Η μαμά κάτω από το σομπρέρο

Όταν τα παιδιά πήγαιναν νηπιαγωγείο και δημοτικό, η γιορτή της μητέρας είχε μια “επισημότητα”.  Οι μέρες πριν από τη γιορτή της μητέρας, ήταν αφιερωμένες στο να φτιάχνουν καρτούλες και ζωγραφιές και να συνωμοτούν για τις εκπλήξεις που θα μου κάνουν την ημέρα της γιορτής. Όλα αυτά βέβαια, ξεκινούσαν από το σχολείο, με προτροπή των δασκάλων!

Θυμάμαι που μια χρονιά ήταν τέτοια η ανυπομονησία τους για τη γιορτή της μητέρας, που βγαίνοντας την Παρασκευή το μεσημέρι από το σχολείο, δεν άντεξαν, μου έδωσαν την κάρτα εκεί επιτόπου.

Φέτος οι κόρες μου είναι 16 και 14. Δύο κανονικές έφηβες. Που πρωί-πρωί την ημέρα της γιορτής της μητέρας με ρώτησαν αν “ψήνομαι να τους φτιάξω πρωινό”!

 

 

Φυσικά δεν περίμενα κάρτες, ζωγραφιές ή λουλούδια. Δεν περίμενα τίποτα, παρά μόνο ευχές. Αλλά πού να ήξερα ότι θα τις έπαιρνα δημόσια!

Το απογευματάκι, με πλησιάζει η Εβελίνα και επινοεί κάποια δικαιολογία για να με αναγκάσει να ανοίξω το instagram. Δεν υποψιάστηκα τίποτα και έπιασα το κινητό.

Και ανοίγω. ΚΑΙ ΤΙ ΝΑ ΔΩ;

Εμένα με ένα καπέλο σομπρέρο. Στο feed μου στο instagram! Είχε ανεβάσει μία φωτογραφία που βγάλαμε το καλοκαίρι στο Λονδίνο σε ένα μεξικάνικο, η οποία ήταν για εμάς. Όχι για δημοσιευτεί online. Και όμως η φωτογραφία μου με το σομπρέρο ήταν εκεί. Σαν να θέλει να μου πει “Μαμά μην παίρνεις τον εαυτό σου στα σοβαρά” ή “Μαμά σε προτιμώ όταν είσαι fun”. Δεν ξέρω γιατί επέλεξε αυτήν, αλλά… αυτήν επέλεξε.

Κι έτσι τώρα αναγκάζομαι να σας την δείξω. Ιδού:

Υπήρχε όμως και μια χειρότερη. Η επόμενη. Στην επόμενη είμαι με το κέρινο ομοίωμα του Χίτσκοκ.  Να το μεταφράσω και αυτό; Θα το μεταφράσω! Μπορεί – ξέρω ‘γω λέμε τώρα – να ήθελε να μου πει: “Μαμά μερικές φορές είσαι τρομαχτική!”

Στη συνέχεια δημοσίευσε μερικές δικές μας (που τις λατρεύω όλες, φιουουου υπάρχει ελπίδα) και τέλος το γνωστό σημειωματάκι που μου είχε γράψει όταν ήταν 9.

[Σημείωση: Γράφω σε αυτό εδώ το blog 11 χρόνια και πάντοτε απέφευγα να ανεβάζω φωτογραφίες των παιδιών για τους λόγους που έγραφα εδώ.  Σήμερα δημοσιεύω κάποιες και μην ανησυχείτε δεν είστε σε λάθος blog! Στις ηλικίες όμως που βρίσκονται, εκείνες αποφασίζουν αν θέλουν να εμφανίζονται και αφού ανέβασαν οι ίδιες φωτογραφίες του εαυτού τους, τις αναδημοσιεύω κι εγώ.]

Να τι μου έγραψε στη λεζάντα.

💕 “Μαμά δεν δίνεις απλά αγάπη. Είσαι αγάπη.” 💕

Αυτό είπε η εννιάχρονη Εβελίνα (η οποία δεν ήξερε γραμματική τότε, but we don’t talk about that.) Τα καλά νέα είναι ότι το εννοεί ακόμη!!

Η αλήθεια είναι με τρελαίνεις. Ώρες, ώρες, μου έρχεται να σε πνίξω.

