Ώρα για τις πιο πρόσφατες απορίες, γλυκά λάθη και ατάκες της 6χρονης Εβελίνας. Απολαύστε τις!
Βλέπει μια στοίβα χρημάτων πάνω στον πάγκο.
– Μαμά, αυτά τα δολάρια είναι δικά σου;
Πίνοντας σοκολατούχο γάλα
– Λατρεύω το σοκολατούρκο!
Ακούγοντας τη Λίμνη των Kύκνων του Τσαϊκόφσκι
– Μαμά, σε αυτό εδώ το σημείο οι μπαλαρίνες το έχουν στρώσει στο χορό!
Μετά από κουβέντα για το τι είναι ψείρες
– Πω πω, τις λυπάμαι τις ψείρες…
– Αλήθεια; Γιατί;
– Έχουν δύσκολη ζωή. Μπλέκονται στη βούρτσα, τρέχουν να ξεφύγουν… Τι τραβάνε οι κακομοίρες. Πόσο τις λυπάμαι….
Τραγουδώντας τον «Μπαρμπα-Γιάννη κανατά»
♫ Πρόσεξε μη σε γελάσει
καμιά όμορφη κυρά
Μπάρμπα-Γιάννη Καναδά
Μπαρμπα-Γιάννη Καναδά!♫
Τραγουδώντας το «Έχε γεια καημένε κόσμε»
♫ Έχετε γεια βρυσούλες, λόγοι, βουνά ραχούλες…
Ζωγραφίζοντας…
– Τι φτιάχνεις Εβελίνα;
– Ένα αριστούργημα… (μα τι μετριοφροσύνη!)
Περί Κολοκοτρώνη
Βασίλης: Πάντως ο Κολοκοτρώνης ήταν μεγάλο κεφάλι…
Εβελίνα: Ναι ήταν, τον είδαμε σε μία φωτογραφία στο σχολείο, είχε τεράστιο κεφάλι!
Συζητώντας για πολλοστή φορά για ένα φλέγον θέμα: Για το μπαλόνι με ήλιον που πριν από 3 χρόνια βγήκε από το ανοιχτό παράθυρο της τραπεζαρίας και πέταξε ψηλά (δεν έχουμε ακόμα ξεπεράσει το σοκ…)
– Τι να κάνει άραγε τώρα το μπαλόνι μου;
– Δεν ξέρω Εβελίνα.
– Μέχρι τώρα θα έχει φτάσει στο διάστημα ε;
– Ε βέβαια, έτσι νομίζω…
– Ελπίζω να κάνει καλή παρέα με τους εξωγήινους…
– Να σου πω κάτι μαμά; Η μουσική είναι η δύναμή μου!
– Τα παλιά τα χρόνια δεν είχαν αποκαλυφθεί τα αυτοκίνητα.
– Θα βάλεις και αγγουράκι ταρσό; (=τουρσί)
– Μαμά! Αυτή εδώ η φράουλα που μου έβαλες είναι σόπια! (=σάπια)
– Μαμά όταν γεννήθηκα ο γιατρός στο μαιευτήριο είχε μουσική;
– Όχι, Εβελίνα μου δεν είχε…
– Αν είχε μουσική όλες οι μαμάδες θα σηκώνονταν, θα έπαιρναν τα μωρά από τα χεράκια και θα χόρευαν γύρω γύρω;
– Μαμά γιατί πάτησες φρένο έτσι απότομα;
– Γιατί πετάχτηκε ένας σκύλος και δεν ήθελα να τον πατήσω.
– Κι αυτός σε ευχαρίστησε με γαβ;
Photo by jeremybarwick
ΔΩΡΕΑΝ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΥΛΙΚΟΥ
Γίνετε συνδρομητές στο newsletter μου κι αποκτήστε πρόσβαση στη βιβλιοθήκη υλικού μου, που περιέχει λίστες οργάνωσης, βοηθήματα και εργαλεία για εκτύπωση!
Το email σας προστατεύεται και χρησιμοποιείται σύμφωνα με την Πολιτική Απορρήτου
Μου άρεσουν όλα πάρα πολύ,αλλά αν πρέπει να δώσω ψήφο τη δίνω στη μπαλονοσυζήτηση.Έλιωσα με τον προβληματισμό της μικρής για την παρέα του μπαλονιού με τους εξωγήινους.
