Θα ζήσω τη σημερινή μέρα σαν να είναι η τελευταία μου

Στην τελετή αποφοίτησης του Standford University τον Ιούνιο του 2005, ο Steve Jobs είχε πει στην ομιλία του:

«Όταν ήμουν 17, διάβασα ένα ρητό που πήγαινε κάπως έτσι: ‘Αν ζεις την κάθε μέρα σαν να είναι η τελευταία σου, κάποια μέρα θα έχεις δίκιο.’

Μου έκανε εντύπωση… και από τότε, για τα τελευταία 33 χρόνια, κοιτάω κάθε μέρα τον εαυτό μου στον καθρέφτη και ρωτάω τον εαυτό μου, ‘Αν σήμερα ήταν η τελευταία μέρα της ζωής μου, θα ήθελα να κάνω αυτό που θα κάνω σήμερα;’

Και όταν η απάντηση ήταν, ‘όχι’ για πολλές μέρες συνεχόμενα, ήξερα ότι είχα να αλλάξω κάτι.

Το να θυμάμαι ότι σύντομα θα πεθάνω, είναι ένα από τα πιο σημαντικά εργαλεία που έχω βρει για να με βοηθάει να παίρνω τις μεγάλες αποφάσεις στη ζωή. Γιατί σχεδόν τα πάντα, όλες οι εξωτερικές προσδοκίες, η περηφάνια, ο φόβος της ντροπής ή της αποτυχίας, όλα αυτά εξαφανίζονται στο πρόσωπο του θανάτου, αφήνοντας μόνο αυτά που είναι πραγματικά σημαντικά. 

Το να θυμάσαι ότι θα πεθάνεις είναι ο καλύτερος τρόπος που ξέρω για να αποφεύγεις την παγίδα του να νομίζεις ότι έχεις κάτι να χάσεις. Είσαι ήδη γυμνός, δεν έχεις κανένα λόγο να μην ακολουθήσεις την καρδιά σου.» 

Κάποιοι άνθρωποι χθες, έφυγαν να πάνε να διασκεδάσουν, να δουλέψουν, να ζήσουν τη ζωή τους και η μέρα έμελλε να είναι η τελευταία τους. Παρ’ όλο που γράφω με αφορμή τις τρομοκρατικές επιθέσεις, δεν αναφέρομαι μόνο σε αυτούς τους ανθρώπους. Ζωές χιλιάδων ανθρώπων χάνονται καθημερινά, αναπάντεχα και άδικα.

Δεν μπορώ να καταλάβω. Δεν μπορώ να δώσω εξηγήσεις. Δεν μπορώ να παρηγορηθώ.

Υπάρχουν όμως δύο πράγματα που μπορώ να κάνω. Το πρώτο είναι να γαντζωθώ από τα λόγια της μητέρας Τερέζας που είπε: «Τι μπορείς να κάνεις για να προάγεις την παγκόσμια ειρήνη; Γύρνα σπίτι και αγάπησε την οικογένειά σου.»

Και το δεύτερο, να ζήσω τη σημερινή μέρα σαν να είναι η τελευταία μου.  Με τους ανθρώπους που αγαπώ. Με αγάπη στην καρδιά μου.