Της έστειλα ρούχα των κοριτσιών μου που δεν τους έκαναν πλέον.
Μου έστειλε αυγά από το κοτέτσι της, για να με ευχαριστήσει.
Δεν την έχω συναντήσει ποτέ. Ζει στο χωριό του πατέρα μου κι είναι μαμά δύο κοριτσιών που είναι λίγο μικρότερα από τα δικά μου.
Δεν ξέρω πώς είναι στην εξωτερική της εμφάνιση, ξέρω όμως ότι έχουμε δύο τελείως διαφορετικές ζωές, έχουμε διαφορετική μητρική γλώσσα, έχουμε διαφορετικά ενδιαφέροντα. Είμαστε τόσο διαφορετικές. Είμαστε όμως ταυτόχρονα και τόσο ίδιες.
Την ιδέα αυτή για την απεικόνιση της διαφορετικότητας την είχα δει παλαιότερα στο blog μίας δασκάλας. Έγραφε ότι με αυτό τον τρόπο μιλάει στους μαθητές της για τις ομοιότητες και τις διαφορές των ανθρώπων. Τους δείχνει ένα άσπρο και ένα καφέ αυγό και συζητάνε ομοιότητες και διαφορές. Στη συνέχεια σπάει τα αυγά και όλα τα παιδιά διαπιστώνουν ότι το εσωτερικό είναι το ίδιο και κανείς δεν είναι πλέον σε θέσει να καταλάβει από ποιο κέλυφος προέρχεται ποιο αυγό.
Καθώς μία εικόνα είναι χίλιες λέξεις ήθελα να δείξω κι εγώ αυτή την εικόνα στις κόρες μου. Δεν ήταν όμως και τόσο εύκολο να βρω άσπρα αυγά κι έτσι το άφησα. Όταν όμως πήρα στα χέρια μου το δώρο και είδα ότι μεταξύ των αυγών υπήρχαν και κάποια ανοιχτόχρωμα (αν και όχι άσπρα) είπα να η ευκαιρία να το κάνω.
Αν είστε γονείς, δείξτε κι εσείς αυτή την εικόνα στα παιδιά. Δε θα την ξεχάσουν ποτέ.
Elef αναφέρει:
Kάτι ανάλογο μας είπε ένας καθηγητής Ειδικής Αγωγής στο πανεπιστήμιο: κάνεις το ίδιο χρησιμοποιώντας ένα κόκκινο και ένα πράσινο μήλο! 🙂 Υ.Γ μόλις σήμερα γνώρισα το blog σου και το λάτρεψα <3
Aspa αναφέρει:
Approve
Στις 11 Σεπτεμβρίου 2015 – 10:51 μ.μ., ο χρήστης Disqus έγραψε:
Aspa αναφέρει:
Πολύ καλό και το μήλο!
Καλώς ήρθες λοιπόν και θα χαρώ πολύ να τα λέμε συστηματικά!
Μαμά Στο Δρόμο αναφέρει:
Δε θα μπορούσα να το πω καλύτερα!
Aspa αναφέρει:
Ευχαριστώ! 🙂
ΜΑΡΙΑ Π. αναφέρει:
Αυτή την εικόνα καλό θα ήταν να την δούμε και να την έχουμε κι εμείς οι μεγαλύτεροι στο μυαλό μας, λέω Εγώ τώρα! Γιατί πολλές φορές με την συμπεριφορά μας ξεχνάμε…
Την ΚΑΛΗΜΕΡΑ μου Άσπα!
Aspa αναφέρει:
Έτσι ακριβώς Μαρία!