Είναι Πρωτομαγιά και έχουμε πάει σε κοντινό παρκάκι να κόψουμε λουλούδια για το στεφάνι μας. Πλήρως εξοπλισμένοι, με καλάθια, ψαλίδια, σπάγγο, γάντια.
Σκηνή 1
Χωριζόμαστε. Ο καθένας με το δικό του καλάθι τραβάει προς τη δική του κατεύθυνση. Μετά συναντιόμαστε στο τραπέζι πικνικ που υπάρχει και αρχίζουμε να φτιάχνουμε το στεφάνι. Και οι ατάκες αρχίζουν να πέφτουν σύννεφο.
“Ας κόψουμε λουλούδια από το παντελόνι μου!” είπε η κόρη μου! Ατάκες non-stop.Καλή Πρωτομαγιά! #fb twitter.com/aspaonline/sta…
— Aspa (@aspaonline) May 1, 2012
Σκηνή 2
Έχω αρχίσει να φτιάχνω το στεφάνι, η Εβίτα με βοηθάει με προθυμία (κόβει σπάγγο, διαλέγει λουλούδια, κλπ κλπ) και η Εβελίνα κάθεται και παρατηρεί. Της λέω λοιπόν: «Έλα κι εσύ Εβελίνα να μου δίνεις λουλούδια!»
«Μα μαμά» μου απαντάει, «κάνω μία πολύ σημαντική δουλειά τώρα. Είμαι δημοσιογράφος και πρέπει να πω σε όλον τον κόσμο τι κάνει η Aspa Online».
Και αρχίζει να αναμεταδίδει: «Και τώρα η Aspa Online τοποθετεί μία μαργαρίτα στο στεφάνι. Και τώρα ζητάει σπάγγο από την Εβίτα.» Ξαφνικά λέει: «Και τώρα η μετάδοση διακόπτεται για μία άλλη είδηση» (και λέει την άσχετη είδηση που της ήρθε στο μυαλό) και μετά συνεχίζει: «Και ας επιστρέψουμε στη βαρετή αναμετάδοση του πώς η Aspa Online φτιάχνει το στεφάνι της.»
Έχω διαλυθεί από τα γέλια: «Παιδί μου πώς σου έρχονται όλα αυτά; Τι τρως;»
Η Εβίτα πετάγεται: «Ληγμένα;»
Σκηνή 3
Η φαντασία της Εβελίνας έχει τώρα πάρει φωτιά. Παίζει μόνη της ένα παιχνίδι με ninja. Μετά από λίγο σταματάει και λέει:
«Παίζω ωραία μόνη μου.»
«Το ξέρω Εβελίνα» της λέω. «Πάντα έπαιζες ωραία μόνη σου.»
«Ναι βέβαια» απαντάει. «Για δύο ολόκληρα χρόνια!» (Δύο ολόκληρα χρόνια έζησε μόνη της μέχρι να γεννηθεί η μικρότερή της αδελφή!)
Σκηνή 4
Περνάει ένα ζευγάρι ηλικιωμένων και σταματάνε να μας μιλήσουν (κυρίως στα κορίτσια δηλαδή). Ο άντρας πλησιάζει, η γυναίκα στέκεται πιο πίσω. Η Εβίτα είναι ευγενική μαζί του, αλλά η Εβελίνα τον αγνοεί. Δεν την έχει κερδίσει. Σχεδόν μπορώ να ακούσω τις σκέψεις της: «Τι περίεργος τύπος, άντε να φύγει τώρα γιατί έχουμε και δουλειές».
Εκείνος εκεί, προσπαθεί να αποσπάσει απαντήσεις. Στο τέλος καταλήγει «Πω πω, θα χρειάζεται διαπιστευτήρια ο αγαπημένος της για να του πει καμιά καλή κουβέντα», μας χαιρετάει και φεύγει.
Ανυπομονώ να ακούσω σχόλιο από την Εβελίνα το οποίο δεν αργεί ούτε δευτερόλεπτο: «Λες να είναι ρομπότ;» Και μετά προσθέτει: «Αντίο μυστήριε πολεμιστή!»
