Το Σάββατο κλείνει τα εννιά. ΤΑ ΕΝΝΙΑ!!! Σαν χθες γεννήθηκε και όμως είμαστε ήδη “στη μέση”. Κι αν τα επόμενα εννιά χρόνια περάσουν τόσο γρήγορα όσο τα πρώτα; Νιώθω έναν κόμπο στο λαιμό…
Γεννήθηκε ώριμη και γίνεται όλο και ωριμότερη (ενώ εγώ το αντίθετο), μου μοιάζει (ιδιαίτερα στα αρνητικά) και κοντεύει να με φτάσει στο ύψος. Εβελίνα στα πιο πρόσφατά της:
✿ Λέει στην αδελφή της: “Εβίτα είσαι τόσο τυχερή! Θα γίνεις 7 πριν να γίνω εγώ 9!”
Και για όσους δεν το γνωρίζουν εξηγώ: Έχουν γεννηθεί και οι δύο την ίδια μέρα, 28 Ιανουαρίου, με δύο χρόνια διαφορά. Και επίσης γεννήθηκαν την ίδια περίπου ώρα: Η Εβίτα στις 6.10 και η Εβελίνα στις 6.50. Οπότε η Εβίτα είναι “τυχερή” γιατί προηγείται, αφού κλείνει τα επτά, σαράντα ολόκληρα λεπτά πριν να κλείσει η Εβελίνα τα εννιά. Όλα κι όλα δεν παίζουμε με αυτά τα πράγματα. Σαράντα λεπτά είναι σαράντα λεπτά!
✿ Μαμά είναι εβδομάδα γενεθλίων. Αυτό δε σημαίνει ότι μπορούμε να παίζουμε κομπιούτερ κάθε μέρα;
✿ Μαμά τη Δευτέρα είναι των… «κάποιων», ξέρεις τώρα εσύ, και δεν έχουμε σχολείο!
– Των ποιων;
– Δε θυμάμαι πώς τους λένε…
(Μετά από λίγο)
– Α ναι! Των Ιεροσολύμων! (=Ιεραρχών)
✿ Πιστεύουν σε νεράιδες και Άγιο Βασίλη, αλλά μερικά πράγματα τους φαίνονται παρατραβηγμένα!
“Πες μας μαμά. Αλήθεια υπήρχαν πειρατές;”
✿ Γυρνώντας από το σχολείο:
Εβελίνα: Μαμά, σήμερα έλειπε η κυρία των Αγγλικών και κάναμε Γαλλικά, άκου: Je m’ appelle Evelina!
Έμαθα επίσης ότι οι λέξεις μανικιούρ, πεντικιούρ, ασανσέρ και μακιγιάζ είναι γαλλικές! Η κυρία μας ρώτησε τι άλλες γαλλικές λέξεις ξέρουμε και εγώ της είπα άλλη μία: “Ντεμοντέ!”
Εγώ: Ναι ε; Και από που ξέρεις εσύ τη λέξη ντεμοντέ;
Εβελίνα: Από την Μπάρμπι. Bonjour?
✿ Τραγουδάει με μελωδία “Τρίγωνα Κάλαντα”:
Άστρο φωτεινό θα φέρει φαγητό, σνίτσελ με πατάτες και αναψυκτικό. Χέι!
✿ Μαμά ξέρω έναν τρόπο να αγοράσω αποκριάτικα χωρίς να βγω από το σπίτι.
– Τι τρόπο;
– (Βγάζει σημειωματάκι από την τσάντα που το έχει γραμμένο) Πας στο Amazon.com και μετά γράφεις “Halloween costumes”. Έλα πάμε να δούμε μαμά!
✿ Έλα μαμά, κάνε μας αυτή τη χάρη! Δύο μοναχοπαίδια έχεις!
