Στα 2-3 λεπτά που κάναμε να φτάσουμε το πρωί από το σπίτι ως το αυτοκίνητο, η Εβίτα έδωσε άθελά της έναν σύντομο ορισμό για το τι είναι παράδεισος. Ήταν χαρούμενη γιατί την πήγαινα στο σπίτι μιας φίλης της για παιχνίδι και καθώς βγήκαμε από το σπίτι και είδε πόσο όμορφα ήταν έξω, είπε: «Τέτοιες μέρες μου αρέσουν μαμά! Να […]
Σε κέρδισα like a boss
Αν κάποιος μου ζητούσε να περιγράψω τη 10χρονη Εβίτα, θα έλεγα ότι είναι δυναμική, καλοσυνάτη, έχει χιούμορ και πολλά-πολλά ακόμα. Από σήμερα όμως θα λέω ότι είναι και πιο ώριμη. Πιο ανεξάρτητη. Γιατί σήμερα είναι η πρώτη φορά μετά από 5 χρόνια, που στο σχολείο θα είναι μόνη της. Καλά όχι κυριολεκτικά – μια και όλοι οι συμμαθητές της θα είναι εκεί. Θα λείπει όμως η […]
Η ομορφιά είναι στις ατέλειες
Έκανε χθες η Εβίτα ένα ξεκαθάρισμα στη ντουλάπα της και ξετρύπωσε κάποιες κατασκευές που είχε κάνει στο νηπιαγωγείο για μένα αλλά μετά τις είχε κρατήσει η ίδια. (Το έκανε συνέχεια αυτό). Μου έφτιαχνε δεκάδες τέτοιες κατασκευές κάθε μέρα. Έκοβε, ζωγράφιζε, κόλλαγε και άφηνε τη δημιουργικότητά της να καλπάσει. Έχω κρατήσει πολλές από αυτές, αλλά είχα καιρό να […]
Δε θα ξαναψαλιδίσω ποτέ τη φαντασία των παιδιών μου
Τώρα που τα κορίτσια έχουν μεγαλώσει, τα μακρινά ταξίδια με το αυτοκίνητο είναι πολύ πιο εύκολα απ’ ό,τι όταν ήταν μικρότερες. Τα «μυστικά μας όπλα» είναι κυρίως το στικάκι με τα αγαπημένα τους τραγούδια (που ακούμε εναλλάξ με τραγούδια που υπάρχουν στο δικό μου κινητό), ο τυπωμένος χάρτης με τη διαδρομή για να παρακολουθούν πού […]
Η πληρωμή της μαμάς
Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος, τα κορίτσια έκαναν κάποιες μέρες διακοπές με τον παππού και τη γιαγιά. Φέτος πολύ λιγότερες μέρες απ’ όσες συνήθως, για τους λόγους που έγραφα στο τελευταίο post, ότι δηλαδή η Εβίτα αρρώστησε και τα σχέδια άλλαξαν εντελώς. Η στιγμή που επιστρέφουν από τις διακοπές είναι πάντα μία από τις αγαπημένες μου. Έχω τη λαχτάρα […]
- « Προηγούμενη σελίδα
- 1
- …
- 7
- 8
- 9
- 10
- 11
- …
- 35
- Επόμενη σελίδα »