Επίσης,μου άρεσε πολύ και ο μικρός μηχανικός,που χρειαζόταν τη ρόδα του.
Άσπα,έχω την αίσθηση ότι οι μικρούλες σου είναι τα πιο αγαπημένα πλάσματα του μπλογκόκοσμου!Δε σταματούν να μας εκπλήσουν,να μας κάνουν να γελάμε,να συγκινούμαστε και να μένουμε άφωνοι με τις ατάκες τους!Να τις χαίρεστε και πάντα τέτοια!
Manoula
Ευχαριστώ! Θα διαβάσω και τις δικές σας ατάκες το συντομότερο!
Είναι απίθανα τα παιδιά! Φοβερές ατάκες! Να σου ζήσουν!
Cosmos
Καλώς ήρθες! Πολύ μου άρεσε η ανάλυση που έκανες και δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω!
Εύχομαι τώρα που βρεθήκαμε να τα λέμε συχνά και μέσα από το δικό μου blog και μέσα από το δικό σου! Να είσαι καλά!
Εγγυημένη επιτυχία οι παιδικές ατάκες! Πάντα ήταν κι εύχομαι, πάντα να είναι.
Ίσως το πιο ενδιαφέρον για εμάς τους… “μεγάλους” είναι, να κατανοούμε γιατί μας κάνουν εντύπωση. Μήπως επειδή απλά μας ξαναφέρνουν την καλά φυλαγμένη (έως και θαμμένη) παιδικότητα μας;!
Ξέρω πως όλοι μας αρχικά, τα βλέπουμε περισσότερο με την “αστεία” τους ερμηνεία. Όμως αυτό που πραγματικά συμβαίνει μέσα μας είναι, η στιγμιαία μεταφορά μας στο χρόνο. Τον “δικό μας” χρόνο. Αυτόν που περνώντας, μας προετοίμασε γι αυτό που έχουμε γίνει.
Καλή συνέχεια στο ταξίδι μας!
ΠΡΑΣΙΝΗ ΚΛΩΣΤΗ ΔΕΜΕΝΗ
Φαίνεται ότι τα δολάρια δεν κρύβονται! Χαχαχα!
Καλή εβδομάδα να έχουμε…
Τελικά Άσπα μου πρέπει να έχεις πάρα πολλά δολάρια!!! Δώσε και σε εμάς τίποτα!
Με τις ψείρες γέλασα πάρα πολύ… πραγματιά περνάνε δύσκολη ζωή!!!
Olga
Μας λείπεις Ολγάκι! Το ξέρουμε όμως ότι δεν μας ξεχνάς… Άμπε μπα μπλομ forever!
Μάγισσα Κίρκη
Δεν ξέρω από πού της ήρθε η έμπνευση, πάντως η αλήθεια είναι ότι δε γνωρίζει για το επάγγελμα του κανατά! Οπότε υπέθεσε ότι θα λέει Καναδά!
Barel
Χαχαχα, αφού δε με ευχαρίστησε ο σκύλος, από κάποιον πρέπει να ακούσω κι εγώ ένα γαβ! Να ‘σαι καλά Barel! Καλό βράδυ!
Χαχα…Θεά η Εβελίνα!!
Και φυσικα δεν σας ξεχνω…α μπε μπα μπλομ!
Φιλάκια Ασπακι μου
Χχαχααχαχαχαχαχ ζωγράφισε η μικρή πάλι άκου Μπαρμπα Γιάννη Καναδά. Μήπως άκουσε πουθενά για τους ξενιτεμένους της μεταπολεμικής Αθήνας και κάπου εκεί το’χασε; Χαχαχαχαχα!
Άσπα πρέπει να σε ευχαριστήσουμε και εμείς με ένα γαβ για τις όμορφες ιστορίες της Εβελίνας που διαβαζοντάς τις μας ομορφαίνει η μέρα.
artanis
Φιλιά Artanis μου! Τα λέμε
maria
χαχαχα, δάγκωσέ τις… Είναι και πανσέληνος σήμερα (νομίζω…) Φιλιά Μαρία μου!
dorothea
Πάντως με την περικεφαλαία, το κεφάλι του φαντάζει τεράστιο στα μάτια της! Όντως μεγάλο κεφάλι!
