Θα σε χαστουκίσω

Η Εβίτα, που είναι το μικρότερο μέλος της οικογένειας, με το χαρισματικό της χαρακτήρα,  καταφέρνει όχι απλά να «επιζεί» μέσα σε ένα σπίτι με δυναμικές προσωπικότητες, αλλά να επιβάλλει τη γνώμη της, να μας φέρνει σε επαφή με την ευαίσθητη πλευρά του εαυτού μας και να ομορφαίνει τη ζωή μας.

Εβίτα, τεταρτάκι στις τελευταίες της ατάκες:

✔ Μιλάει στο τηλέφωνο με μια φίλη της. Με πλησιάζει να με ρωτήσει κάτι και με αποκαλεί «μάνα».
Η φίλη της: «Μάνα» τη λες τη μαμά σου;
Εβίτα: Ναι. Γιατί το «μαμά» είναι λίγο παλιομοδίτικο.

✔ Τρώγοντας ένα κομμάτι σοκολάτα
Εβίτα: Μαμά, ποιος ανακάλυψε τη σοκολάτα;
Εγώ: Δεν ξέρω Εβίτα. Μεγάλη ανακάλυψη όμως ε;
Εβίτα: ΤΕΡΑΑΑΑΣΤΙΑ!!!

✔  Εβίτα: Μαμά στον παράδεισο είναι ακριβώς όπως εδώ στη γη, μόνο καλύτερα;
Εγώ: Έτσι νομίζω Εβίτα. Αλλά δεν ξέρω να σου πω με βεβαιότητα.
Εβίτα: Δηλαδή θα είναι όλα ίδια μόνο που το Wii U θα είναι φτιαγμένο από σύννεφα;

✔ Εβίτα: Μαμά μπορεί να μου πεις όχι, μπορεί και να μη μου πεις.
Εγώ: Πες το Εβίτα.
Εβίτα: Με αφήνεις να ανοίξω instagram;
Εγώ: Στα 13.
Εβίτα: (παραμιλώντας) Ηλικίες και ιστορίες…

✔ Λίγο πριν την 28η Οκτωβρίου:
Εβίτα: Μαμά φαντάζεσαι να στολίζαμε δέντρο την 28η;
Εγώ: Για φαντάσου…
Εβίτα: Ναι! Για φαντάσου! Αντί για μπάλες θα κρεμούσαμε στρατιωτάκια. Και αντί για αστέρι στην κορυφή, θα βάζαμε ένα πιστόλι.
Η Εβελίνα προσθέτει κι εκείνη και τη δική της σφραγίδα  στο διάλογο: «Και το δέντρο θα το ονομάζαμε ‘Το πατριωτάκι’».

✔ Συζητούσε με μια φίλη της για τα Χελωνονιντάζκια. Και η φίλη της τής είπε «Πώς κάνεις έτσι Εβίτα; Είναι απλά κινούμενα σχέδια». Μου διηγείται το διάλογο αγανακτισμένη. Μα να τα πει «απλά κινούμενα σχέδια; ΑΠΛΑ κινούμενα σχέδια;»

✔ Τι έχετε όρεξη να σας φτιάξω αύριο;
Εβίτα: Hotcat.
Εγώ: (Κοιτάω με απορία…)
Εβίτα: Hotcat, αντί για hotdog. Δεν πιάνεις το χιούμορ κοπέλα μου! (Η κοπέλα είμαι εγώ σε περίπτωση που δεν το καταλάβατε)

✔ Συζητάει με ένα φίλο της και εκείνος της λέει: Φαντάσου να ήσουν αγόρι…
Εκείνη απαντάει: «Ναι. Ο Παρασκευάς». (Το Εβίτα βγαίνει από το Παρασκευή).

✔ Παίζουν όμορφα με την αδελφή της και ξαφνικά ακούω την Εβίτα να της λέει: «Εβελίνα υποσχέσου μου ότι δε θα πάθεις πυρετό της έκτης…»
(Περισσότερα για τη… μυστηριώδη ασθένεια που χτυπάει τα παιδιά της Έκτης εδώ)

✔  Είμαστε οι τρεις μας και η Εβελίνα μας διηγείται έναν διάλογο που είχε στο σχολείο. Ξαφνικά σταματάει να μιλάει και λέει: «Δεν ξέρω πώς να το πω».
Εβίτα: Άνοιξε εισαγωγικά και πες το.

✔ Εβίτα: Μαμά έχεις κανένα φάρμακο για να με κρατήσει συγκεντρωμένη;
Εγώ: Όχι Εβίτα… Γιατί το ρωτάς αυτό;
Εβίτα: Γιατί δεν μπορώ να συγκεντρωθώ για να κάνω μαθήματα. Θέλω να κάνω τρέλες! Και έλεγα μήπως είχες κανένα φάρμακο.
(Η αλήθεια είναι ότι καμιά φορά δεν μπορεί να συγκεντρωθεί, ούτε να καθίσει σε καρέκλα ήσυχη και γυρνάει πάντα σαν σβούρα. Αλλά πόσο βαρετή θα ήταν η ζωή χωρίς τις τρέλες της Εβίτας…)

✔ Κάνουν διάφορες φωνές με την αδελφή της και η Εβελίνα μιμείται τον Μίκυ (τον κάνει τέλεια). Η Εβίτα την κοιτάζει με δέος και μου λέει: «Αν η Εβελίνα δεν πετύχει στο πανεπιστήμιο, θα γίνει ο νέος Μίκυ».

✔ Εβίτα: Μαμά μπορώ να κλάψω.
Εγώ: Τι εννοείς;
Εβίτα: Ότι εκεί που καθόμαστε, μπορώ να κλάψω χωρίς αιτία.
Εγώ: Ναι ε;
Εβίτα: Ναι! Μπορώ να το κάνω σου λέω. Όταν παίζουμε με την Εβελίνα κάποια λυπητερή ιστορία κλαίω συνέχεια. Μπορώ να γίνω ηθοποιός.
Εγώ: Να γίνεις!
Εβίτα: Και αν τυχόν μου βάλεις και λυπητερή μουσική… πέφτω σαν βούτυρο.

✔ Γράφει έκθεση στα Αγγλικά με θέμα πώς περνάει συνήθως τα Σαββατοκύριακά της.
Γράφει λοιπόν για την Κυριακή: «It’s a halarosis day».

✔ Βλέπει κάτι που την εντυπωσιάζει: «Είναι φρικιαστικά τέλειο».

✔ Συζητάμε για το μέλλον. Αναστενάζει και λέει: «Μακάρι η ζωή μου να είναι γεμάτη περιπέτεια!»

✔ Βλέπει την Εβελίνα να παίζει στον υπολογιστή. Γυρνάει και μου λέει:
«Έχει πάθει ερεθισμό.» (=εθισμό)

✔ Την έχει πιάσει υπερδιέγερση και το καταλαβαίνει.
Λέει λοιπόν στον εαυτό της:  «Αν δεν ηρεμήσεις, θα σε χαστουκίσω!»

 

Photo by Nick Page