Εκείνο το μικρό, δυναμικό, «ατακαδόρικο» κορίτσι που ήταν μόλις 5,5 όταν ξεκίνησα το blog μου, φέτος πηγαίνει τρίτη λυκείου. Και σε λίγους μήνες γίνεται 18!
Η πλάκα που γίνεται τον τελευταίο καιρό για το πώς θα αλλάξει η ζωή στο σπίτι όταν θα γίνει 18, δεν περιγράφεται! Εκείνη μου λέει «η ζωή σου τελειώνει μαμά» (γιατί και καλά θα είναι ενήλικη κι επιτέλους θα κάνει ό,τι θέλει) και εγώ της λέω «η ζωή μου αρχίζει». Γιατί και καλά «εκτέλεσα τα καθήκοντά μου ως μαμά». Ένα ακόμα παιδί και… freeedoooooom!
Φυσικά δε σημαίνει ότι επειδή τα παιδιά γίνονται 18, ξεμπερδέψαμε… Μία φορά μαμά, πάντα μαμά! Επίσης το πιθανότερο είναι ότι ως φοιτήτρια θα μένει και πάλι στο σπίτι. Παρ’ όλα αυτά ο ενθουσιασμός της για τα φετινά γενέθλια, έχει χτυπήσει κόκκινο!
Και φτάνουμε στο σημερινό post: Μια φορά ατακαδόρικο κορίτσι, πάντα ατακαδόρικο κορίτσι. Το γεγονός ότι είναι 18 παρά κάτι, δε σημαίνει ότι έχει σταματήσει να λέει ατάκες… Όλα κι όλα!
Με χαρά λοιπόν (και με την άδειά της) μοιράζομαι τις τελευταίες της ατάκες, όπως κάνω τα τελευταία 12 χρόνια.
✔ Εβελίνα: Μαμά μην προσβληθείς, αλλά την κόρη μου δεν θα την ονομάσω Άσπα.
Εγώ: OK, ό,τι θες.
Εβελίνα: Αλλά αν θες μπορώ να ονομάσω το σκυλάκι μου Άσπα!
✔ Τρώμε φαγητό, τρώμε παγωτό (ουπς) και μετά φεύγω από την κουζίνα για να έρθω στο γραφείο μου να συνεχίσω δουλειά.
Σχολιάζει: «Ο χρήστης Άσπα Τσαμαδή αποχώρησε από τη συνομιλία».
✔ Έρχεται στο γραφείο μου με ανοιχτή αγκαλιά.
«Μαμά είσαι ο αγαπημένος μου άνθρωπος στο generation X!».
Αγκαλιαζόμαστε για λίγο.
«Τι χάρη θέλεις Εβελίνα;»
«Θα με πας το βράδυ στην Εύα;»
✔ Τους λέω: «Προσοχή γιατί ο παππούς δεν δέχεται όχι για απάντηση. Όταν θα τον δείτε θα σας ρωτήσει (μπλα μπλα)» και τους εξηγώ τι θα τα ρωτήσει για να είναι προετοιμασμένα.
Μου απαντάει η Εβελίνα: «Πώς νιώθεις μαμά που ξέρεις ότι μια μέρα θα προειδοποιώ τα παιδιά μου για τα τι θα τα ρωτήσεις εσύ;»
Και συνεχίζει:
«Θα τους λέω: ‘Προσοχή γιατί η γιαγιά δεν δέχεται όχι για απάντηση. Θα σε ρωτήσει αν συμφωνείς να γράψει post στο blog της για τη ζωγραφιά σου!’»
✔ Μου μιλάει για ένα σενάριο που έχει γράψει. Με βλέπει ότι συμμετέχω και λέει: «Τι ωραία να σου λέω μια ιστορία και εσύ να μισο-ενδιαφέρεσαι μαμά!»
✔ Εβελίνα: Μαμά θα πάμε τη Δευτέρα για ψώνια;
Εγώ: Εβελίνα οι επόμενες δύο εβδομάδες είναι πολύ δύσκολες για μένα. Θα προσπαθήσω αλλά δεν μπορώ να σου το υποσχεθώ.
Εβελίνα: Ναι μαμά, αλλά έχεις επίσης δύο παιδιά που έχουν και τα δύο ανάγκες!
(Δεν απαντώ γιατί σκέφτομαι).
Εβελίνα: Πιστεύω σε σένα μαμά. Πιστεύω σε σένα.
