Σε 2,5 μήνες θα κλείσει τα 11 και είναι πιο ετοιμόλογη και πιο δυναμική από ποτέ. Σε λίγο δε θα τα βγάζω πέρα μαζί της!
Εβελίνα, στις τελευταίες της ατάκες…
✔ Το πρωί στο κρεβάτι με τα μάτια κλειστά λέει:
«Super Evelina ενεργοποίηση!» Και ανοίγει τα μάτια.
✔ Τσαντισμένη για κάτι που της είχα πει: «Είμαι κι εγώ πολίτης. Έχω κι εγώ δικαιώματα μέσα σε αυτό το σπίτι.»
✔ Προσπαθούσε να με πείσει να την αφήσω να μπει στο e-mail της. (Την αφήνω μόνο Σαββατοκύριακα) και μου λέει για να με πείσει: «Είναι επαγγελματικό!»
✔ Εβελίνα: Μια παραμονή Πρωτοχρονιάς εκεί που κοιμόμουν ξαφνικά ξύπνησα γιατί άκουσα θόρυβο στο σαλόνι. Αλλά δεν κατέβηκα να δω αν ήταν ο Άγιος Βασίλης. Γιατί δεν ήθελα να ξέρω αν υπάρχει. Γιατί αν κατέβαινα κι έβλεπα εσένα να βάζεις τα δώρα θα στεναχωριόμουν…
✔ Παίζαμε «μάντεψε τι έχω στο μυαλό μου» και δεν το έβρισκε.
Εβελίνα: Μα τον κεφτέ. Τι είναι;
✔ Μετά από μία full μέρα με φίλους:
Σινεμά φαγητό, παγωτό τι άλλο θες από τη ζωή σου;
✔ Εισβάλλει στο γραφείο μου και κάτι με ρωτάει.
Εγώ: Σσσς… Κάτι τελειώνω. Θα μπορώ να σου μιλήσω σε λίγο…
Εβελίνα: Ναι αλλά πες μου; Θα παραγγείλουμε πίτσα;
Εγώ: Σσσς…
Εβελίνα: Αυτό το παίρνω σαν «ναι».
✔ Έχω μία αστεία διαφωνία για ένα αστείο θέμα με τη μαμά μου μπροστά στην Εβελίνα. Έρχεται δίπλα μου, με αγκαλιάζει από τη μέση και μου λέει: «Οι μαμάδες δεν μας καταλαβαίνουν εμάς τις κόρες…» (Κίνηση ματ. Δεν μπορούσα παρά να συμφωνήσω με τη δήλωση, οπότε ήταν σαν να παραδέχτηκα ότι δεν την καταλαβαίνω!)
✔ Στη λίστα «to do» με τα επαγγελματικά που έχω πάνω στο γραφείο μου βλέπω ότι έχει προστεθεί και μια σημείωση με το γραφικό χαρακτήρα της Εβελίνας: «Να κατεβάσω παιχνίδι για iPad ‘My Boo’».
✔ Παίζει με την αδελφή της σκράμπλ.
Σχηματίζει τη λέξη «ΛΟΛ».
(Έριξα πολύ LOL που το είδα…)
✔ Αναλαμβάνει δικηγόρος της μικρής της αδελφής: «Μαμά γίνεται η Εβίτα να φάει λίγο αργότερα την πρωτεΐνη της;»
(Η “πρωτεΐνη της” είναι το μπιφτέκι.)
✔ Μαμά που να σου λέω τι όνειρο είδα…
– Τι είδες;
– Ότι ήμουν έξω και ξαφνικά διαπίστωσα ότι ήμουν γυμνή!
– Ναι ε; Καλά μην ανησυχείς. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που το βλέπουν αυτό το όνειρο. Είναι ένας πολύ συνηθισμένος εφιάλτης.
– Μα δεν ήταν εφιάλτης μαμά!
✔ Εβίτα έχει βάλει τα κλάματα γιατί δεν μπορεί να βρει το mp4 της.
Εβελίνα: Δηλαδή άλλα 8 χρόνια θα τραβάω αυτό το πράγμα; (γιατί στα 18, σε 8 χρόνια φεύγει από το σπίτι)
✔ Είμαστε και οι δύο μπροστά στον καθρέφτη και μας βλέπει: «Ίδια εσύ είμαι μαμά…»
✔ Εβελίνα: Μαμά θα αναρωτιέσαι πού στο καλό είναι το ψαλίδι σου στο γραφείο σου, έτσι δεν είναι;
Εγώ: Ναι! Έχω φάει τον τόπο! Πού είναι;
Εβελίνα: Στην τσάντα των Αγγλικών μου.
