θέλει (όχι ότι δεν το κάνει ήδη).
«Και γιατί δεν το έλεγες βρε μαμά;»
«Δεν ξέρω! Ήμουν χαζή!»
Μετά από μία παύση μερικών δευτερολέπτων: «Σου έχει μείνει ακόμα αυτό, ε;»
Εντάξει. Είπαμε. Μας πήραν είδηση!
Photo by Lina Hayes
ΔΩΡΕΑΝ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΥΛΙΚΟΥ
Γίνετε συνδρομητές στο newsletter μου κι αποκτήστε πρόσβαση στη βιβλιοθήκη υλικού μου, που περιέχει λίστες οργάνωσης, βοηθήματα και εργαλεία για εκτύπωση!
Το email σας προστατεύεται και χρησιμοποιείται σύμφωνα με την Πολιτική Απορρήτου
Αφήστε μια απάντηση