Αν τα παιδιά σας σας ακούνε πάντα με την πρώτη και ανταποκρίνονται πάντα σε αυτό που τους λέτε χωρίς πολλές κουβέντες αυτό το post ΔΕΝ είναι για εσάς. (Θέλουμε όμως να μάθουμε το μυστικό. Πείτε μας στα σχόλια!)
Αν τα παιδιά σας είναι σαν τα δικά μου (που είναι σαν τα περισσότερα παιδιά του κόσμου) συνεχίστε να διαβάζετε. Θα μοιραστώ μαζί σας ένα tip για το πώς να αυξήσουμε τις πιθανότητες να μας ακούνε τα παιδιά μας.
Βασίζεται σε επιστημονική έρευνα και μπορεί να βοηθήσει όχι μόνο στην περίπτωση των παιδιών αλλά και στις υπόλοιπες διαπροσωπικές μας επαφές.
Η έρευνα
Η καθηγήτρια ψυχολογίας του Harvard Ellen Langer διεξήγαγε τη δεκαετία του ’70 μία έρευνα για να εξετάσει τη σημασιολογία των αιτημάτων.
Να δηλαδή τι ακριβώς έκανε και τι ανακάλυψε:
Στο φωτοτυπικό ενός πανεπιστημίου, μαζευόταν συνήθως μεγάλη ουρά. Έβαλε λοιπόν κάποιον να πλησιάζει τον μπροστινό της ουράς και να τον ρωτάει μία από τις παρακάτω ερωτήσεις.
- Συγνώμη έχω 5 αντίγραφα. Μπορώ να χρησιμοποιήσω το φωτοτυπικό;
- Συγνώμη έχω 5 αντίγραφα. Μπορώ να χρησιμοποιήσω το φωτοτυπικό γιατί θέλω να βγάλω φωτοτυπίες;
- Συγνώμη έχω 5 αντίγραφα. Μπορώ να χρησιμοποιήσω το φωτοτυπικό γιατί βιάζομαι;
Στην πρώτη περίπτωση το 60% των ανθρώπων παραχώρησαν τη σειρά τους.
Στη δεύτερη περίπτωση, το 93% των ανθρώπων παραχώρησαν τη σειρά τους.
Στην τρίτη περίπτωση το 94% των ανθρώπων παραχώρησαν τη σειρά τους.
Βλέπουμε λοιπόν ότι στην πρώτη περίπτωση 60% των ανθρώπων παραχώρησαν τη σειρά τους χωρίς να υπάρχει αιτιολόγηση – και μέχρι εδώ καλά.
Το ενδιαφέρον εντοπίζεται στη δεύτερη περίπτωση: το 93% παραχώρησαν τη σειρά τους ακούγοντας την αστεία δικαιολογία “γιατί θέλω να βγάλω φωτοτυπίες”. Το “γιατί θέλω να βγάλω φωτοτυπίες” δεν σημαίνει τίποτα! Παρ’ όλα αυτά μόνο επειδή μπήκε το “γιατί”, το ποσοστό επιτυχίας αυξήθηκε από το 60% στο 93%.
Στην τρίτη περίπτωση η αιτιολογία είχε κάποια μεγαλύτερη βαρύτητα παρ’ όλα αυτά το ποσοστό επιτυχίας αυξήθηκε ελάχιστα σε σχέση με τη δεύτερη περίπτωση.
Πράγμα που σημαίνει ότι μπορείς να δώσεις οποιαδήποτε αιτιολογία για κάτι και τα ποσοστά επιτυχίας σου να αυξηθούν!
Η έρευνα συνεχίστηκε με μία μικρή διαφοροποίηση. Έβαλαν τον άνθρωπο που ήθελε να προηγηθεί να κρατάει 20 σελίδες αντί για 5. Εκεί τα ποσοστά επιτυχίας μειώθηκαν σε όλες περιπτώσεις (24%, 24% και 42%). Αυτό σημαίνει ότι όταν ζητάς κάτι που έχει μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας, η αιτιολογία έχει μεγαλύτερη βαρύτητα.
Πώς μπορούμε να εφαρμόσουμε την έρευνα για να μας ακούνε τα παιδιά;
Η συγκεκριμένη έρευνα μας δείχνει ότι αν θέλουμε να αυξήσουμε τις πιθανότητες να μας ακούσουν τα παιδιά μας, θα πρέπει να τους λέμε το γιατί.
Να δυο παραδείγματα για το πώς θα ζητούσα εγώ στα παιδιά μου να κάνουν κάτι ώστε να αυξήσω τις πιθανότητές μου να με ακούσουν:
- Εβίτα, βάλε σε παρακαλώ ηλεκτρική στην κουζίνα γιατί έχουν πέσει ψίχουλα και θα μαζευτούν μυρμήγκια.
- Εβελίνα θυμήσου να πάρεις ομπρέλα γιατί το μεσημέρι που θα γυρνάς θα βρέχει.
Παρ’ όλο που το πρώτο παράδειγμα αγγίζει το θέμα “δουλειές του σπιτιού” οι δουλειές σπιτιού είναι ένα ξεχωριστό κεφάλαιο. Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα για το θέμα στο σχετικό post μου Δουλειές του σπιτιού και παιδιά: Όλα όσα θέλετε να ξέρετε (και γιατί είναι κλειδί για την επαγγελματική τους επιτυχία) .
Όσο για το δεύτερο παράδειγμα με την ομπρέλα; Αν θέλετε μια μικρή βοήθεια για το πώς να αντιδράσετε αν το παιδί ξεχάσει την ομπρέλα, διαβάστε το σχετικό post μου Πώς να μιλάμε στα παιδιά μας.
Ως γονείς ξέρουμε ότι κανένα tip δεν μπορεί να μετατρέψει ως δια μαγείας τα παιδιά μας στα πιο υπάκουα πλάσματα του κόσμου. (Και ούτε θέλουμε στο κάτω κάτω να υπακούν τυφλά εμάς ή άλλους, έτσι δεν είναι;)
Ας αξιοποιήσουμε όμως το σημερινό tip την επόμενη φορά που θέλουμε να μας ακούσουν τα παιδιά μας. Γιατί τόσο η κοινή λογική όσο και η επιστημονική έρευνα, μας δείχνουν ότι οι πιθανότητές επιτυχίας μας θα αυξηθούν!
Καλή επιτυχία!
Αφήστε μια απάντηση