✔ Κατά τη διάρκεια φαγητού, παίρνει το λόγο:
«Χωρίς παρεξήγηση, αλλά οι άλλες χώρες που έχουν γυναίκα πρόεδρο τα πηγαίνουν μια χαρά. Ας ψηφίσουμε κι εμείς κανένα κορίτσι την επόμενη φορά! Μαμά, δε βάζεις εσύ υποψηφιότητα;»
Στη συνέχεια η φαντασία τους αρχίζει και οργιάζει για αυτά που θα κάνω ως πρόεδρος. Η Εβίτα μου ζητάει να βάψω τους δρόμους κίτρινους και τη διαχωριστική γραμμή ροζ. Και η Εβελίνα αρχίζει να κάνει δηλώσεις εκ μέρους μου: «Κηρύσσω μισή σχολική μέρα κάθε Παρασκευή».
✔ Κάνουμε μια υποθετική συζήτηση. Τι θα έκανε αν ήταν μόνη της με την αδελφή της και εκείνη ξύπναγε το βράδυ και έβαζε τα κλάματα.
Εγώ: Και αν η αδελφή σου φοβηθεί και κλάψει πώς θα την παρηγορήσεις;
Εβελίνα: Θα της έλεγα: «Καλή μου ηρέμησε. Τέρας υπάρχει αλλά δεν ξέρει που μένεις. Κοιμήσου.»
✔ Είμαι στεναχωρημένη για κάτι και το καταλαβαίνει.
Εβελίνα: Μαμά τι σκέφτεσαι και είσαι έτσι; Αγόρια;
Εγώ: Ναι…
Εβελίνα: Ξέρω τι περνάς.
✔ Την 28η Οκτωβρίου:
Οι Ιταλοί τι γιορτάζουν σήμερα;
✔ Είμαι σε κατάσταση πανικού για να προλάβω κάτι και δίνω κοφτές οδηγίες στα κορίτσια για το τι να κάνουν. Μετά συνειδητοποιώ ότι ήμουν απότομη και μονολογώ:
– Τι τραβάτε κι εσείς βρε κορίτσια…
– Τι τραβάμε μαμά;
– Τι τραβάτε που σας έτυχα για μαμά;
– Τραβάμε το δρόμο της χαράς που μας έτυχες για μαμά.
✔ Εβελίνα: Μαμά γιατί προσποιείσαι;
Εγώ: Δεν προσποιούμαι.
Εβελίνα: Μαμά προσποιείσαι. Σε ξέρω καλά εσένα. Ήμουν εδώ (και μου δείχνει την κοιλιά μου).
Photo by Charis Tsevis
ΔΩΡΕΑΝ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΥΛΙΚΟΥ
Γίνετε συνδρομητές στο newsletter μου κι αποκτήστε πρόσβαση στη βιβλιοθήκη υλικού μου, που περιέχει λίστες οργάνωσης, βοηθήματα και εργαλεία για εκτύπωση!
Το email σας προστατεύεται και χρησιμοποιείται σύμφωνα με την Πολιτική Απορρήτου
Μα πόσο υπέροχη πια??!!!
Ευχαριστούμε! <3
εγω σε ψηφιζω δαγκωτο.. αλλα τη διαχωριστικη γραμμη ..γαλαζια παρακαλωωω.. Απιστευτη οπως πάντα!!
Μαζεύω ήδη ψηφοφόρους! 🙂
Υιοθετώ το “μα τον κεφτέ”! Προσκυνώ ατάκα!
Γέλασα κι εγώ πολύ όταν την είπε! Thanks!
Εγώ το έχω ξαναπεί…..vote Aspa for president!!!!
σήμερα μας αποτέλειωσε η Εβελίνα!
Ξεπέρασε τον εαυτό της!!! Η πρώτη με την ενεργοποίηση απίθανη! Με το τέρας φοβερή. Αυτή με τις πίτσες, αυτή “μα τον κεφτέ”!!! Γενικά σήμερα δεν μπόρεσα ναξεχωρίσω καμία! Είναι όλες πανέξυπνες!!!
Μα γίνεται να μην τις σημειώνεις να τις μοιράζεσαι μαζί μας??? Θα ήταν αμαρτία:)
Ναι, μου το έχεις πει πολλές φορές Δήμητρα. Θα βάλω την Εβελίνα να σχεδιάσει την προεκλογική μου καμπάνια!
Thanks! 🙂
Το καλύτερο που έχει πει νομίζω ήταν με το καρπούζι-βασιλόπιτα. Αν βρεις θεατρική ομάδα κοντά σας να τη στείλεις. Στα δικά μου χρόνια είχαν αρκετοί δήμοι. Πρέπει να είναι πάρα πολύ καλή σ΄αυτό. Για τέχνες τις βλέπω και τις δυο. Στο ξαναείπα?
Λες; Μακάρι!
Πάντως το καρπούζι βασιλόπιτα ήταν κι εμένα από τα αγαπημένα μου!
Εμένα πάλι μου λένε το άλλο!!!
“Σε ξέρω καλά μαμά… Εγώ σε γέννησα!!!”