✔ Φτιάχνω δραστηριότητες κατά της βαρεμάρας για παιδιά, για το Love, mom.
Εγώ: Για πες καμιά ιδέα Εβελίνα. Τι τίτλο να δώσω στις δραστηριότητες; Συνήθως τις λέω «δραστηριότητες αντιβαραμέρας» αλλά θα ήθελα κάτι πιο δημιουργικό.
Εβελίνα: Να τις πεις, «δραστηριότητες ξετεμπελιάσματος».
✔ Έχει κοντοσταθεί στην πόρτα και αναρωτιέται αν τα πήρε όλα.
Λέει: «Ξέχασα να ξεχάσω την τσάντα μου»!
✔ Πρώτες μέρες σχολείου:
Εγώ: Έλα γρήγορα, παιδιά καθυστερούμε. Μα καλά δεν έχετε αγχωθεί;
Εβελίνα: Το σύστημα μου δεν έχει ξυπνήσει ακόμα ώστε να μπορέσει να αγχωθεί.
✔ Τρώμε κάτι που της αρέσει πολύ: «Η κοιλιά μου είναι γεμάτη χαρά».
✔ Της είχα δανείσει να φορέσει μια μπλούζα μου. Και δεύτερη φορά. Και τρίτη. Και τέταρτη. Την πέμπτη τη φοράω εγώ: «Ωπ μαμά; Γιατί φόρεσες τη μπλούζα μου;»
✔ Από τότε που πήγε Γαλλία με το σχολείο αγάπησε τη Γαλλική γλώσσα. Από εκεί που δεν ήθελε να ξανακούσει για Γαλλικά, όταν ξεμπέρδεψε με το υποχρεωτικό μάθημα του σχολείου, ξαφνικά άρχισε να παρακολουθεί μαθήματα online.
Επειδή εγώ μιλάω καλά Γαλλικά, έρχεται να με ρωτήσει κάτι. Της απαντάω. Δεν καταλαβαίνει και με ξαναρωτάει. Της ξαναπαναπαντάω. Και πάλι δεν καταλαβαίνει.
«Μαμά μου το λες με Γαλλική προφορά και δεν καταλαβαίνω! Δεν μπορείς να μου το πεις με βλάχικη;»
✔ Επιστρέφει από το πατινάζ.
Εγώ: Πώς πήγε το πατινάζ Εβελίνα;
Εβελίνα: Έπεσα δύο φορές, αλλά τη μία έπεσα εντυπωσιακά!
✔ Μου διαβάζει ένα tweet που είχε ανεβάσει. Της απαντάω ότι μου αρέσει πολύ.
«Ωχ μαμά δεν πιστεύω να γίνεις από αυτές τις μαμάδες που αρχίζουν να κορνιζάρουν τα tweets των παιδιών της;»
✔ Το Dancing Queen των Abba είναι ένα από τα αγαπημένα της τραγούδια. Τα λόγια λένε:
You are the dancing queen
Young and sweet
Only seventeen
Μου λέει πρόσφατα: «Τo 2020, στα 17 μου, θα έπρεπε να είμαι dancing queen.
Και εγώ αντί για only seventeen, είμαι only quarantined».
ΔΩΡΕΑΝ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΥΛΙΚΟΥ
Γίνετε συνδρομητές στο newsletter μου κι αποκτήστε πρόσβαση στη βιβλιοθήκη υλικού μου, που περιέχει λίστες οργάνωσης, βοηθήματα και εργαλεία για εκτύπωση!
Το email σας προστατεύεται και χρησιμοποιείται σύμφωνα με την Πολιτική Απορρήτου
Γέλασα πάρα πολύ με την κόρη σας!
Ευχαριστώ πολύ!
Δεν έχω ξαναποστάρει κάτι, αν και σε παρακολουθώ συχνά. Ήθελα να μοιραστώ κι εγώ μια απίστευτη ατάκα της κόρης μου Ιωάννας όταν ήταν 6-7 ετών (τώρα είναι 11!), που γελάσαμε πολύ.
Έχουμε συζήτηση με τον μεγαλύτερο -κατά 2 έτη- γιο μου για τη μυωπία που τους βασανίζει.
Χρήστος: Μαμά, πόσο μπορεί να φτάσει η μυωπία;
Εγώ: Έχω ακούσει και περιπτώσεις με 12-13 αλλά είναι σπάνιες.
