Στο μυαλό μου, ήταν τεράστιο!

Σας έχει τύχει ποτέ, να πάτε σε κάποιο μέρος που θυμάστε από τα παιδικά σας χρόνια και να διαπιστώσετε ότι στην πραγματικότητα είναι πολύ πιο μικρό απ’ ό,τι το θυμάστε; Εμένα μου συνέβη σχετικά πρόσφατα, όταν πήγα για πρώτη φορά πίσω στο σχολείο μου μετά από 25 χρόνια. Έγραφα σε εκείνο το post:

Σοκ. Μπήκα μέσα στο κτίριο του δημοτικού και ήταν… μικρό. Δεν το θυμόμουν έτσι, το θυμόμουν μεγαλύτερο! Ανέβηκα γρήγορα τη μαρμάρινη σκάλα. Στην κορυφή της σκάλας μπορούσες να στρίψεις είτε αριστερά ή δεξιά. Δε θυμόμουν πού έπρεπε να στρίψω. Από ένστικτο έστριψα αριστερά. Τα πόδια μου με οδήγησαν προς το τέλος του διαδρόμου. Έφτασα στην τάξη μου της έκτης δημοτικού. Έχωσα το κεφάλι μου μέσα από την πόρτα. Τα παιδιά της Έκτης, οι συνομήλικοι της κόρης μου, κάθονταν στην τάξη από την οποία έχω τις πιο όμορφες αναμνήσεις του σχολείου μου. Η τάξη ήταν μικρή. Τη θυμόμουν τεράστια.

Κάτι αντίστοιχο μου συνέβη και χθες.

Οι παλαιότεροι αναγνώστες του blog, πιθανόν να θυμάστε εκείνο το σημειωματάκι που είχε αφήσει για μένα η κόρη μου η Εβελίνα πάνω στην οθόνη του υπολογιστή μου. Εκείνο που είχε φέρει σκουπιδάκια στα μάτια μου… Μιλάω για αυτό εδώ το σημειωματάκι:

Είναι ένα σημειωματάκι που με συγκίνησε τότε απίστευτα. Αλλά όπως φάνηκε, δε συγκίνησε μόνο εμένα, συγκίνησε και «όλο το internet» που λέει ο λόγος. Βασικά εκείνο που συνέβη ήταν ότι ένα σωρό άλλα sites και σελίδες άρχισαν να το αναδημοσιεύουν, χωρίς φυσικά αναφορά στην πηγή, έχοντας μάλιστα σε ορισμένες περιπτώσεις κροπάρει το url. Δεν είναι η πρώτη φορά που άλλοι αναδημοσιεύουν δικά μου κείμενα ή φωτογραφίες χωρίς να με έχουν ρωτήσει και κάθε φορά αντιδρώ διαφορετικά. Αλλά αυτή τη φορά απηύδησα. Μεγάλα sites και δημοσιογραφικοί οργανισμοί το ανέβαζαν χωρίς κανένα δισταγμό και κέρδιζαν 10άδες χιλιάδες likes και shares (χωρίς υπερβολή) χωρίς καν να ρωτήσουν. Χωρίς καν να πουν από πού το πήραν.

Ήταν μία από δύο φορές που συμβουλεύτηκα δικηγόρο πάνω σε θέματα πνευματικών δικαιωμάτων και κινήθηκα επιθετικά. Και ελπίζω να μην ξαναχρειαστεί.

Καθώς τις τελευταίες μέρες ετοιμάζω μια παρουσίαση και ήθελα να χρησιμοποιήσω τη φωτογραφία του σημειώματος, έψαξα στο αρχείο των φωτογραφιών μου και διαπίστωσα ότι ακόμα και η αρχική φωτογραφία (όχι μόνο αυτή που είχα ανεβάσει το blog) ήταν σε κακή ανάλυση. Μάλλον επειδή την είχα βγάλει με την παλιά μου μηχανή τσέπης. Χρειαζόμουν νέα φωτογραφία ή σκανάρισμα για να μπει στην παρουσίαση. Ήμουν σίγουρη ότι το σημειωματάκι το είχα κάπου (αποκλείεται να το είχα πετάξει τόσο σημαντικό που ήταν για μένα) αλλά δεν ήξερα πού.

Έπιασα δουλειά. Άδειασα όλες τις ζωγραφιές, τις κάρτες, τα σημειώματα που μου έχουν κάνει όλα αυτά τα χρόνια τα παιδιά μου, με την ελπίδα κάπου να το βρω. Τα έψαξα ένα ένα. Τίποτα.

Ξαναπήγα στον υπολογιστή. Προσπάθησα να βελτιώσω την αρχική φωτογραφία με photoshop. Δεν γινόταν δουλειά. Έπρεπε να βρω το σημειωματάκι.

Το πρόβλημα ήταν, ότι όταν έψαχνα για το σημειωματάκι, έψαχνα για ένα πολύ συγκεκριμένο μέγεθος σημειώματος, όπως το είχα στο μυαλό μου. Δεν ξέρω τι συμπέρασμα βγάζετε εσείς για το μέγεθος του σημειώματος βλέποντάς το, αλλά εγώ το θυμόμουν μεγάλο. Αγνοούσα λοιπόν με το μάτι μου τα σημειωματάκια ψείρες που είχα μέσα στο κουτί και έψαχνα για τα μεγάλα σημειώματα. Ώσπου ξαφνικά, ξεπροβάλει ένα τόσο δα μικρούλι σημειωματάκι. Και ήταν αυτό! Ήταν τελικά μικρό και δεν το θυμόμουν. Για αυτό δεν το έβλεπα!

Το έπιασα στην παλάμη του χεριού μου και το φωτογράφισα για να το βάλω στην παρουσίαση. Μια σταλιά σημειωματάκι… Στο μυαλό μου, ήταν τεράστιο! Και εξακολουθεί να είναι ΤΕΡΑΣΤΙΟ στην καρδιά μου.

Πιθανόν κάποια στιγμή να μπορέσω να αποκτήσω και τεράστια καρδιά ώστε να μην ξανακινηθώ νομικά εναντίον κανενός, αλλά θέλω δουλειά ακόμα (ωμμμμ…. ωμμμμμμ). Προς το παρόν την άδειά μου για χρήση έχει μόνο ο παιδικός σταθμός που το τύπωσε και το έδωσε στα παιδιά για να το χαρίσουν στις μαμάδες τους στη γιορτή της μητέρας. Για να μην παρεξηγηθώ, είναι πάντα ευπρόσδεκτο όταν κάποιος μοιράζεται το link του post σου και λέει στους φίλους και στους αναγνώστες του «πηγαίνετε σε εκείνο το site για να δείτε κάτι που θα σας αγγίξει». Αλλά όταν δημοσιεύεται μόνο η φωτογραφία, χωρίς καν αναφορά στην πηγή και με σβήσιμο ή κροπάρισμα του url ή του λογότυπου υπάρχει πρόβλημα.

Να και η νέα χθεσινή φωτογραφία του μικρού-τεράστιου σημειώματος. Αφιερωμένο σε όλες τις μαμάδες. ΕΙΣΤΕ ΑΓΑΠΗ!