Γιατί οι μαμάδες είναι οι καλύτερες bloggers

Όταν πρωτοξεκίνησα το blog μου, νόμιζα ότι τα αστεία ή χαριτωμένα πράγματα που λένε τα παιδιά μου, θα τελείωναν κάποια στιγμή. Μπα… Η πηγή είναι ανεξάντλητη. Και το πληκτρολόγιό μου δουλεύει non-stop. Νεώτερες ατάκες Εβελίνας:

✔ Mου λέει στα κρυφά για τη μικρή της αδελφή: «Πεισματάρικο παιδάκι σου βγήκε…»

✔ Βλέπει κάτι αστείο στο δρόμο και λέει: «Αν ήταν στο YouTube θα είχε πάρει πολλά likes!»

✔ Εβελίνα: Θέλεις να ακούσεις μια ιστορία για ένα παράξενο μέρος, ένα παράξενο χωριό, έναν παράξενο άνθρωπο;
Εγώ: Ναι.
Εβελίνα: Τότε είσαι άτυχη γιατί δε θα πω αυτή την ιστορία σήμερα.

✔ Έχει ψηλώσει απότομα τον τελευταίο καιρό και βλέπει τα αντικείμενα γύρω της από άλλη οπτική γωνία στην κυριολεξία. Λέει λοιπόν καθώς στεκόταν όρθια δίπλα στο τραπέζι:
«Πω πω… Αυτό το τραπέζι είναι τρομαχτικά χαμηλά!»

✔ Επιχείρημα για να με επαναφέρει στο «σωστό δρόμο» (πήγαινα να γλιτώσω κάτι που της είχα υποσχεθεί): «Αν έτσι είναι να είσαι μεγάλος, να υπόσχεσαι δηλαδή κάτι και να μην το τηρείς προτιμώ να μείνω παιδί.»

✔ Προσπαθώ να βγάλω ένα λεκέ με μια “συνταγή” που διάβασα στο internet. Ο λεκές δε βγαίνει κι εγώ το λέω στα κορίτσια που βρίσκονταν εκείνη τη στιγμή δίπλα μου.
– Μαμά πιστεύεις ό,τι διαβάζεις στο διαδίκτυο; Τι έχει γίνει; Έχει γίνει η ζωή σου το διαδίκτυο;

✔ Διηγείται μία ιστορία και μετά λέει κουνώντας το κεφάλι: «Αληθινή ιστορία…»

✔ Μια φορά που η Εβίτα ήταν άρρωστη αλλά μετά από 2-3 μέρες πυρετό ξύπνησε καλά:
Εγώ: Μπράβο Εβίτα! Χαίρομαι που έγινες καλά!
Εβελίνα: Ο χάρος δε χαίρεται όμως. Δε θα έχει να πάρει θύμα.

✔ Έχουμε πάει να κόψουν τα κορίτσια τα μαλλιά τους. Λέει στην κομμώτρια:
– Θα πάρω τα κομμένα μου μαλλιά στο σπίτι γιατί θέλω να κάνω πειράματα.
– Τι πειράματα;
– Θέλω να κλωνοποιήσω τον εαυτό μου. Και έτσι ο ένας μου εαυτός θα τρώει τιμωρίες, θα κάνει αγγαρείες, θα φέρνει ποτά στους άλλους και ο άλλος θα διασκεδάζει.

(Περισσότερα για το κομμωτήριο: Η μικρή αποχαιρέτισε τα μαλλιά της λέγοντάς τους «ευχαριστώ για τη συνεργασία, χάρηκα που σας γνώρισα» και μετά είπε στην κομμώτρια «κόψε τα κοντά!»
Η Εβελίνα δεν ήξερε πώς να τα κόψει αλλά όταν τελικά κάθισε στην καρέκλα, της είπε «Τα θέλω ακριβώς σαν της μαμάς.”)

✔ Οδηγώ και σχολιάζω κάποιον απρόσεκτο οδηγό.
Η Εβελίνα μονολογεί: «Είδος υπό εξαφάνιση: Άνθρωποι που ΔΕΝ είναι επικίνδυνοι στο δρόμο.»

✔ Της ζητάω να χαμηλώσει τη φωνή από ένα ηλεκτρονικό παιχνίδι που έπαιζε:
– Εβελίνα, χαμήλωσέ το. Αυτή η μουσική με έχει τρελάνει.
– Παραδέξου το μαμά. Από μέσα σου ζητάς κι άλλο.

✔ Μαμά είμαι η Ευαγγελία η δεύτερη. Σαν να λέμε Δαρείος ο τρίτος.

✔ Μαμά άκου πώς λειτουργεί το μυαλό μου:
Λέω ή ακούω μία αηδία.
Το μυαλό μου την επεξεργάζεται και την κάνει ατάκα.
Οι υπόλοιποι αυτό το αποκαλούν χιούμορ.
Μετά γράφεις την ατάκα στο site σου.
Και έτσι ακόμα και η παραμικρή λέξη ΔΕΝ πηγαίνει χαμένη

✔ Πιάνουμε τη κουβέντα για το τι είναι tagline σε ένα blog. Της εξηγώ και της λέω ότι εγώ στο blog μου έχω σαν tagline το «η ζωή είναι πιο διασκεδαστική όταν τη μοιράζεσαι» αλλά κανονικά είναι μεγάλο. Θα έπρεπε να είχα διαλέξει κάποιο μικρότερο.
Το σκέφτεται για λίγα δευτερόλεπτα και απαντάει: Σου έχω εγώ νέο tagline μαμά: «Γιατί οι μαμάδες είναι οι καλύτερες bloggers».

Photo by Christopher Matson