Χρήστος: Πω πω! Μετά βλέπεις τίποτα άραγε;
Ιωάννα: Βλέπεις…την τύφλα σου!!
Έχουμε μέλλον…
Κορυφαίο! Ευχαριστώ που το μοιράστηκες Ελένη!
Αχ Άσπα μου, γέλασα με τη ψυχή μου…ετσι θα γίνουν και τα δικά μου ??? Μάλλον θα πρέπει να προετοιμάστω….χαχαχααααα
Αυτό που περιγράφει η φίλη μας η Άσπα, είναι πολύ όμορφα αλλά και ιδανικά φτιαγμένα…η εφηβεία ενός κοριτσιού μπορεί να είναι πολύ σκληρή στη συμπεριφορά, ειδικά απέναντι στη μάνα, προκειμένου να αντιτάξει η έφηβη το δικό της ρόλο κι ίσως να επικρατήσει…μην βιάζεστε λοιπόν να ζήσετε την εφηβεία των παιδιών σας… είναι μια πολύ δύσκολη κατάσταση και θέλει πολύ γερό στομάχι…
Κι εγώ την τρέμω!!!Εξαρτάται όμως από τη δουλειά που έχουμε κάνει με τα παιδιά μας..Αν τα ακούμε με προσοχή και δίνουμε σημασία.Μια καλή μου φιλη με μεγαλα-πλεον-παιδια που δεν πέρασαν περίεργη εφηβεία μου είχε πει:όταν τα παιδιά σου σου μιλάνε ότι κι αν κάνεις θα το αφήνεις και θα τα κοιτάς στα μάτια.Αυτο το έκανε κατά γράμμα και πράγματι έχει μια εξαιρετική επικοινωνία νε τα παιδια της.Αυτο είναι κάτι που δουλεύω προσωπικά γιατί η πίεση της καθημερινότητας και αυτό το ρημάδι το κινητό με απορροφούν.Ελπιζω σε μερικά χρόνια να απολαμβάνω κι εγώ τέτοιες ατάκες
Σπουδαία συμβουλή. Τόσο απλή αλλά τόσο ουσιαστική. Προσπαθώ να την εφαρμόζω κι εγώ, από τότε που ήταν μικρά.
Κάθε ηλικία έχει και τις όμορφες και τις δύσκολες στιγμές. Η εφηβεία έχει σίγουρα πολλές προκλήσεις!
Τζουλιάννα έτσι έτσι! Θα είμαστε εδώ να τα συζητάμε!
Χαχαχαχχα! Έχω κι εγώ μια 18χρονη κόρη και πραγματικά μου τη θυμίζει πάρα πολύ! Έχουν απίστευτα εφευρετικό μυαλό! Λατρεύω υτή την ηλικία και τις ατάκες τους!!!
Πολλά φιλιά!!
Είναι σπουδαία ηλικία πράγματι. Να τις χαιρόμαστε Μαρία!
Γέλασα πολύ με … τη “βλάχικη” προφορά!
Από τα αγαπημένα μου κι εμένα!
Μπορεί να χανουμε που και που κανενα post αλλα τις Εβελινοατακες ποτε!
Εβελίνα-fan club❤️
Χαχαχα… Αυτά είναι! Θα δει το σχόλιό σου και θα γελάσει πολύ!
Υπέροχη! Κι εγώ γράφω τις ατάκες της κόρης μου από τότε που είπε την πρώτη της λέξη. Πολύτιμο ενθύμιο! Ευχαριστούμε που τις μοιραστήκατε μαζί μας 🙂
Ευχαριστώ κι εγώ!
Αχαχαχαχααχαχα!!!! ΘΕΙΚΑ!!!!!
ΟΛΑ τους 🙂
Πόσο χαίρομαι που σας έχω γνωρίσει
(Με έκανες να ανυπομονώ για την εφηβειά βρε Άσπα- αν ΑΥΤΟ δεν είναι παραπλάνηση μάνας, τότε τι είναι;;; )
Να ανυπομονείς Χριστίνα μου να ανυπομονείς! Γιατί κάποτε θα έρθει και η ανταμοιβή για όλα αυτά που τραβάς να τα μεγαλώσεις. Θα υπάρχει εκεί έξω ένα σκυλάκι με το όνομά σου! Χαχαχα…
Εντάξει αυτός ο διάλογος μεταξύ σας ξεπέρασε και τις ατάκες της Εβελίνας!!! 🙂
Χαχα… Άννυ μου ευχαριστούμε!