✿ Είμαστε έτοιμοι να φύγουμε και μου λέει συνεχώς ‘Yes sensei’, ‘Yes sensei’. Mετά μου εξηγεί: “Μαμά σου λέω ‘Yes sensei’ για να γελάσεις, να χαλάσεις το μακιγιάζ σου, να πας μέσα να το φτιάξεις και έτσι να καθυστερήσουμε να φύγουμε για να παίξω κι άλλο.”
✿ Μιλάω στο τηλέφωνο και μου δείχνει σημειωματάκι:
✿ Τρώει ένα μελομακάρονο και μετά με ρωτάει: “Έχω κιμά στα δόντια;”
✿ Ανακάλυψε ότι η αδελφή της είχε γράψει στο θρανίο των αγγλικών τη λέξη “teacher” (σκονάκι) και πήγε και της την έσβησε. Αργότερα μου εξήγησε γιατί το έκανε: “Δεν είναι θέμα αδελφοσύνης, είναι θέμα δικαιοσύνης!”
✿ Γράφει έκθεση με τίτλο “Η γειτονιά μου” και περιγράφει: “To Carrefour, το ΙΚΕΑ και το Mall είναι κοντά στο σπίτι μου.” (Καμία σχέση! μένουμε μακριά! Ευσεβείς πόθοι…)
✿ Μετά από το σχολείο συναντάει την αδελφή της που είχε φύγει νωρίτερα επειδή αρρώστησε και της λέει:
“Ζιζάνιο! Γλίτωσες τα μαθήματα ε; Ζιζάνιο!”
✿ Ακούγεται η φωνή της μέσα στη νύχτα
– Μαμά!
– Ναι.
– Αυτό το στρώμα δε βολεύει πια. Τα πόδια μου κοντεύουν να φτάσουν στο τέρμα!
(Κοιμάται σε κανονικό κρεβάτι όχι σε παιδικό. Καλά αργεί ακόμα να μη χωράει στο κρεβάτι των 2 μέτρων, αλλά… ανησυχεί!)
✿ Γυρνάει από το σχολείο τσαντισμένη: “Αν την ξαναπειράξει την αδελφή μου θα του ρίξω ξύλο, δε με νοιάζει. Θα του δείξω εγώ να πειράζει την αδελφή μου…”
✿ Η δασκάλα τους, τους έχει ζητήσει να ψάξουν στο Internet για την πείνα στην Αφρική.
Ψάχνουμε μαζί και βλέπουμε φωτογραφίες. Μετά από λίγο μου λέει:
«Είμαι τόσο χαρούμενη για την οικογένειά μου μαμά… Μαμά, όλα μας τα χρήματα να τα δίνουμε στη Unicef.»
✿ – Μαμά πώς λέγεται η “τάδε λέξη” στα Αγγλικά;
– Δε σου λέω! Είναι από τις λέξεις που δε λέμε και το ξέρεις!
– Καλά θα ψάξω στο Google.
✿ Της εξηγώ πώς να ψάχνει στο Google και της μαθαίνω τι είναι καλύτερο να γράφει στη φόρμα αναζήτησης για καλύτερα αποτελέσματα.
– Δεν πρέπει να το γράψεις έτσι, πρέπει να το γράψεις αλλιώς, γιατί έτσι δε θα το καταλάβει.
– Μα αφού το Google θα μου γράψει “μήπως εννοείτε…”
✿ Συζητάμε για το πάρτι τους και μου λέει:
– Στις προσκλήσεις των παιδιών που ξέρουμε ότι οι γονείς θα καθίσουν, να γράψουμε:
“Να έρθετε εσείς και οι γονείς σας να φύγουν!”
✿ Η Ελλάδα είναι η καλύτερη χώρα για να ζεις. Είναι όμορφη και ασφαλής. Δεν υπάρχουν ηφαίστεια!
✿ Διαβάζει τις παρατηρήσεις του ελέγχου των Αγγλικών της:
– Μαμά, τι σημαίνει έχει ιδιαίτερο λήζο;
– Ζήλο γράφει Εβελίνα.
– Ααααα!