Σκηνή 5
Η Εβελίνα παίζει μόνη της λίγο πιο κάτω κι έχω μείνει μόνη μου με την Εβίτα. Δεν ακούγεται τίποτα, ούτε καν το κλικ της φωτογραφικής μηχανής γιατί ακόμα και ο μπαμπάς/φωτογράφος έχει απομακρυνθεί. Είμαστε λοιπόν οι δυο μας και είναι υπέροχα. Ο ήλιος μας ζεσταίνει χωρίς να καίει, συνεργαζόμαστε όμορφα και θαυμάζουμε το λουλουδένιο δημιούργημά μας που κοντεύει να ολοκληρωθεί. Ησυχία… Απόλυτη ησυχία. Και όμως, όχι! Η Εβίτα είναι σε απόλυτη επαφή με το περιβάλλον: «Αχ μαμά, τι όμορφα που είναι τα κελαϊδίσματα των πουλιών! Και με βοηθάει πολύ που τα ακούω…»
«Αλήθεια; Τα πρόσεξες;» τη ρωτάω με έκπληξη.
«Ναι!»
«Και σε τι σε βοηθάει που τα ακούς;»
«Δεν ξέρω. Δε φοβάμαι τίποτα όταν τα ακούω. Τίποτα. Ούτε καν τα ζουζούνια…»
Σκηνή 6
Πηγαίνουμε να μαζέψουμε κι άλλα λουλούδια για να γίνει πιο πλούσιο το στεφάνι και βρισκόμαστε μπροστά σε μία περιοχή με δεκάδες πικραλίδες – που πάντα τις φυσάνε τα παιδιά κάνοντας μια ευχή. Η Εβελίνα βλέποντάς τις λέει: «Κοίτα πόσα ευχολόγια!»
Σκηνή 7
✿ Είναι απόγευμα κι έχουμε επιστρέψει σπίτι. Το στεφάνι είναι ήδη κρεμασμένο στην εξώπορτα. Τα κορίτσια βάζουν ένα βίντεο από τα παλιά που δεν το είχαμε ξαναδεί πρόσφατα, στο οποίο η Εβίτα είναι νεογέννητη και η Εβελίνα δύο χρονών. Στην αρχή κάνω δουλειές στη κουζίνα αλλά όταν τις ακούω να ξεκαρδίζονται, πλησιάζω να δω τι βλέπουν. Η Εβελίνα με κοιτάζει καλά-καλά, κοιτάζει και την οθόνη και λέει: «Απάτη. Δύο μαμάδες.»
✿ Η Εβίτα είναι σε όλες τις σκηνές υπέροχη. Ήσυχη, γλυκιά, όμορφη. Η Εβελίνα δεν σταματάει να μιλάει σε όλο το βίντεο. Μιλάει, μιλάει μιλάει, δε σταματάει ούτε δευτερόλεπτο. Σε κάποια στιγμή την πιάνουν τα κέφια και αρχίζει και τραγουδάει το Έλα μωράκι μου: «Για σένα λιώνω, μάθε το και με έχεις κάνει λωλό.» (Μάλλον θα της το τραγούδαγα. Δε θυμάμαι!) Μετά λέει και τον εθνικό ύμνο! (2 χρονών;) Η τωρινή 9χρονη Εβελίνα: «Αυτό θέλει ποπ κορν!» (Pause, πήγαμε και φτιάξαμε ποκ κορν και επιστρέψαμε για τη συνέχεια).
✿ Το βίντεο προχωράει, στο ίδιο μοτίβο. Μπλα μπλα μπλα, η Εβελίνα μιλάει ασταμάτητα. Η τωρινή Εβελίνα συνειδητοποιεί πόσο πολύ μίλαγε και γυρνάει και μου λέει με σοβαρότητα: «Πω πω μαμά. Ήμουν βάρος!»