Εεεεε μήπως το αντίθετο συνέβη; Μπερδεύτηκα!!! Είναι που έχω κάψει και φλάντζα σύμφωνα με τη Νεφέλη κατάλαβες και δεν μου την άλλαξε….. χαχαχαχα….
Πολύ πλάκα! 🙂
έχω λιώσει είναι πανέξυπνη οι σημερινές ατάκες είναι best of the best!
Δέσποινα thanks. Καλημέρα!
χαχαχαχαχαχαχαχααχα Εκει που λεει για το τέρας πέθανα…χαχαχαχαχα Φίλα τες εκ μέρους μου! Είναι αστείρευτες
Ε μα πού να ξέρει το τέρας πού μένουμε; χαχα…
Καλημέρα Σοφία. Ευχαριστούμε!
Καλά δεν υπάρχετε γενικότερα!!!Τρελό γέλιο ρίχνω κάθε φορά που διαβάζω τους διαλόγους σας!!!Να τις χαίρεσαι, και να είναι γερές!!!
Ευχαριστούμε Δέσποινα! Χαιρόμαστε πολύ να μοιραζόμαστε τέτοιες όμορφες στιγμές και να γελάμε όλοι μαζί! 🙂
Πάντα στο δρόμο της χαράς! Και να τη μοιράζεστε! Πολύ γέλασα! Να τις χαίρεσαι (τουλάχιστον ως τα 18 που θα’ναι σπίτι ;-))
χαχα… Λίγα χρόνια έμειναν. Ελπίζω ο δρόμος της χαράς να συνεχίζεται και αφού φύγουν από το σπίτι! Thanks!
Εχω πεθάνει στο γέλιο να τις χαίρεσαι!!!!εχω κι εγώ μια μπουμπου τον μάρτιο κλείνει τσ τρία κ δεν σταματάει όλη μέρα “ΜΑΜΑΑΑΑΑΑ ΤΡΕΧΑ ΓΡΉΓΟΡΑ ΣΤΟ ΔΩΜΆΤΙΟ ΣΟΥ ΦΕΡΕ Κ ΤΟ ΣΠΑΘΊ ΜΟΥ ΕΊΝΑΙ Ο ΛΥΚΟΣ ΣΤΗΝ ΝΤΟΥΛΆΠΑ ΣΟΥ,ΤΡΕΧΑ ΜΑΜΑ ΘΑ ΦΆΕΙ ΤΟ ΠΟΥΛΆΚΙ ΤΣΙΟΥ!!!!!!” όπου σπαθί η πασχαλινή μας λαμπάδα
Υπέροχη, να την χαίρεσαι! Αν από τα τρία έχει τόσο φαντασία, είμαι σίγουρη ότι η συνέχεια θα είναι ακόμα πιο εντυπωσιακή!
Σήμερα είδα την απάντηση σε ευχαριστώ Ασπα η μικρή μου εκμεταλλευτρια σκίζει από ατάκες,παραμυθία δίκης της εμπνεύσεις κ στίχους τραγουδιών μας έχει πεθάνει στο γέλιο,πολλές φορές μας στήνει κ στον τοίχο….
🙂
Πόσο πολύ μου αρέσουν!!!
Thanks Ελπίδα!
με έλιωσε το ήμουν εδώ!!!!!!!!!! έχω μια ίδια νομίζω στο σπίτι!!! και είναι ακόμα 7!!! μαμά: – Ειρήνη μου σταμάτα να γκρινιάζεις!!!
Ειρήνη:- Μα πρέπει να το βγάλω από μέσα μου!! Πρέπει να λέμε αυτό που αισθανόμαστε το ξέχασες?? Και εσύ το ίδιο δεν κάνεις όταν γκρινιάζεις??? Είναι ο ευατός μου και δεν θα μου πεις εσύ τι να κάνω!!! Γκλουπ! ( το κατάπια!) 🙂
Υπέροχη! Είναι ο εαυτός της… 🙂
Yπέροχα,πανέξυπνα και αξιολάτρευτα τα κορίτσια σου !!! Να τις χαίρεσαι !!
Πάμε και εμείς οι μεγαλύτεροι μια γενικότερη “Super ενεργοποίηση”,γιατί δε βλέπω άλλη
λύση.Τα λόγια της Εβελίνας έχουν και ευρύτερο νόημα αν μη τι άλλο.
Αφού θα αρχίσω να το λέω κι εγώ κάθε πρωί!
Thanks Μαίρη!
Aspa δαγκωτόοοοοοοοοοοοοοοοοοοοο !!!!!!
Ε μα! Πες τα!
xaxaxaxaaaxaxxxaaxaax
Ρε συ δεν υπαρχει!!!! Σε ξερει καλα εσενα γιαυτο τραβαει το δρομο της χαράς!!!!
Πιο καλά δε γίνεται! 🙂