Το πρωί ενώ άδειαζα το πλυντήριο των πιάτων, η Εβελίνα και η Εβίτα για να παίξουν (συγνώμη για να με «βοηθήσουν» εννοούσα) είχαν πάρει το ηλεκτρικό σκουπάκι και σκούπιζαν τα ψίχουλα που είχαν πέσει στο πάτωμα από το πρωινό. Διασκέδαζαν πολύ αλλά τα κατάφερναν μια χαρά, δεν έχω παράπονο… Κάποια στιγμή άνοιξα το ντουλάπι με τα πλαστικά σκεύη για να βάλω μέσα ένα καπάκι. Η Εβίτα με είδε, κοντοστάθηκε, και άρχισε να φωνάζει:
– Το κουλού, το κουλού!
Τι θέλει να πει τώρα, ποιο κουλού; Μια και το ρο το λέει ακόμα λάμδα πρέπει να εννοεί το κουρού. Ποιο κουρού;
– Ποιο κουρού Εβίτα;
– Αυτό! Το κουλού!
Και μου δείχνει ένα λουλουδάτο σκεύος-θερμός, το οποίο συμπαθεί ιδιαίτερα.
-Αυτό; Το θερμός θέλεις;
-Ναι, το κουλού!
Το παίρνει στα χέρια της και προσπαθεί να ξεβιδώσει το καπάκι.
– Άνοιξε το μαμά, είναι το κουλού!
Τι να κάνω κι εγώ, ξεβιδώνω το καπάκι και τι να δω; Ένα επιστημονικό πείραμα σε όλο του το μεγαλείο! Ένα τυροπιτάκι με ζύμη κουρού (το κουλού) το οποίο πρέπει να είχε κρύψει εκεί πριν από καμιά βδομάδα. Τότε θυμάμαι ότι είχα κάνει τα τυροπιτάκια. Τι να σου κάνει το τυροπιτάκι μέσα στη ζέστη του Αυγούστου; Είχε λιώσει, είχε καταπρασινίσει και είχε μουχλιάσει!
Πού να ξέρει το παιδί ότι τα τυροπιτάκια δε διατηρούνται εκτός ψυγείου; Της το είχα πει; Δεν της το είχα πει! Το έκρυψε εκεί για την περίπτωση καμιάς ξαφνικής πείνας – λέω τώρα, ξέρω ‘γω;
Καλύτερο πάντως το ξεχασμένο τυροπιτάκι, από το ξεχασμένο, αποσυντεθημένο σαλιγκάρι στην τσέπη του μπουφάν της Εβελίνας! Άλλο απίστευτο κατόρθωμα – της μεγάλης αδελφής αυτή τη φορά! (Φυσικά δικό μου λάθος και πάλι. Της το είχα πει; Δεν της το είχα πει… ) Αλλά μη βιάζεστε, δεν βγήκε ακόμα νικήτρια. Ο διαγωνισμός αταξίας συνεχίζεται…
ΔΩΡΕΑΝ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΥΛΙΚΟΥ
Γίνετε συνδρομητές στο newsletter μου κι αποκτήστε πρόσβαση στη βιβλιοθήκη υλικού μου, που περιέχει λίστες οργάνωσης, βοηθήματα και εργαλεία για εκτύπωση!
Το email σας προστατεύεται και χρησιμοποιείται σύμφωνα με την Πολιτική Απορρήτου
Μην ρωτήσεις πώς και γιατί βρέθηκα σε αυτό το πόστ! Μεγάλη ιστορία!
Μου θύμισες όμως την αντίστοιχη εξυπνάδα μου της δικιάς μου!
Ευκαιρία για πόστ! 😉
Κοινά βιώματα! χαχα…
entelech1a καλώς ήρθες! Ευχαριστώ!
Nα χαιρεσαι την οικογενεια σου..
Gskastro καλώς ήρθες! Αχ, κι εγώ θα το καταδιασκεδάζω όταν θα βλέπω τα εγγονάκια μου να κάνουν σκανταλίτσες και τις κόρες μου να τις ανακαλύπτουν!!! Εδώ που τα λέμε, μόνο με τη σκέψη ξεκαρδίζομαι στα γέλια!
Aspa μου θυμίζεις την κόρη μου με τις δύο δικές της κόρες πριν καμιά δεκαριά χρόνια. Ίδιες σκανδαλιές ίδια αμηχανία της μαμάς προς μεγάλη τέρψη του παππού.
Να είσαι καλά Aspa και να χαίρεσαι τις κορούλες σου και τον σύζυγο σου. Καλή σου ημέρα gskastro
– Cook, βέβαια, μαθαίνεις στην πράξη όπως και στη μαγειρική!
– Σοφία, και ποιος ξέρει τι άλλες σκανταλιές θα δούμε ακόμα… Stay tuned!
Τι να πρωτοπεί η έρημη η μάννα! Δεν πάει και ο νούς εύκολα σε τέτοιες σκανταλιές!
καληνύχτα
κι αυτό που έχει αξία είναι οτι δεν τους το είχες πει..έτσι αποκτιέται η γνώση…βιωματικά 🙂
Μαριλένα, πολύ γέλασα με το σχόλιό σου! Τώρα εκτός από καλή μεταφράστρια πρέπει να γίνω και καλός μάγος για να ξετρυπώνω τους κρυμμένους θησαυρούς!
εντάξει τα μωρά,
αλλά κι εσύ ως μεταφράστρια είσαι άπαιχτη!
:)))