τι γλυκιές οι κορούλες σας! να τις χαίρεστε!
για το κεφάλι του κολοκοτρωνη εχει απολυτο δίκιο! μπας και δεν ήταν τοσο κεφαλας αραγε κι απλα τον φτιαχνουν έτσι στους πινακες; παντα ειχα την απορια..
σε κάλεσα σ’ενα παιχνιδάκι αν θες 😉
θα τις δαγκώσω βρε! α το ατιμούλικο! τι φοβερές ατάκες είναι αυτες?! όλες είναι μια και μια!
δυστυχώς η μνήμη μου μ εγκαταλείπει για να πω φράσεις από τα δικά μου ανήψια που ούτως ή άλλως είναι τζιμάνια. σ αυτή την ηλικία μας έχουν ξεπεράσει όλους..
πολλά πολλά πολλά φιλάκια σε όλους σας!!!
Χα,χα,χα,χα,χα, πλάκα έχουν οι μικρές…
Φιλιά πολλά σε όλους…
stratosgr o ψήστης
Σε καλωσορίζω κι επισήμως από εδώ! Τι γλυκό σαρδάμ το “ρεπσεψιόν”! Μόνο που επαναλαμβάνω τη λέξη, χαμογελάω!
Να ‘σαι καλά Στράτο, θα τα λέμε!
“ζαχαρούλα..”
Πολλούς γλυκούς και αγαπημένους χαιρετισμούς κι από εμάς ζαχαρούλα!
:))
ΕΛΕΝΑ-ΠΟΛΥΧΡΩΜΑ ΟΝΕΙΡΑ
Ανεκτίμητες οι χαριτωμένες κουβέντες των παιδιών μας! Πώς να ξεχαστούν τέτοιες αναμνήσεις;
Καλό βράδυ Έλενα!
Καλησπέρα να σου ζήσουν οι μικρές.. και ο Βασίλης
Η κόρη μου τη ρεσεψιόν την έλεγε “ρεπσεψιόν”
καλημέρες..γλυκές και αγαπημένες!!! και πολλές!
Άσπα ο γιός μου τις χαρτοπετσέτες τις έλεγε “Χαροπετσέτες”… Ακόμα δεν μπορώ να το ξεχάσω…μια ανάμνηση γλυκιά…
Καλό βράδυ
sofia bin
Καλέ είναι απίθανος ο ανιψιός! Σε αυτή την ηλικία σχεδόν ό,τι βγαίνει από το στόμα τους είναι ξεκαρδιστικό…
Είμαι πράγματι σε φόρμα και σε ενθαρρύνω να με αξιοποιήσεις! Άσε που αν τυχόν βρεθεί κάτι που δεν καταλαβαίνω, θα ζητήσω βοήθεια από τις δυο μικρές βοηθούς μου! Θα μας λύσουν όλες τις απορίες!
τα παπούτσια της Dorothy
Ζουν κι αυτές το δράμα τους! Δεν είναι αστεία αυτά τα πράγματα! Χαχαχα!
JD
Θα προσπαθήσω να σου τον περιγράψω: Χαμογελάει και καμαρώνει και νομίζεις ότι έχεις μπροστά σου τον πιο τυχερό άνθρωπο του κόσμου…
Σοφία
Κι εμένα μου φάνηκε αστεία η κουβέντα με τις ψείρες αρκεί να μην αποφασίσουν να μας επισκεφτούν! Όλα κι όλα!
Matziris Kostas
Διαβάζω με μεγάλο ενδιαφέρον αυτά που γράφεις όπως φαντάζομαι και οι υπόλοιποι γονείς και συμφωνώ απολύτως. Πιστεύω ότι τα παιδιά έρχονται στον κόσμο για να μας διδάξουν εκείνα και όχι για να τα διδάξουμε εμείς!
Πάντως είναι υπέροχο όταν καταφέρνουμε να δούμε τον κόσμο μέσα από τα μάτια τους!
Ιφιγένεια
Κι εσύ να μου φιλήσεις τα δικά σου απίθανα πλάσματα! Να τα χαιρόμαστε και να τα καμαρώνουμε!
117
Πάντα να γελάς! Να ‘σαι καλά, καλό βράδυ!
