Λίγο ακόμα μαμά. Λίγο ακόμα!

Τα παιδικά χρόνια των κοριτσιών μου είναι ομολογουμένως γεμάτα παιχνίδι. Καταγράφω στο blog μου την καθημερινότητα και τα παιχνίδια τους εδώ και 6,5 χρόνια. Αν κάνω λοιπόν αναζήτηση για τη λέξη «παιχνίδι» στη φόρμα αναζήτησης του blog, ξεπετάγονται δεκάδες σελίδες αποτελεσμάτων.

 

Για παράδειγμα:

✔ Εγώ, να τους μαθαίνω λάστιχο, πατίνια και τα παιχνίδια των παιδικών μου χρόνων.
✔ Εκείνες, να μου μαθαίνουν να τραγουδάω Oh mommy, mommy και τα υπόλοιπα δικά τους παιχνίδια.

✔ Εγώ, να τους βάζω να πιουν γάλα που έχω χρωματίσει μπλε.
✔ Εκείνες, να μού βάζουν ένα κομμάτι αλουμινόχαρτο μέσα στη μαξιλαροθήκη για να τρομάξω την ώρα που θα πέσω για ύπνο.

✔ Εγώ, να τούς δείχνω πώς να μαζεύουν τα πράγματά τους παίζοντας.
✔ Εκείνες, να μού δείχνουν ότι ο καναπές του σπιτιού δεν είναι για κάθισμα. Είναι για παιχνίδι!

✔ Εγώ, να ραντίζω τον κόσμο τους με Νεραϊδόσκονη και τις ταξιδεύω στο μαγικό κόσμο των νεραϊδών και του Άγιου Βασίλη.
✔ Εκείνες, να μιλάνε όλη μέρα για έναν άλλο μαγικό κόσμο: για τα Χελωνονιντζάκια και την πολεμική τέχνη Ninjugu. Και με την πρώτη ευκαιρία να αναλαμβάνουν τη διαχείριση του σπιτιού, επιβάλλοντας τους δικούς τους κανόνες.

Τα παιχνίδια που παίζαμε στην προ-blog εποχή, τα θυμάμαι λιγότερο έντονα – μια και δεν υπάρχουν καταγεγραμμένα – αλλά ευτυχώς διατηρούνται ακόμα στη μνήμη μου, έστω και αμυδρά.

Διαβάζω τα αποτελέσματα της πανευρωπαϊκής έρευνας των Pampers σχετικά με το παιχνίδι και τα αποτελέσματα με εκπλήσσουν, κάποια ευχάριστα και άλλα δυσάρεστα.

• Πάνω από τους μισούς Έλληνες (53%) λένε ότι παίζουν με τα μωρά τους για πάνω από 90 λεπτά κάθε μέρα – αυτό με εκπλήσσει ευχάριστα.
• Το 62% των Ευρωπαίων γονιών αναγνωρίζουν το παιχνίδι ως ουσιαστικό μέρος της μαθησιακής διαδικασίας, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό των Ελλήνων γονιών που το πιστεύουν αυτό είναι 49% – αυτό το τελευταίο με εκπλήσσει δυσάρεστα.
• Το 38% των γονιών στην Ελλάδα δηλώνουν ότι ο βασικός λόγος που παίζουν με τα μωρά τους είναι η διασκέδαση.
• Το 94% των Ελλήνων γονιών λένε ότι το παιδί τους παίζει όμορφα ακόμα και χωρίς παιχνίδια, ενώ ο μέσος όρος του αντίστοιχου Ευρωπαϊκού ποσοστού είναι 88%
• Πάνω από τους μισούς Έλληνες γονείς (53%) παραδέχονται πως το παιχνίδι με τα παιδιά τους δεν προέκυψε αυθόρμητα, αλλά έψαξαν και δοκίμασαν μια πληθώρα πραγμάτων.
• Η συντριπτική πλειοψηφία των γονιών (86%) συμφωνεί πως τα μωρά τους ακόμη και σήμερα προτιμούν πιο παραδοσιακές μεθόδους παιχνιδιού (το ποσοστό για Ελλάδα είναι 91%) ενώ το 64% αισθάνεται πως τα μοντέρνα παιχνίδια περιορίζουν την φαντασία των μωρών τους.

Ωστόσο η μεγαλύτερη πρόκληση για μένα δεν ήταν ποτέ να βρω τι να παίξω. Αλλά να βρω χρόνο για να παίξω. Ο χρόνος φυσικά ποτέ δεν υπάρχει έτσι απλά από μόνος του. Χρόνο πρέπει να βρίσκουμε, να ξεκλέβουμε, να δημιουργούμε. Αλλά πιστεύω ότι το πολυτιμότερο αγαθό που μπορούμε να προσφέρουμε στα παιδιά μας, εκτός από την αγάπη μας, είναι ο χρόνος μας και η απερίσπαστη προσοχή μας.

Εννοείται φυσικά ότι ο χρόνος για παιχνίδι δεν είναι ποτέ δεν αρκετός. Είτε παίζουμε εμείς με τα παιδιά μας, είτε παίζουν μόνα τους, θα τα ακούσουμε συχνά να λένε: «Λίγο ακόμα μαμά. Λίγο ακόμα!» Θυμάμαι όταν ήμουν μικρή τα καλοκαίρια, που η μαμά μας έβγαινε αργά το βράδυ στο μπαλκόνι και μας φώναζε να ανέβουμε για ύπνο. Και εμείς της λέγαμε: «Λίγο ακόμα μαμά. Λίγο ακόμα!»

Το ίδιο κάνουν τώρα και οι κόρες μου. Όταν τις φωνάζω να έρθουν στην κουζίνα να πιουν το γάλα τους μου απαντούν «Να είναι καυτό». Που μεταφράζεται σε: «Ζέστανέ το κι άλλο για να κερδίσουμε λίγα ακόμα δευτερόλεπτα παιχνιδιού, γιατί δεν έχουμε ακόμα χορτάσει». Γιατί όταν πρόκειται για παιχνίδι, ακόμα και τα δευτερόλεπτα μετράνε.

Λίγο ακόμα!

—————-
Ένα post που έγινε σε συνεργασία με τα Pampers. Τα αποτελέσματα είναι από την Πανευρωπαϊκή έρευνα «Pampers Pan-European Love, Sleep & Play study», April 2013.