Διάβασα στο blog Secrets of a Super Mommy για ένα μάθημα-παιχνίδι που επινόησε μια μαμά, για να διδάξει τα παιδιά της τη δύναμη των λέξεων. Και μου άρεσε τόσο που αποφάσισα να το μοιραστώ μαζί σας:
Δίνουμε στα παιδιά από μία οδοντόπαστα και ένα άδειο ποτήρι.
Τα βάζουμε να ζουλήξουν το σωληνάριο της οδοντόπαστας και να το αδειάσουν εντελώς.
Και μετά τους λέμε: “Και τώρα όποιος τα καταφέρει βάλει πίσω την οδοντόπαστα μέσα στο σωληνάριο κερδίζει!”
Γίνεται;
Δε γίνεται.
Το ίδιο συμβαίνει και με τα λόγια. Όταν τα πεις, δεν μπορείς να τα πάρεις πίσω. Δεν μπορείς να τα βάλεις πίσω στο στόμα σου και να τα “ξεπείς”.
Νομίζω ότι με αυτό τον “χειροπιαστό” τρόπο, θα εντυπωθεί στα παιδιά πόσο σημαντικό είναι να σκέφτονται πριν να μιλήσουν. Ας μην το ξεχνάμε βέβαια κι εμείς οι μεγάλοι!
“Η γλώσσα κόκαλα δεν έχει και κόκαλα τσακίζει.”
Εμείς το έχουμε κάνει με μαξιλάρι! Το σκίσαμε στο μπαλκόνι… τα πούπουλα πετάχτηκαν παντού και φυσικά τα περισσότερα τα πήρε ο αέρας. Όταν προσπαθήσαμε να τα ξαναβάλουμε μέσα δυστυχώς δεν καταφέραμε να φτιάξουμε ένα τόσο όμορφο μαξιλάρι όσο ήταν πριν (στην καλύτερη να μαζέψαμε περι το 20%).
Πολύ καλή ιδέα Δάφνη! Ευχαριστώ που τη μοιράστηκες!
Τέλειο! Απλό και ουσιαστικό. Ευτυχώς βέβαια, που για τα λόγια υπάρχουν και οι λέξεις “συγνώμη”, “έκανα λάθος”, “σ΄αγαπώ” και κάποια πράγματα διορθώνονται.
Πολύ εύστοχη η παρατήρηση… Ας μάθουμε να τις χρησιμοποιούμε!
Μια και είπες για οδοντόπαστες… Πάντα ΧΩΡΙΣ φθόριο.
Μπορεί να είναι πιο ακριβές αλλά και πολύ καλύτερες για την υγεία μας!
Αξίζει. Ειδικά για μικρά παιδιά.
Ps το email δεν ισχύει.
Thanks for the tip! Καλημέρα!
Εξαιρετικό το παράδειγμα … και ενδείκνυται για όλες τις ηλικίες!
Έτσι ακριβώς. Πρώτα οι μεγάλοι, μετά οι μικροί…
Εμεις κάναμε το εξής χθες στην τάξη :
Τους μοίρασα κολλες Α4 και σελίδες απο περιοδικά. Τους είπα να τα τσαλακώσουν με όποιο τρόπο θέλουν. Στη συνέχεια να προσπαθήσουν να ισιώσουν ξανά τη σελίδα…Παρατήρησαν το εξής :
Ναι εντάξει μπορούμε να ξεδιπλώσουμε το χαρτί αλλά δεν μπορούμε να το κάνουμε ίδιο με πριν. Προσπαθήσαμε με όλη μας τη δύναμη αλλά τίποτα…Αλλο χαρτί λιγότερο άλλο περισσότερο φαινόταν πως είχε υποστεί “βία” Ετσι και κάθε φορά που χτυπάμε κάποιον αυτός μπορεί να γίνει καλά. να μη φαίνεται πχ η γρατζουνιά αλλά πάντα κάτι μένει μέσα του….
Ηταν δραστηριότητα που κάναμε χθες στα πλαίσια των Δράσεων για την Καταπολέμηση της σχολικής βίας…
Με τα παιδια μου το επεκτείναμε το θέμα και μιλήσαμε για τη βία γενικά ( στην οικογένεια, στα ζώα, στο διαδικτυο, κτλ κτλ)
Ετοιμάζω ανάρτηση με όλες μας τις δρασεις…
Ωραιο και αυτο με την οδοντόβουρτσα
οδοντόκρεμα…ηθελα να γραψω
Υπέροχο Άννα το παράδειγμα που τους έκανες. Και σούπερ η ανάρτηση. Θα προωθηθεί! 🙂
Εκπληκτικό Ασπα μου αλλα πρέπει να το κάνουμε και οι μεγάλοι αυτό
Αχ πρώτοι από όλους πρέπει να το κάνουμε!