Πλεκτό Εγκώμιο
Είσαι παθούσα κι εσύ δηλαδή; Βλέπεις, εκείνη ξέρει για τους εξωγήινους! Δεν έχει καμία αμφιβολία ότι υπάρχουν! Της φαίνεται αυτονόητο! Χαχαχα!
Maria Tzirita
Αχ πήγα και διάβασα τα νέα σου… Τι να σε κάνουμε τώρα; Μας βλέπω να ερχόμαστε να σου κλέβουμε το λάπτοπ! Ξεκούραση Μαρία μου και σύντομα θα είσαι και πάλι έτοιμη για νέο γύρο γραψίματος! Και μην τριγυρνάς στα blog μας καλέ! Μπαίνεις στον πειρασμό να αφήνεις σχόλια έτσι… Χαχαχα, φιλιά περαστικά!
ΦΩΤΕΙΝΗ
Κι εμένα μου φτιάχνουν τη μέρα τα όμορφα σχόλιά σου!
Φιλιά πολλά!
NdN
Το λέει και με μια φυσικότητα που δε σου αφήνει περιθώρια αμφισβήτησης! Αυτοπεποίθηση που σπάει κόκαλα!
δεσποινάριον
Καλέ εδώ μιλάμε για δράμα… Δε βλέπω να το ξεπερνάει any time soon… Όσα μπαλόνια και να έχει αποκτήσει από τότε, το μυαλό της στο συγκεκριμένο!
Από αυτή τη στιγμή άρχισα να λυπάμαι κι εγώ τις ψείρες…δεν είχα αντιληφθεί το δράμα που ζούν :p
παντως εγω μετα απο τοσα χρονια χρειαζομαι μεταφραστη.σκεφτομαι να σε χρεισημοποιω.οσο εισαι σε φορμα
παναγιωτης ανηψιος ετων 3,5: να παρουμε τον ακουρδο μου και το αλλο το μπαμπαρδελι και να παμε σπιτι σου να δουμε vvd;
(αρκουδος,μπαρμπαδελι,και φυσικα dvd.
Η ψήφος μου στις ψείρες!!!
Κορυφη κορυφη!!! ρε εσυ καλοπερνας αυτα ειναι!!!
(θελω να δω μια φορα τη γκριματσα του Βασιλη οταν ακουει κανενα τετοιο…)
Μου φτιάξατε τη μέρα !!
Σας ευχαριστώ !
Εχεις απίθανα πλάσματα , να τα γεμίσεις με πολλά πολλά φιλιά !!
Καλημέρες !
Ο αθώος κόσμος μες στον οποίο ζουν τα παιδιά σίγουρα πολλές φορές μπορεί να σε κάνει να γελάσεις ,όταν στον εκφράζουν, αλλά μερικές φορές να μας δώσουν εναύσματα για προβληματισμούς και αλλαγές τρόπου σκέψης. Όπως και να ‘χει πάντως οφείλουμε να ‘ακούμε’ τα παιδιά μας, να παίζουμε και να ασχολούμαστε μαζί τους γινόμενοι κι εμείς οι ίδιοι πολλάκις παιδιά!!
Την ίδια απορία είχα και εγώ μικρή με ένα μπαλόνι που μου έφυγε απο το χέρι….δεν ήξερα όμως για του εξωγήινους!!!!! Τρομερή η μικρή!!
καλημέρα! υπέροχες ατάκες, γέλασα πολύ! να είστε καλά!
ΧΑΧΑΧ ΑΠΟΛΑΥΣΗ ΝΑ ΤΙΣ ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ ΤΙΣ ΜΙΚΡΕΣ..ΝΑ ΤΙΣ ΧΑΙΡΕΣΑΙ ΚΑΙ ΠΑΛΙ…
ΔΕΝ ΤΙΣ ΧΑΝΩ ΤΙΣ ΑΤΑΚΕΣ ΤΟΥΣ ΜΟΥ ΦΤΙΑΧΝΟΥΝ ΤΗΝ ΜΕΡΑ..
