Έχετε δει στο internet αυτές τις «αναβιώσεις» παλαιών φωτογραφιών; Που κάποιοι ξαναβγάζουν την ίδια φωτογραφία, στο ίδιο μέρος, στην ίδια στάση αρκετά χρόνια μετά;
Μια και φέτος πήγαμε διακοπές σε ένα μέρος που είχαμε να πάμε 5 χρόνια, είπα να το κάνω κι εγώ και να τραβήξω τα κορίτσια σε κάποιες ίδιες φωτογραφίες όπως τότε. Δεν έχουν βέβαια περάσει και τόσα πολλά χρόνια από τότε ώστε η διαφορά να είναι τόσο εντυπωσιακή, αλλά έβγαλα τις φωτογραφίες έτσι κι αλλιώς.
Μία από αυτές τις «παλιές»φωτογραφίες που θα ανεβάσω σήμερα εδώ, είναι και μία από τις πλέον αγαπημένες μου φωτογραφίες της παιδικής τους ηλικίας και για αυτό την έχουμε βάλει και στο banner του Μαμά…δες, Μπαμπά…δες. Μπορεί να την έχετε δει!
Να την λοιπόν και σε μεγαλύτερη. Η φωτογραφία τότε:
Online κόρες το 2009
Και η φωτογραφία τώρα:
Online κόρες το 2014
Σαφώς μεγαλύτερες, σαφώς ψηλότερες και σαφώς πιο αγαπημένες και δεμένες – κάτι που βέβαια δε φαίνεται στη φωτογραφία. Γενικά είναι αναπόφευκτο όταν κανείς γυρίζει μετά από χρόνια στο ίδιο μέρος, να μην μπει στη διαδικασία να συγκρίνει πώς ήταν η ζωή του τότε και πώς είναι τώρα. Αυτού του είδους οι συγκρίσεις χρειάζονται. Σε βοηθάνε να συνειδητοποιήσεις τι άλλαξε, τι δεν άλλαξε και πώς προχωράς… Ωστόσο εκείνο που παραμένει «σταθερή αξία» είναι το πόσο ωραία περάσαμε. «Είναι τέλεια εδώ μαμά. Είναι τέλεια!»
Την τελευταία ημέρα μάλιστα, την ώρα που προσπαθούσα να αναβιώσω άλλη μία φωτογραφία από τα παλιά και συγκεκριμένα την Εβίτα που έκλαιγε τότε με μαύρο δάκρυ που φεύγαμε (φέτος δεν έκλαιγε, απλά προσπαθούσε να προσποιηθεί) μου είπε και με συγκίνησε:
«Σου άξιζαν αυτές οι διακοπές μαμά.»
Μετά βέβαια το ισοπέδωσε τελείως, όταν άρχισε να προσποιείται πώς ακριβώς φαίνομαι όταν δουλεύω όλο το χειμώνα μπροστά στον υπολογιστή, πώς πίνω τον καφέ μου χωρίς να πάρω το βλέμμα μου από την οθόνη, την έκφραση που έχω στο πρόσωπό μου, κλπ κλπ. Not funny. Not funny at all!
Και με αυτό τον τρόπο επέλεξα να… κηρύξω το τέλος των δικών μας φετινών καλοκαιρινών διακοπών. Εύχομαι εσείς να συνεχίζετε για λίγο ακόμα τις δικές σας. Εμείς όμως επιστρέψαμε και είμαστε έτοιμοι να μπούμε πλέον σε ρυθμούς back to school. Μια νέα σημαντική χρονιά μας περιμένει.
Δε θα πω καλό χειμώνα. Θα πω όμως και του χρόνου και καλή χρονιά!
Αχ Άσπα, έχω πιει λίγο παράπάνω κρασί απόψε, και είμαι κάπως συγκινημένη. Με συγκινούν όλα. Οι κόρες μου είναι 6.5 και 2 ετών…. Νομίζω ότι όλα όσα δημοσιεύεις με αφορούν άμεσα. Και μένα με τρελλαίνουν με τις ατάκες τους. Φαντάσου ότι τώρα η μικρή κυκλοφορεί όλη μέρα στο σπίτι και τραγουδάει “ατατώνομαι” (από την διαφήμιση των Jumbo), μεγάλο γέλιο… Σε ευχαριστώ!
Κι εγώ σε ευχαριστώ Χάιδω που μοιράζεσαι τις σκέψεις σου και τη συγκίνησή σου. Να είμαστε καλά να απολαμβάνουμε τα παιδιά μας στις μικρές και μεγάλες τους στιγμές. Καλή σχολική χρονιά!