Το χθεσινό πρωινό ξεκίνησε με κλάματα. Η Εβίτα ήθελε να φορέσει μία συγκεκριμένη μπλούζα, δεν την έβρισκε και δεν μπορούσε να μου δώσει να καταλάβω ποια ήταν αυτή. Υποθέτω ότι επρόκειτο για κάποια καλοκαιρινή, κοντομάνικη και δεν μπορούσε να τη βρει γιατί τα καλοκαιρινά τα έχω ανεβάσει στα ψηλά ράφια της ντουλάπας. Τελικά αφού δοκίμασα […]
Εβίτα εν δράσει (Νο 2)
– Μαμά, χλειάζονται κόψιμο τα δαχτυλάκια μου (=τα νυχάκια μου) – Δεν το έκανα εγώ μαμά… Το έκανε ο Φούφουτος! – Μαμά, είσαι cool; – Μαμά, χλειάζομαι ένα λαστίχι (=λάστιχο) – Ώχ μαμά, στλουμφοκατάπια! (=στρουμφοκατάπια δηλαδή στραβοκατάπια) – Μαμά, πώς με χτένισες έτσι; Είμαι ΕΜΟ! Ανεβαίνοντας τις σκάλες, λαχανιασμένη: – Βάλτε κουλάγιο κολίτσια (=κουράγιο […]
Οι μολυβιές στον τοίχο
Μπαίνω στο δωμάτιο της Εβίτας και τι να δω; Δύο κόκκινες μολυβιές στον φρεσκοβαμμένο – επαναλαμβάνω, φρεσκοβαμμένο – της τοίχο. – Εβίτα, έρχεσαι λίγο σε παρακαλώ; – Ναι μαμά! – Τι είναι αυτό; – (Σοβαρεύει απότομα) Κόκκινο μολύβι… Δοκιμάζαμε να δούμε πώς φαίνεται το χλώμα… (=χρώμα) – (Από μέσα μου: Είπε «δοκιμάζαμε». Το έκανε μαζί […]
Εβίτα εν δράσει
Μαμά: “Εβίτα, πάλι έξυσες τα σπυράκια σου;” Εβίτα: ” Όχι…” Μαμά: ” Για να διαβάσω τα ματάκια σου… Για να δω τι λένε…” Εβίτα (δείχνοντας τα μάτια της): “Τα ματάκια λένε: Τα σπυλάκια ξύνονται μόνα τους.” Μαμά: “Εβίτα, τώρα πρέπει να δοκιμάσεις λίγο κοτοπουλάκι.” Εβίτα (με προσποιητή υπακοή): “Ναι, μητέλα (μητέρα).” Mαμά: “Έλα καμάρι μου…” […]