ΦΙΛΑΚΙΑ
ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΕ ΤΗΝ ΚΟΥΚΛΑ ΣΟΥ ΕΚ ΜΕΡΟΥΣ ΜΟΥ ΠΟΥ Μ’ΕΚΑΝΕ ΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΩ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΠΟΝΟ ΜΟΥ! ΕΧΩ ΓΡΑΨΕΙ ΣΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΡΤΗΣΗΣ ΜΟΥ ΤΙ ΕΠΑΘΑ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΟΒΑΡΟ, ΑΛΛΑ ΘΕΛΕΙ ΞΕΚΟΥΡΑΣΗ ΚΑΙ ΑΠΟΧΗ ΑΠΟ ΤΟ ΛΑΠ ΤΟΠ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΚΑΝΩ ΟΠΩΣ ΒΛΕΠΕΙΣ!
ΦΙΛΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ!
Πολυ μου αρεσει η συνεχιζομενη ιστορια του μπαλλονιου που πεταξε. Καλημερα Ασπακι.
Δεν μπορώ να καταλάβω..είναι κακό να είναι κανείς ρεαλιστής; Αν δηλαδή είναι αριστούργημα αυτό που φτιάχνει τι να πει το κορίτσι; Ψέματα;!!
Λένα
Τα φρέσκα έχουν όντως άλλη χάρη! Εκτός και αν εκείνη πίνω καφέ οπότε κινδυνεύω να πνιγώ από το γέλιο! Μου έχει συμβεί ουκ ολίγες φορές!
Καλή εβδομάδα!
ΣΩΚΡΑΤΗΣ Ε. ΑΝΤΩΝΑΚΑΚΗΣ
Πολύ γέλασα με το καμιά φορά ρωτάνε για να σου σπάσουν τα νεύρα. Κάτι θα ξέρεις κι εσύ για να το λες κι έχεις φυσικά δίκαιο…
Όσο για την πολιτισμική μας κληρονομιά, αν δεν την εξάρουμε εμείς, ποιος θα το κάνει;
Καλή εβδομάδα!
Carina
Άρα εσύ καταλαβαίνεις το δράμα με το μπαλόνι που διαδραματίζεται σε αυτό το σπίτι! Τι να σου πω… δράμα! Ελπίζει ότι το μπαλόνι είτε έχει καταλήξει στο διάστημα, είτε βρίσκεται στη Disney στην Florida παρέα με τον Μίκυ. Και ανακουφίζεται κάπως με αυτή τη σκέψη!
Λέτα
Το «κουπάμισο» μοιάζει με το «κουλουμάδες» που μου είπε σήμερα η μικρή μου! Είναι πολύ αστεία και τα δύο! Χαχαχα…
Φιλάκια!
Μάτα
Πλάκα ο Σοκολατούρκος ε; Γέλασα κι εγώ πολύ!
Φιλιά σε όλους σας!
JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS
Είδες πώς συμπάσχουμε με τη δύσκολη ζωή των ψειρών; Χαχαχα, καλή εβδομάδα!
Marian
Αχ μωρέ τι έλεγε… Και τώρα είναι 21… Αλήθεια εσύ πώς τα θυμάσαι; Τα σημείωνες ή απλά έχεις καλή μνήμη; Εγώ αν δεν τα σημειώσω αμέσως μόλις τα πουν, τα ξεχνάω για πάντα!
Φιλάκια πολλά!
Κοκκινοσκουφίτσα
Μη μου πεις! Μα τι πλάκα! Με υποκριτική δεινότητα κιόλας, χαχαχα! Να ‘ναι καλά η σούπερ ανιψιά!
Βασίλη
Ε μην τα πούμε κι όλα με τη μία! Θα τα γράψουμε στην επόμενη!
🙂
Psipsinel
Ε ναι ο μπαρμπα-Γιάννης ο Καναδάς είναι εξαιρετικά αφιερωμένος σε εσάς με αγάπη!
Νίκη
Κι εγώ γελάω σα χαζή όταν διαβάζω για τα δικά σου τα παιδιά! Είναι μεγάλη χαρά που μοιραζόμαστε τα κατορθώματά τους!
Το χρυσό ΠιΠι
Κι εμένα μου φτιάχνει το κέφι όταν ακούω ότι σου φτιάχνει το κέφι που διαβάζεις το blog! Θα συνεχίσω να γράφω ακάθεκτη λοιπόν!
ΓΑΣΤΕΡΟΠΛΗΞ
Γιαγιά Τουρσί! Χαχαχα, πολύ αστείο! Θα γελάει πολύ τώρα που θα της το λέτε!