✿ Δείχνει μετά μια σκηνή που οι δύο αδελφούλες φορούν μπλουζάκια «I am the big sister» και «I am the little sister».
Η τωρινή Εβελίνα κάνει το χέρι της γροθιά και λέει με ικανοποίηση. «Ακόμα μεγάλη αδελφή είμαι!»
✿ Τέλος φεύγω από την τηλεόραση και ξαναπηγαίνω στην κουζίνα. Έχω οπτική επαφή όμως. Το βίντεο δείχνει μια σκηνή που κρατάω την Εβίτα και της μιλάω. Της κάνω αστεία. Την αγκαλιάζω. Τη φιλάω. Εκείνη με κοιτάζει χαρούμενη με τα πράσινα (τότε) ματάκια της. Ξαφνικά η τωρινή 7χρονη Εβίτα βλέποντας τη σκηνή νιώθει την ανάγκη να έρθει να με βρει. Τρέχει στην κουζίνα, με τραβάει προς τα κάτω και μου δίνει την πιο ζεστή και τρυφερή αγκαλιά του κόσμου. Δε λέει τίποτα, αλλά σχεδόν μπορώ να ακούσω τις σκέψεις της. Λέει ή μάλλον εύχομαι ότι λέει: «Ευχαριστώ μαμά».
ΔΩΡΕΑΝ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΥΛΙΚΟΥ
Γίνετε συνδρομητές στο newsletter μου κι αποκτήστε πρόσβαση στη βιβλιοθήκη υλικού μου, που περιέχει λίστες οργάνωσης, βοηθήματα και εργαλεία για εκτύπωση!
Το email σας προστατεύεται και χρησιμοποιείται σύμφωνα με την Πολιτική Απορρήτου
όμορφες εικόνες, χαρούμενα χρώματα και κοριτσίστικα παντελόνια!!!! Το στεφάνι σας πανέμορφο και οι ατάκες…πάντα διασκεδαστικές και όχι μόνο…σαν ταινία λίγο γέλιο, λίγη συγκίνηση, λίγο σασπένς και πολύ σαρκασμό!!! είστε τέλεια παρεούλα κορίτσια!!!
Μα το ίδιο νιώθουμε κι εμείς για εσάς! Είστε τέλεια παρέα!
Ελπίζω να μας δοθεί η ευκαιρία να φτιάξουμε μαζί μια χρονιά τα στεφάνια μας!
αχ μωρέ μου! τι συγκίνηση που είστε!! κάθε φορά νιώθω απίστευτη ζεστασιά με κάθε ποστ σου Άσπα!! Τα λατρεύω τα κοριτσάκια σου!!
Τέτοια σχόλια σαν το δικό σου Στεφανία με κάνουν να θέλω να γράφω συνέχεια!
Ευχαριστώ πολύ, να είσαι καλά!
Και του χρόνου! Πολύ ωραίο το στεφάνι σας, αλλά πιο ωραία η διαδικασία!
Ήταν μια όμορφη μέρα! Και του χρόνου να είμαστε όλοι καλά!
Πολύ ωραία όλα! και οι φώτο και οι ατάκες αλλά και η τελευταία αγκαλιά!
kathy by anthomeli
Το καλύτερο δώρο η τελευταία αγκαλιά!
καταπληκτικό!!! Μπράβο σας να είστε καλά!!!!
Ειρήνη να είστε καλά, ευχαριστούμε!
Κάθε μέρα και μια έκπληξη αυτά τα παιδιά !!!! Δεν τις προλαβαίνεις !!!
Οι εξελίξεις τρέχουν! χαχα…
Η αγκαλιά της μαμάς αναντικατάστατη 🙂
Η πολυτιμότερη! 🙂
Και εκεί που έκλαιγα από τα γέλια, έκλαψα από συγκίνηση! Είστε τέλειες και καθόλου βαρετές! <3
H βαρετή αναμετάδοση δεν ήταν δηλαδή και τόσο βαρετή! χαχαχα…
Ευχαριστούμε Σοφία!