Μου αρέσει να παίζω με τα νούμερα. Μου αρέσει επίσης να προσπαθώ να βρίσκω κρυμμένες «ευλογίες» πίσω από τις δυσκολίες. Δύο άσχετα μεταξύ τους πράγματα που τα αναφέρω ως πρόλογο σε αυτό που θέλω να γράψω παρακάτω:
Καθώς το 2020 κόντευε να τελειώσει κι έκανα τον απολογισμό μου για τη χρονιά που πέρασε, αναρωτήθηκα αν θα μπορούσα άραγε να βρω 20 λόγους για τους οποίους το 2020, ήταν μια καλή χρονιά για μένα.
Γιατί 2020 αρνητικούς λόγους θα μπορούσα άνετα να βρω. Το θέμα ήταν αν θα μπορούσα να βρω 20 θετικούς. Έτσι για να παίξω με τα νούμερα και να προσπαθήσω να βρω τα θετικά πίσω από μία «χάλια χρονιά».
Και το στοίχημα με τον εαυτό μου μπήκε! Τους πρώτους 10 λόγους τους έγραψα με μεγάλη ευκολία. Λόγους όπως ότι η καραντίνα μου έδωσε το δώρο να χορτάσω τα παιδιά μου. Στην ηλικία που είναι, (15,5 και 17,5) αν ήταν μια συνηθισμένη χρονιά θα τις έβλεπα ελάχιστα, καθώς θα ήταν είτε στο σχολείο, είτε στο φροντιστήριο είτε στο δωμάτιό τους.
Όμως το 2020 περάσαμε όλη τη χρονιά μαζί. Ξυπνούσαμε μαζί, πίναμε καφέ ή τσάι μαζί, τρώγαμε μαζί και περνούσαμε το βράδυ μαζί. Το βράδυ ανάβαμε πάντα 3-4 κεριά και βλέπαμε ταινίες ή σειρές και χαλαρώναμε και περνούσαμε καλά.
(Μπορεί να μοιάζει ότι καθόμουν όλη μέρα αλλά δεν ισχύει. Ήταν μία από τις χρονιές που έχω δουλέψει όσο σκληρά δεν έχω δουλέψει ποτέ στη ζωή μου, παρ’ όλα αυτά το δώρο του 2020 ήταν ότι παράλληλα χάρηκα και τα παιδιά μου).
Λόγους όπως ότι είμαι στην καλύτερη φυσική κατάσταση της τελευταίας δεκαετίας. Κάποιες φορές έβγαινα για περπάτημα (κωδικός μετακίνησης 6!) αλλά κυρίως γυμνάστηκα μέσα στο σπίτι.
Λόγους όπως ότι ανέπτυξα σπουδαίες φιλίες (και συνεργασίες), που σήμερα με κάνουν να αισθάνομαι πιο πλούσια και ευγνώμων από ποτέ.
Όταν όμως ξεπέρασα τους 10 λόγους τα πράματα άρχισαν να δυσκολεύουν. Με προσπάθεια κατάφερα να φτάσω στους 15, στους, 16, στους 17, στους 18.
Και εκεί κόλλησα.
Δεν μπορούσα να ολοκληρώσω τη λίστα και να κερδίσω το στοίχημα με τον εαυτό μου! Έλεγα δεν μπορεί, θα τα καταφέρω! Άφησα τις μέρες να περάσουν, το σκεφτόμουν, το ξανασκεφτόμουν, φυσούσα, ξεφυσούσα, τίποτα.
Την τελευταία μέρα του χρόνου ήμουν στους 18 λόγους. Είχα βρει όμως ποιος θα ήταν ο 19ος! Θα σας τον πω, παρόλο που εκ πρώτης όψεως μπορεί να μην μοιάζει και κανένας σπουδαίος λόγος. Κι όμως είναι… Γιατί ένα από τα πολλά που μας έμαθε το 2020 είναι ότι τίποτα δεν είναι δεδομένο. Και ότι αν θέλεις κάτι να κάνεις, κάνε το, γιατί αλλιώς μπορεί να καταλήξεις να μην το κάνεις ποτέ.
Ντρέπομαι που το λέω, αλλά είμαστε στο σπίτι μας πάνω από 10 χρόνια και δεν είχαμε ποτέ ανάψει το τζάκι μας.
