Τα τρία κορίτσια

Όταν γράφω post με ατάκες των κοριτσιών, συνήθως γράφω πότε για τη μία και πότε για την άλλη. Σήμερα όμως θα γράψω κάποιους διαλόγους στους οποίους έχουν συμμετάσχει και οι δύο και βεβαίως το μεγάλο κορίτσι, moi!

✔ Περνώντας έξω από την Πειραιώς
Εβίτα: “Τράπεζα Πειραιώς”. Εσύ μαμά σε αυτή την τράπεζα πηγαίνεις;
Εβελίνα: Όχι. Μάλλον πηγαίνει στην “τράπεζα Αθηνών” .
Εγώ: Όχι. Πηγαίνω στην “τράπεζα Alpha”. Επειδή το όνομά μου αρχίζει από Άλφα.
Εβελίνα + Εβίτα: Αλήθεια μαμά; Αλήθεια; Για αυτό;

✔ Έξω από τα Αγγλικά, περιμένουμε να βγει η Εβελίνα
Εγώ: Γιατί άργησες Εβελίνα;
Εβελίνα: Σόρρυ μαμά. Μίλαγα με την κυρία. Είχαμε πιάσει την κουβέντα για τη Νέα Υόρκη.
Εγώ: Ααααααααα! (ε;)
Εβελίνα: Είναι όμορφη πόλη η νέα Υόρκη ε μαμά;
Εγώ: Ναι πολύ όμορφη! Τι λέγατε;
Εβελίνα: Της έλεγα ότι εκεί μένουν τα ξαδελφάκια μου.
Εβίτα: Ναι αλλά και η άλλη η πόλη είναι όμορφη με τα πολλά φώτα! Πώς τη λένε μωρέ;
Εγώ: Ποια λες;
Εβίτα: Με τα πολλά φώτα… Και τα show!
Εγώ: Ποια; Το Λας Βέγκας???
Εβίτα: Ναι!
Εγώ: Αααααααα! (ε;)

✔ Έχω πονοκέφαλο. Η Εβίτα, που δε θέλει ποτέ να με βλέπει να πονάω ή να στεναχωριέμαι, προσπαθεί να βοηθήσει. Αρχίζει να μου κάνει μασάζ στο κεφάλι.
Εγώ: Αχ ωραία είναι Εβίτα. Ευχαριστώ.
Εβελίνα: Εβίτα, το ξέρεις ότι κάνεις τα μαλλιά της να πετάγονται σαν τα αυτιά της Μίνι;

Μετά από λίγο…
Εβίτα: Μαμά δεν καταλαβαίνω. Πώς γίνεται και πονάει συχνά το κεφάλι σου;
Εγώ: Δεν ξέρω βρε Εβίτα μου….
Εβελίνα: (σκύβει και της λέει και καλά για να μην το ακούσω) Είναι τα γεράματα!

✔ Όλοι κάνουμε γκάφες:
Εγώ: Ωχ είχαμε ζάχαρη και πήρα!
Εβίτα: Γκάφα;
Εγώ: Ναι.
Εβίτα: Μην ανησυχείς μαμά γίνονται γκάφες. Θυμάσαι μια φορά που έριξα κάτω το γάλα;
Εγώ: Ναι θυμάμαι!
Εβελίνα: Κι εγώ έχω κάνει γκάφα. Όταν ήμουν μικρή είχα κατουρηθεί πάνω μου!

✔ Για πες, για πες, γιατί;
Εβίτα: Για μισό λεπτό… Μαμά, γιατί ήρθες και μας πήρες από το σχολείο με τα τακούνια;
Εβελίνα: Ναι! Δεν είναι κάπως… περιττό;

✔ Κατά τη διάρκεια του φαγητού. Παίζουμε παιχνίδι που επινοούν επί τόπου. Η κάθε μία λέει ποια είναι τα αγαπημένα της φαγητά:

Εβίτα
Πρώτο καλύτερο: Φακές. (Επιμένει να το λέει καλύτερο. OK!)
Δεύτερο καλύτερο: Φασολάδα. (Κοίτα αγάπη στα όσπρια!)
Χειρότερο: Κουκιά. (Δεν νομίζω να έχει δοκιμάσει ποτέ. Είναι το χειρότερο της γιαγιάς της.)

Εβελίνα
Πρώτο καλύτερο: Πίτσα. (Ναι όντως, το έγραφα και σε πρόσφατο post)
Δεύτερο καλύτερο: Φασιανός. (ουάου! Εντυπωσιάζομαι!)
Χειρότερο: Τυρί. (Το τυρί που βρίσκεται πάνω στην πίτσα – που είναι το αγαπημένο της – δε μετράει!)

Μετά είπα κι εγώ. Μετά ψηφίσαμε ποιο μας αρέσει από τα τρία καλύτερα. Μετά ποιο είναι το χειρότερο από τα τρία χειρότερα. Μετά ποιο ήταν το δεύτερο καλύτερο και ποιο το δεύτερο χειρότερο. Το παιχνίδι είχε και άλλους περίπλοκους κανόνες που δεν μπορούσα να κατανοήσω, αλλά εκτελούσα εντολές μηχανικά. Τελικά βγήκα νικήτρια! YEEEES! Το ‘χω, το ‘χω!

✔ Φιλοσοφικές συζητήσεις:
Εβίτα: Μαμά γιατί υπάρχουν οι άνθρωποι; Γιατί υπάρχει η γη;
Εγώ: Ωραία ερώτηση Εβίτα (προσπαθώ να κερδίσω χρόνο και να σκεφτώ πώς θα απαντήσω)
Εβίτα: (Συνεχίζει) Τι νόημα έχει η ζωή; Γιατί να μην είμαι γουρούνι;
Εβελίνα: Εβίτα αν ήσουν γουρούνι θα σε κάναμε χοιρινό και θα σε τρώγαμε τα Χριστούγεννα.

✔ Δεν πρέπει να βιάζομαι να απαντάω άλλη φορά:
Εβίτα: Πώς γράφεται η λέξη τρία μαμά;
Εγώ: Με γιώτα!
Εβελίνα: Εξαρτάται. Εννοείς τον αριθμό τρία ή την πόλη Τροία;

Photo via Pink Sherbet Photography