Τι να κάνω κι εγώ, εσύ είσαι αυτή που κανείς ερωτήσεις τύπου “Πήρες κλειδιά;” ογδόντα φορές κάθε πρωί. Το ξέρω όμως ότι το κάνεις από αγάπη. Κι εγώ, όταν ρωτάω “Να πάρουμε πίτσα;” από αγάπη το λέω. Τέτοιο παιδί μεγάλωσες ΚΟΡΙΤΣΑΡΑ ΜΟΥ ΕΣΥ. 💕

💞 Αλλά πέρα από την πλάκα, ΕΙΣΑΙ κοριτσάρα. Αλλιώς πώς θα με άντεχες; Σου πετάω κάθε μέρα από έξι κοτσάνες, σου μιλάω για πράγματα που δεν σε νοιάζουν καν (έχεις μάθει όλο το σενάριο από τα χελωνονιντζάκια απ’έξω εξαιτίας μου), μέχρι και αυτές τις φωτογραφίες σου ανέβασα, αλλά εσύ τίποτα, δεν με διώχνεις από το σπίτι. Κι αυτό κάτι σημαίνει, δεν νομίζεις; Αυτό, αγαπητή μαμά, είναι η δύναμη της αληθινής αγάπης. Μακάρι το Instagram να με άφηνε να κάνω παραγράφους, γιατί υπάρχουν τόσα πράγματα που θα μπορούσα να πω. 💞

💞 Με έμαθες να μην δίνω απλά αγάπη. Με έμαθες να ΕΙΜΑΙ αγάπη.

💞 Η Εβίτα είπε θα κλάψεις. Από αγάπη πάλι. Θα δούμε. Να παραγγείλουμε; (ΞΕΚΑΘΑΡΑ ΑΠΟ ΑΓΑΠΗ ΠΑΛΙ.) Anyway, LOVE YOU GURLLL, Σ’ΑΓΑΠΩΩΩΩ!! 💜💜

Ακόμα πιο συγκινητικό ήταν αυτό που έγραψε στο story της. Εκεί έβαλε και πάλι τη φωτογραφία με το σομπρέρο, αλλά έγραψε:

THIS IS WHO I ASPIRE TO ΒΕ.

Όταν το 16χρονο παιδί σου γράφει στο instagram (στο οποίο την ακολουθούν όλοι οι συμμαθητές της) ότι φιλοδοξεί να γίνει σαν εσένα, λες χαλάλι όλα! Χαλάλι και τα σομπρέρο και ο Χίτσκοκ και τα χελωνονιντζάκια και οι πόνοι της γέννας!

Όσο για την Εβίτα; Κι εκείνη ανέβασε story στο instagam που με συγκίνησε…

Εκείνη έγραψε “Thanks for giving birth to me and all” δηλαδή σε ευχαριστώ που με γέννησες και τα λοιπά  (“Και τα λοιπά!” Μια γέννα και τα λοιπά που ακολούθησαν τα επόμενα 14 χρόνια! 🤣 Το χιούμορ της με σκοτώνει).

Η Εβίτα ανέβασε μία δική μας φωτογραφία. Ήταν μια σέλφι που βγάλαμε πρόσφατα οι δυο μας  στο αυτοκίνητο, στην επιστροφή από το πιάνο.

Η Edith Hunter είχε πει: “Οι κουβέντες που κάνουμε στις βόλτες με τα δίχρονα παιδιά μας με τις κόκκινες μπότες, έχουν άμεση σχέση με τις αξίες που θα υιοθετήσουν ως ενήλικες”.

Νομίζω ότι ήθελε να πει ότι οι απλές καθημερινές στιγμές που περνάς με τα παιδιά σου είναι αυτές κάνουν τη διαφορά. Οι κουβέντες λοιπόν που κάνω με την Εβίτα στο στο δρόμο ή στην επιστροφή από το πιάνο είναι πολύτιμες. Παρ’ όλο που η διαδρομή είναι σύντομη, είμαστε οι δυο μας. Και για αυτό, αυτά τα λίγα λεπτά είναι πολύτιμα για μένα (και ελπίζω το ίδιο και για εκείνη). Μπορεί για αυτό να επέλεξε τη συγκεκριμένη φωτογραφία.

Αυτά λοιπόν συμβαίνουν στη γιορτή της μητέρας όταν τα παιδιά σου είναι στην εφηβεία.  Και παρ’ όλο που σύμφωνα με όσα είδα στο instagram, τις τρελαίνω και ώρες ώρες θέλουν με πνίξουν, αμοιβαία τα αισθήματα! Έτσι άλλωστε δε συμβαίνει σε όλες τις σχέσεις;

Όπως και να έχει, λατρεύω την ηλικία στην οποία βρίσκονται τώρα. Εδώ που τα λέμε αυτή την ηλικία δεν την αλλάζω με τίποτα!

Ανυπομονώ να δω τι μου επιφυλάσσει η μοίρα μου για του χρόνου. Χρόνια μας πολλά μαμάδες! Και του χρόνου να είμαστε καλά!