Όμως, δεν φτιάξαμε το τζάκι μας για διακόσμηση, το φτιάξαμε για να το ανάβουμε! Αλλά μας πήρε έναν χρόνο να αγοράσουμε το προστατευτικό… Άλλον έναν χρόνο να αγοράσουμε εργαλεία… Μετά η Αθήνα άρχισε να πνίγεται από το νέφος των τζακιών και την αιθαλομίχλη… Και κάπως έτσι η “αποστολή τζάκι” ατόνησε….
Όμως η ζωή είναι μικρή για να μην ανάβεις το τζάκι σου και έτσι ο κύβος ερρίφθη. 31 Δεκεμβρίου του 2020 το ανάψαμε για πρώτη φορά!
Κι έτσι φέτος, ανοίξαμε το βάζο των αναμνήσεων δίπλα στο τζάκι…
Το 2021 μπήκε χωρίς να έχω βρει ποιος ήταν ο 20ος λόγος μου, αλλά δεν είχα εγκαταλείψει την προσπάθεια. Θα τον έβρισκα.
Και τις προάλλες επιτέλους μου ήρθε! Και απορώ γιατί δεν τον είχα σκεφτεί από την αρχή. Μα ήταν Ο λόγος με κεφαλαίο όμικρον! Ένας από τους σημαντικότερους λόγους για τον οποίο το 2020 ήταν μια καλή χρονιά και δεν τον είχα σκεφτεί από την αρχή. Ίσως καλύτερα που άργησε να μου έρθει, για να μπει στο νούμερο 20 και να είναι ο τελευταίος και καλύτερος.
Ο 20ος λόγος για τον οποίο το 2020 ήταν μια καλή χρονιά για μένα είναι γιατί με άλλαξε. Δεν είμαι η ίδια Άσπα που ήμουν στην αρχή της χρονιάς.
Το 2020 με βοήθησε να γίνω πιο δυνατή και να αποκτήσω περισσότερη εμπιστοσύνη στον εαυτό μου. Οι δυσκολίες με έκαναν να γίνω ένας εντελώς διαφορετικός, πιο δυνατός άνθρωπος. (Άσπα 2.0. για να παίξω και πάλι με τα νούμερα).
Όταν θέλεις να γυμναστείς και να γίνεις δυνατότερος, βάρη δε σηκώνεις εξάλλου;
Δήμητρα αναφέρει:
Το 2020 δεν ήταν μια δύσκολη χρονιά, ήταν μια διαφορετική από όλα αυτά που είχαμε συνηθίσει και είχαμε αφήσει τον εαυτό μας να πιστεύει. Το διαφορετικό της ήταν ότι μας ξύπνησε όλους και μας έθεσε στις εργοστασιακές μας ρυθμίσεις. Όλοι εκτιμήσαμε τα λεπτά της κάθε μέρας. Κι εμένα με έκανε να γίνω
1. καλύτερη μαμά, κι ας ξέφυγε ο γιος μου λόγω της κλεισούρας, είμαι περιφανή για το παιδί μου ΌΠΩΣ είναι (υπερκινητικό, ετοιμόλογο, ΠΑΙΔΊ),
2. πήρα την απόφαση και έμεινα έγκυος και τώρα κρατάω και τον δεύτερο νεογέννητο γιο μου,
3. Αγάπησα περισσότερο τον άντρα μου για πολλούς λόγους,
4. …. .
Και για τον πιο συναρπαστικά αγάπησα περισσότερο την ζωή που έχουμε και την υγεία μας γιατί όπως είπες κι εσύ τίποτα δεν είναι δεδομένο.
Ζω την κάθε στιγμή και εύχομαι να έχουμε όλοι υγεία και να ζητάμε δύσκολες στιγμές για να βρίσκουμε τους σωστούς δρόμους. Σας εύχομαι μια χρονιά γεμάτη στιγμές, αισιόδοξες στιγμές.
Aspa αναφέρει:
Δήμητρα, σε ευχαριστώ που μοιράζεσαι και τις δικές σου σκέψεις και να σου ζήσει το μωράκι! ❤️
Δήμητρα αναφέρει:
Πολύ ωραίο κείμενο!
Κ, αυτά τα ηλιοβασιλέματα του Γενάρη (κ όλου του χρόνου δηλ), δεν είναι φοβερά?! ☆♡
Aspa αναφέρει:
Ασύγκριτα. Σε ευχαριστώ Δήμητρα, καλή χρονιά!