✿ Αν καταστραφούν τα Χριστούγεννα θα κλαίω όλη την ώρα.
Το σύμπαν δε θα ήταν τίποτα χωρίς τα Χριστούγεννα
Γιατί μόνο τα Χριστούγεννα τα φτωχά παιδιά παίρνουν κάτι.
Είναι η σημαντικότερη γιορτή του χρόνου. Μαζί με τα γενέθλιά μας.
✿ Και ξαφνικά λάμπει το πρόσωπό της: “Σε 4 χρόνια γίνομαι 13!”
Photo by Shinsaku
“Άστρο φωτεινό θα φέρει φαγητό, σνίτσελ με πατάτες και αναψυκτικό. Χέι!” Τι γλυκια μελωδια! Να τα χαιρεσαι τα αγγελουδια.. Αυτο το ποστ με ταξιδεψε στα παιδικα μας χρονια! Τι ανεμελα, τι ωραια που ηταν!! Καλη χρονια να εχετε ολοι σας!
Πολύ χαίρομαι που το post κατάφερε να σε ταξιδέψει στα δικά σου παιδικά χρόνια. Τι ωραία που ήμασταν ανέμελοι… Πόσο μας λείπει τώρα αυτό το συναίσθημα…
Καλή χρονιά! Ευχαριστούμε για τις ευχές!
Πραγματικά είναι ονειρεμένες οι νεραιδούλες σου! Να τις χαίρεστε! Κάτι τέτοια ακούμε οι μαμάδες και πραγματικά όλα χαλάλι!! Καλή συνέχεια!
Πραγματικά, όλα χαλάλι!
Ευχαριστώ πολύ και θα τα λέμε!
Η μία ατάκα καλύτερη από την άλλη! Να την χαίρεστε! Και τις δύο !
Ευχαριστούμε! Τους χαιρετισμούς μας 🙂
Νομίζω ότι οπωσδήποτε το άπαιχτο σχόλιο είναι: “Η Ελλάδα είναι η καλύτερη χώρα για να ζεις. Είναι όμορφη και ασφαλής. Δεν υπάρχουν ηφαίστεια!” Πρέπει να ενημερωθούν Ολι Ρεν και ΔΝΤ… 🙂
Ε μα λίγο το έχεις; Τι είμαστε εμείς Ισλανδία; χαχαχα…
Πρέπει να ενημερωθούν όλοι ΑΜΕΣΑ!
Μαγικό!
Χρόνια πολλά!Να συνεχίσεις να τις χαίρεσαι! Ωραίο 3-μερο θα περάσετε!(πόσο γρήγορα θα περάσουν και τα υπόλοιπα χρόνια… Απόλαυσέ τα!)
Μα δε φαντάζεσαι, το περιμένουν πώς και πώς αυτό το τριήμερο. Θα το απολαύσουμε στο έπακρο. Όπως και τα χρόνια… 🙂
Ευχαριστούμε!
Φαντάζομαι θα το χαίρονται ακόμα περισσότερο που φέτος τα γενέθλιά τους πέφτουν Σάββατο και θα κάνετε το πάρτυ ανήμερα των γενεθλίων τους! Να τις χαίρεσαι τις δύο κούκλες σου Άσπα μου και να είναι πάντα χαμογελαστές και ευτυχισμένες, χαρίζοντάς σου (και μας εμμέσως) ωραίες ατάκες! 😉
Ναι όντως! Για εκείνες είναι πολύ σημαντικό που έγινε έτσι και το πάρτι θα γίνει την ημέρα των γενεθλίων τους!
Ευχαριστούμε για τις ευχές. Ελπίζω να μας χαρίζουν όμορφες ατάκες για αρκετό καιρό ακόμα!
