Ωραίο μασάζ

Το ξέρω ότι αργεί ακόμα η στιγμή που οι κόρες μου δεν θα με έχουν ανάγκη, αλλά εγώ τις προετοιμάζω όσο μπορώ για διάφορες καταστάσεις που μπορεί να συμβούν και να μην είμαι εκεί. Για παράδειγμα, θέλω να ξέρουν τι να κάνουν αν είμαστε κάπου έξω μαζί και χαθούμε μεταξύ μας. Έτσι περιστασιακά όταν είμαστε έξω, κάνουμε διάφορα σενάρια. Τις ρωτάω: «Αν χανόμασταν εδώ τι θα κάνατε; Σε ποιον θα πηγαίνατε για βοήθεια; Γιατί σε αυτόν;» κλπ κλπ.

Χθες το πρωί κάναμε την ίδια κουβέντα για το τι θα γινόταν αν ποτέ χρειαζόταν να μείνουν μόνες στο σπίτι. Πιθανόν να αργήσει αυτή η στιγμή, αλλά θέλω να είναι προετοιμασμένες. Οπότε άρχισα να τους κάνω διάφορες ερωτήσεις. «Και τι θα γινόταν αν χτύπαγε κάποιος το κουδούνι; Θα απαντούσατε; Τι θα κάνατε αν χτυπούσε το τηλέφωνο;» Και μετά πήγα στα δύσκολα. «Τι θα γινόταν αν έπιανε φωτιά; Ποιο θα ήταν το πρώτο πράγμα που θα κάνατε;»

«Και αν γινόταν σεισμός; Τι θα κάνατε αν γινόταν σεισμός;» Δεν έχουν ζήσει ποτέ μεγάλο σεισμό κι έτσι δεν μπορούν να φανταστούν πώς νιώθει κανείς και εύχομαι να μην το νιώσουν ποτέ. Αλλά πού και πού τα συζητάμε ήρεμα κι ωραία, για να ξέρουν. Εξάλλου και στο σχολείο προετοιμάζονται για το ενδεχόμενο σεισμού. Ξέρουν ότι θα πρέπει να μπουν κάτω από θρανίο και μετά με τις οδηγίες τις δασκάλες να βγουν από την τάξη.

Παρένθεση εδώ για να πω ότι η κουβέντα αυτή γινόταν χθες. Και σήμερα το πρωί κατά σύμπτωση (ελπίζω να μην το προκαλέσαμε εμείς!) έγινε αισθητός στην Αθήνα ισχυρός σεισμός με επίκεντρο την περιοχή της Μήλου. Κλείνει η παρένθεση και επανέρχομαι στη χθεσινή συζήτηση.

«Και αν γινόταν σεισμός; Τι θα κάνατε αν γινόταν σεισμός;» συνέχισα.

«Θα μπαίναμε κάτω από το τραπέζι και θα απολαμβάναμε το ωραίο μασάζ» είπε η Εβελίνα.

Μου φάνηκε αστείο και γέλασα. Αλλά μετά επανήλθα στο υποθετικό σενάριο. Ήθελα να ξέρουν ότι μόλις τελειώσει ο σεισμός πρέπει να βγουν από το σπίτι.  Τους εξήγησα ότι πιθανόν να πρόκειται για προσεισμό οπότε θα πρέπει να βγουν έξω, στο δρόμο. Και ότι εκεί θα είναι και όλοι οι γείτονες γιατί όλοι βγαίνουν από τα σπίτια τους σε μεγάλους σεισμούς.

«Όλοι; ΤΕΛΕΙΟΟΟΟΟΟΟΟ!» είπε η Εβίτα, η οποία εκστασιάστηκε που θα δει τους φίλους της.

Και μετά από όλα αυτά, τα ξημερώματα έγινε σεισμός. Δεν ξύπνησε κανείς άλλος στο σπίτι εκτός από μένα. Προσπάθησα να απολαύσω το ωραίο μασάζ (μα πόση ώρα κούναγε τέλος πάντων;) αλλά δεν τα κατάφερα. Κι έτσι σηκώθηκα και βγήκα στο δρόμο (δηλαδή άνοιξα το twitter) όπου είδα όλο τον καλό το κόσμο από τις Ψηφιακές Γειτονιές να μιλάει για το σεισμό. ΤΕΛΕΙΟΟΟΟΟΟΟΟ!

photo by Anna