Συνεννοούμαστε εμείς οι δύο

Στη χθεσινή διαδρομή από το σχολείο προς το σπίτι, διάλογος με την Εβελίνα:

Εβελίνα: Μαμά μπορούμε να πάμε το απόγευμα στο βιβλιοπωλείο;
Εγώ: Γιατί τι έχεις να πάρεις;
Εβελίνα: Κοίταξε να δεις μαμά. Στο σχολείο έχουμε ένα μυστικό κλαμπ. Ένα κλαμπ πρακτόρων. Εγώ είμαι αρχηγός σε αυτό το κλαμπ.
Εγώ: Ναι ε; Και τι κάνετε;
Εβελίνα: Έχω μία ομάδα από αγόρια και κορίτσια που είναι όλοι πράκτορες και τους αναθέτω διάφορες αποστολές. Τους πληρώνω με φύλλα.
Εγώ: Με τι;
Εβελίνα: Με φύλλα. Είναι αντί για λεφτά.
Εγώ: Α.
Εβελίνα: Έχω προσλάβει πολύ κόσμο. Και καμιά φορά έρχεται και μας βοηθάει η Εβίτα. Πρόσφατα ενωθήκαμε και με ένα άλλο κλαμπ. Σε εκείνο αρχηγός ήταν η Ν. Και όταν ενωθήκαμε της είπα ότι θα είμαστε και οι δύο αρχηγοί αλλά εκείνη μου είπε να είμαι εγώ. Εγώ της είπα και οι δύο, αλλά τελικά αποφασίσαμε εγώ. Εκείνη δε θέλει και τόσο να είναι αρχηγός, ενώ εγώ θέλω. Και αν ποτέ αρρωστήσω θα είναι εκείνη.
Εγώ: Α.
Εβελίνα: Αλλά καταλαβαίνεις τώρα μαμά, πρέπει να φροντίζω την ομάδα μου.
Εγώ: Ναι ε;
Εβελίνα: Ε ναι. Είσαι κι εσύ αρχηγός ομάδας μαμά, οπότε με καταλαβαίνεις. Συνεννοούμαστε εμείς οι δύο. Εμείς οι αρχηγοί πρέπει να φροντίζουμε τους δικούς μας.
Εγώ: Ναι…
Εβελίνα: Και για αυτό μαμά πρέπει να πάμε στο βιβλιοπωλείο. Γιατί μας έχουν τελειώσει τα μολύβια στην ομάδα. Και πρέπει να φροντίσω για το καλό της ομάδας.
Εγώ: Α έτσι.
Εβελίνα: Ναι.
Εγώ: Α.

Μετά από λίγο… 

Εβελίνα: Το κατάλαβες μαμά ότι όλα αυτά τα έβγαλα από το μυαλό μου ε;
Εγώ: Ναι ε;
Εβελίνα: Ναι. Υπάρχει ομάδα πρακτόρων. Και είμαι όντως αρχηγός, αλλά δε θέλουμε μολύβια. Απλά προσπαθώ να σε πείσω να πάμε στο βιβλιοπωλείο. Και για αυτό στην είπα όλη αυτή την ιστορία.
Εγώ: Ναι ε;
Εβελίνα: Ναι.
Εγώ: Το ξέρεις βέβαια ότι όλα αυτά θα τα γράψω στο blog μου ε;
Εβελίνα: Ε ναι.
Εγώ: Θα μου τα ξαναπείς όταν φτάσουμε να τα σημειώσω;
Εβελίνα: Ε ναι.
Εγώ: Συνεοννούμαστε εμείς οι δύο.
Εβελίνα: Ναι.
Εγώ: Ναι.

Κι επειδή συνεννοούμαστε, καταλαβαίνω κι εγώ την επιτακτική ανάγκη που υπάρχει να πηγαίνουμε στο βιβλιοπωλείο. Δεν είναι ότι  θέλουμε να πηγαίνουμε. Όχι, όχι, όχι. Φροντίζουμε τους δικούς μας. Απλά πρέπει κάποια στιγμή να κάνουμε το επόμενο λογικό βήμα και να αρχίσουμε να πληρώνουμε με φύλλα. Τότε μάλιστα. Θα συνεννοούμαστε ακόμα περισσότερο!

photo via Jessica Lucia