να την χαιρεσαι καλη μου και να αξιωθείς να τη δεις να μεγαλώνει γερή και χαρούμενη….τις μεγαλύτερες χαρές της ζωής μου τις εχω παρει απο τα παιδια μου, και σε βεβαιωνω πως δε θα καταλαβεις ουτε αυτα τα επομενα 9…για μενα ήταν νεράκι, πότε ήταν στο νηπιαγωγειο μαζί μου, ποτε έφυγε για να σπουδασει…
Αχ, αχ…
Τουλάχιστον εσύ έχεις άλλα παιδάκια κάθε μέρα! Έτσι μου έρχεται να έρχομαι να σε βοηθάω πού και πού! Ευχαριστούμε πολύ. Να τα χαιρόμαστε, μικρά ή μεγάλα… 🙂
Χρόνια πολλά κι ευλογημένα για τα κοριτσάκια σου! Απίθανες ατάκες, όπως πάντα εγγύηση γέλιου μες στην μέρα!!! Να τις χαίρεσαι για να’ναι και τα επόμενα 9 τόσο αξέχαστα όσο τα πρώτα!
Super το “εγγύηση γέλιου”! Ευχαριστούμε πολύ! 🙂
Εμένα μ΄άρεσε πιο πολύ η ατάκα περί αδελφοσύνης και δικαιοσύνης. Δεν μου άρεσε και τόσο η ατάκα για τα 13 χρόνια γιατί με κατέκλυσε μια εσπευσμένη ανησυχία για την επερχόμενη εφηβεία των κοριτσακίων μας, που θα φέρει πολλές, πολλές, πολλές, αξέχαστες, εφηβικές ατάκες…
Anyway, μέχρι τότε βλέπουμε. Για την ώρα, χρόνια πολλά και τυχερά!
Χαχαχα… Ούτε εμένα της εφηβείας! Αλλά εκείνης έλαμψαν τα μάτια της… 🙂
Εδώ θα είμαστε, να αλληλοστηριζόμαστε. We can do it!
Τι λες τώρα; Πως το καταφέρατε αυτό; Γεννήθηκαν την ίδια με δύο χρόνια διαφορά; Ούτε η πεθερά μου δεν το έχει καταφέρει αυτό. Ο άντρας μου με τον κουνιάδο μου είναι γεννημένοι με δύο χρόνια διαφορά αλλά και τρεις ημέρες. 12 Απριλίου ο κουνιάδος μου, 15 ο άντρας μου. Δεν θυμάμαι αν το είχα ξαναδιαβάσει σε εσένα και είχα αναφερθεί ξανά.
Ξέχασα τη λέξη μέρα!!!!!
Νομίζω ότι μπορεί να μου το έχεις πει, ναι!
Είδες καμιά φορά οι συμπτώσεις της ζωής; Όμορφα είναι αυτά… 🙂
Ζούμε στην ωραιότερη χώρα του κόσμου! Δεν έχει ηφαιστεια, κι αυτό είναι πολύ βασικό! Χρόνια πολλά, Ε και Ε!xxxxx
Τα δύο Ε σε ΕΕυχαριστούν θερμά!
(Λίγο είναι το θέμα των ηφαιστείων; χαχα)
Πωπω δίκιο έχει σε λίγα χρόνια θα μπει επίσημα στην εφηβεία. Περνούν τα χρόνια πολύ γρήγορα ε Άσπα μου; Καλά να είναι τα παιδάκια σου και τα παιδιά όλου του κόσμου κι όταν τα χρόνια είναι όμορφα κυλούν γρήγορα.
Φιλάκια και να τις χαίρεσαι τις κορούλες σου το Σάββατο στα γενέθλια και κάθε μέρα!
Γρήγορα δε θα πει τίποτα…. Φιλιά και από εμένα. Ευχαριστούμε για τις ευχές!
Να τις χαίρεσαι και τις δύο! Να μεγαλώνουν πάντα με χαμόγελα κι αγάπη, κι εύχομαι να κρατήσουν όσα περισσότερα μπορούν από την παιδικότητα τους!
Παρασκευή χίλια ευχαριστώ. Πανέμορφες οι ευχές σου!