Αδαμαντία
Ελπίζω οι ψείρες να μην μάθουν ποτέ τη συμπάθεια της Εβελίνας… Αλλά αν τυχόν τη μάθουν και μας επισκεφτούν θα φροντίσω επίσης να καταλάβουν πόσο μεγάλη είναι η αντιπάθεια της μαμάς! Θα τους κάνω τη ζωή δύσκολη!!!
Sofia
Μα το φαντάζεσαι; Όλες οι μαμάδες να χορεύουν μαζί με τα νεογέννητα; Πώς τα σκέφτεται αυτά;
philos
Έχεις δίκιο, είναι πολύ συναρπαστικό να ανακαλύπτει κανείς τι κρύβεται στο μυαλουδάκι τους.
Είναι θαυμαστός ο τρόπος με τον οποίο βλέπουν τον κόσμο και η σκοπιά τους γεμίζει κι εμάς με χαρά και δίψα για ζωή…
🙂
Saigon
Χαχαχα, απίθανος ο μικρός! Βρε συ τι κάνεις; Σε σκεφτόμουν! Όλα καλά; Γράψε κανένα νέο!
Ευχαριστώωω ακόμη μια φορά!!
Είνι απολαυστικό το να τις διαβάζεις, πόσο μάλλον εσύ που τ ακους φρεσκα φρέσκα!!!
καλή εβδομάδα
Εγώ γέλασα πολύ με το μπαλόνι! Και εμένα μου είχε σκάσει ένα μπαλόνι όταν ήμουν μικρή και ακόμα το θυμάμαι. Αυτά είναι τραύματα! Φαντάσου να μάθαινε ότι το μπαλόνι μάλλον δεν υπάρχει πλέον…όπως και οι εξωγήινοι! Υπέροχα τα παιδάκια σου!
Τα παιδιά έχουν πολλές απορίες και βλέπουν τα πράγματα από την δική τους αθώα σκοπιά. Επίσης εφαρμόζουν την δική τους γλώσσα/διάλεκτο. Μαθαίνουν, έχουν νεύρο, αντοχές, ενέργεια… Είναι καταπληκτικό το πόσα πολλά μπορεί να μάθει ένα παιδάκι όταν οι γονείς του ασχολούνται μαζί του.
Και μόνο το γεγονός ότι ρωτάνε για να μάθουν (βέβαια καμιά φορά ρωτάνε για να σου σπάνουν τα νεύρα…χα χα χα ) μαρτυρά την σωστή προσφορά των δυο γονέων ή και του ενός εάν πρόκειται για χωρισμένο ζευγάρι, στο παιδί τους ή στα παιδιά τους.
Είναι επίσης φοβερό που τα ελληνόπουλά μας από πολύ μικρή ηλικία εκπαιδεύονται στην πολύ δύσκολη ελληνική γλώσσα. Το μυαλό τους διευρύνεται… έχουν πολλές εναλλακτικές στην προφορά της γλώσσας μας, σε σχέση με ένα αγγλόπουλο.
Πιστεύω ότι τα ελληνόπουλα αποκτούν την ελληνική σοφία από αυτή την ηλικία… λόγω ακριβώς της ποιότητας της ελληνικής γλώσσας. Αυτό λέγεται πολιτισμική κληρονομιά.
Καλή εβδομάδα ΑΣΠΑ
Χαχαχαχαχα!Εμένα μου άρεσε ο Σοκολατούρκος περισσότερο απ΄όλα!
Φιλιά στην τετραπέρατη κορούλα σου!
Πολύ γέλιο έχει η μικρούλα σου.. Αυτό με το τελευταίο πολύ μου άρεσε! Θυμάμαι μία ατάκα από ένα μικρό κοριτσάκι: “ωραίο το κουπάμισό σου” (θέλοντας να πει πουκάμισο!).. Αχ να σου ζήσει η κορούλα σου! Φιλάκια!
Τι μου θύμισες τώρα Άσπα!!!
Την μεγάλη μου την κόρη (21 ετών σήμερα!!), που αναρρωτιόταν δυνατά όταν άστραφτε:”Τι φωτιρίζει άραγε στον ουρανό!!!!”
Ή όταν περνούσε αεροπλάνο:”Μαμά, ποιος τιμονίζει το αεροπλάνο!!!!”
Να είσαι καλά που μας τα λες και μας θυμίζεις λίγο και τα δικά μας, που … (δυστυχώς ή ευτυχώς;) μεγάλωσαν!!!!