Ναι Ασπα, έτσι γρήγορα θα περάσουν και τα επόμενα 9 αλλά θα είσαι γεμάτη από τις αμέτρητες όμορφες στιγμές που θα σου χαρίσει και θα της χαρίσεις. Σε λίγους μήνες η κόρη μου κλείνει τα 18 και υπάρχουν στιγμές που την κοιτάζω και δεν το πιστεύω.Το πιο εύστοχο σχόλιο το έχει κάνει η γιαγιά της (η μαμά μου) μου λέει πως νομίζω πως το μωρό μας ειναι κάπου αλλού και θα εμφανιστεί από στιγμή σε στιγμή και πως αυτή η κοπέλα ειναι μια άλλη Ανδριάνα. Για τους παπούδες και τις γιαγιάδες ο χρόνος περνάει ακόμη πιο γρήγορα. Να σου ζήσουν και να είναι ευτυχισμένες και γελαστές πάντα.
Πότε βρε Εύα μου έγινε η Ανδριάνα 18? Σαν χθες μου φαίνεται που μιλούσαμε και μου έλεγες ότι ήταν 16. Πέρασαν δύο χρόνια τόσο γρήγορα; (εδώ πέρασαν τα 18, πόσο μάλλον τα δύο).
Υπέροχο το σχόλιο της μαμάς σου…
Αχ βρε μάνα με τα ΔΥΟ σου ΜΟΝΑΧΟΠΑΙΔΙΑ!!! Να τις χαίρεσαι! Πλάκα έχει που έχουν την ίδια μέρα γενέθλια!!!! Κι εμείς το Σάββατο έχουμε πάρτυ, γιατί ο Βαγγέλης μας έγινε 8 στις 23 του μήνα. Και εγώ την ίδια σκέψη έκανα! Τα πρώτα 8 πέρασαν σα νεράκι. Έτσι θα περάσουν και τα υπόλοιπα; Να είμαστε όλοι καλά, να μετράμε χρόνια που περνάνε μανούλα!!!!
Να τον χαίρεσαι τον Βαγγέλη σου και καλή επιτυχία στο πάρτι! Να περάσετε τέλεια!
Νομίζω ότι τα επόμενα χρόνια θα περάσουν πιο αργά γιατί έχουμε και τη… βασανιστική εφηβεία στη μέση. Χαχαχα…
Θεϊκές, έξυπνες, αθώες, ξεκαρδιστικές…οι ατάκες της!!! Μέσα από τα post σου βλέπω εικόνες της δικής μου οικογένειας να πλησιάζουν και δεν θέλω να χάσω ούτε μία στιγμή….
Τα άτιμα τα χρόνια να μην γυρίζουν πίσω όποτε θέλουμε εμείς 🙂
Η Εβελίνα βιάζεται να μεγαλώσει και θέλει μεγαλύτερο κρεβάτι (όπως και εμείς άλλωστε στην ηλικία της) και εμείς νοσταλγούμε τα παιδικά μας χρόνια 🙂
Αυτό είναι το αστείο της υπόθεσης. Εκείνα βιάζονται να μεγαλώσουν κι εμείς λέμε “αχ και να επιστρέφαμε πίσω…”
Με το καλό να τις ζήσεις κι εσείς αυτές τις στιγμές… Και να τις απολαύσεις στο έπακρο!
Σε ευχαριστώ Άσπα μου… Να τις χαίρεσαι της ζουζούνες σου…και να περάσετε απίθανα αύριο…!!!
Ευχαριστούμε! Θα σας γράψω από βδομάδα τα νεώτερα! 🙂
Ναι, ξέρω. Αχ, μεγαλώνουν. Να σου ζήσουν και πάντα να τις χαίρεσαι.
Ναι… μεγαλώνουν… Ευχαριστώ για τις ευχές! Να τα χαιρόμαστε τα παιδιά μας!
Αχ τι γλυκά κοριτσούδια! Να τις χαίρεσαι και τις 2! Φιλιά!
Φλώρα μου σε ευχαριστώ και από εδώ!