Να τις χαίρεσαι γλυκιά μου και τις δύο τις πριγκιπέσσες σου!!!
φιλάκια πολλά!!!!
ΥΠΕΡΟΧΕΣ ΟΙ ΜΙΚΡΕΣ ΣΟΥ.ΟΙ ΚΑΗΜΕΝΕΣ ΟΙ ΨΕΙΡΕΣ!!ΒΙΒΛΙΟ ΓΡΑΦΕΙΣ ΜΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΑΣΤΕΙΑ.ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΝΑ ΕΧΕΤΕ.
έγραψε πάλι η μεγάλη μας! μόλις θυμήθηκα άλλες δύο ατάκες από εχθές αλλά για άλλη ανάρτηση…
Aσπάκι μου, καλή εβδομάδα και καλό μήνα κι από μένα! Υπέροχες ατάκες (αν κι αυτή με το αιρ-κοντίσιον/ακορντεόν είναι η καλύτερή μου ever!!! Εμείς πάλι οι περήφανες θείες, καμαρώσαμε την ανηψούλα μας, ετών 6, στη σχολική γιορτή την 25η Μαρτίου να απαγγέλει με τρομερή χάρη και υποκριτική δεινότητα: “Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή, παρά σαράντα χρόνια ελεύθερη ζωή”!!1
καλά και εμένα όταν γράφεις τις ατάκες από τις κόρες σου με κοιτάνε να γελάω μπροστά από τον υπολογιστή και με περνάνε για χαζή…
Είναι φοβερές να τις χαίρεσαι και να τις καμαρώνεις…:o)
xaxaxa mu afierose emena ton mparmpa gianni nomizo!
γλυκά λογάκια ανεπανάληπτα, (απόλαυσε τα στο μεγαλείο τους, τελειώνουν τόσο γρήγορα)
η ατάκα με το ταρσό, μου θύμισε την μεγάλη μου κόρη όταν ήταν 3 ετών, κάποιο απόγευμα είπα:
ωχ, έσκασα , να πηγαίναμε κάπου.
πετάγετε η Αννα και λέει:
να παμε στη γιαγιά Τουρσί,
(Ταρσή, από Αναστασία, καθότι Μικρασιάτισα, γιαγιά του άνδρα μου)
καλλιτεχνική φλέβα η μικρή. και χορός, και μουσική και ζωγραφική. κάθε φορά που γράφεις τα απομνημονεύματά τους μου φτιάχνεις το κέφι.
Καλημέραααααααα!!
Γελάσαμε πάλι σήμερα!!! Να χορεύαμε όλοι στα μοιευτήρια!!!
φιλιά!
Αγενέστατος ο σκύλος αλλά πρόσεξε μη μάθουν οι ψείρες τη συμπάθεια της Εβελίνας!
Να τις χαίρεσαι για άλλη μια φορά!
Μπαίνω στο αυτοκίνητο της ξαδέρφης μου και κάθομαι στο πίσω κάθισμα με το γιο της, τεσσάρων ετών. Ο μικρός κρατάει ένα αυτοκινητάκι (διαλυμένο μέχρι εκεί που δεν πάει, λείπουν ρόδες, πόρτες κλπ., εμφανώς για πέταμα), το κοιτάει και λέει με φωνή πικρή και κατηγορηματική ταυτόχρονα:
– Κρίμα, κρίμα, κρίμα…
Η μαμά του ρωτάει, απορημένη.
– Τι είναι κρίμα αγάπη μου?
– Κρίμα, τόσα παιχνίδια… Ξέρω εγώ τι κάνεις, όταν κοιμάμαι μου πετάς τα παιχνίδια στα σκουπίδια! Εγώ αυτή τη ρόδα τη χρειαζόμουν!
Λιώσαμε στο γέλιο και οι δύο… LOL
Saigon
Τι να πρωτοξεχωρίσω… έχω γελάσει με κάθε ατάκα! Αλλά και συ τα εκθέτεις πολύ όμορφα και απλά!
Διαβαζω αυτά που λες και ακουω και τον δικό μου και αρχίζω και ανακαλύπτω όσο μπορώ το τι κρύβεται στο μυαλουδάκι τους!
Και είναι τόσο υπέροχο αυτο…
🙂