Έχει περάσει ένας μήνας από τότε που ξεκίνησε η σχολική χρονιά και σε αρκετά σχολεία δεν έχουν σταλεί ακόμα οι δάσκαλοι όλων των ειδικοτήτων, που σημαίνει ότι τα σχολεία κλείνουν κάθε μέρα νωρίτερα ή υπολειτουργούν. Αυτό δε συμβαίνει μόνο φέτος. Συμβαίνει κάθε χρόνο από τότε που ξεκίνησαν τα παιδιά μου σχολείο. Το Σάββατο η κόρη μου μού έκανε μία απλή ερώτηση (την οποία έγραψα εκείνη τη στιγμή στο Twitter) και δεν ήξερα τι να της απαντήσω.
Απορία της κόρης μου (10,5 χρ.): “Καλά δεν είχαν 3 μήνες όλο το καλοκαίρι για να βρουν και να μας στείλουν δασκάλους στο σχολείο;”
— Aspa (@aspaonline) October 12, 2013
Η κύρια ανησυχία μου δεν είναι ότι τα παιδιά δε θα προλάβουν να ολοκληρώσουν την ύλη τους. Αυτό εμένα δε με απασχολεί και τόσο. Με απασχολούν όμως δύο άλλα πράγματα: Από τη μία να βλέπω γονείς που δουλεύουν, να μην ξέρουν τι να κάνουν τα παιδιά (γιατί αναγκάζονται να τα παίρνουν 2 και 3 ώρες πριν από την ώρα που κανονικά κλείνει το σχολείο και πρέπει να βρουν άνθρωπο να καθίσει μαζί τους).
Και από την άλλη, αυτό που κυρίως με απασχολεί είναι το μήνυμα που περνάει σε αυτά τα πανέξυπνα παιδιά που έχουμε όλοι μας, που όλα τα πιάνουν και όλα τα καταλαβαίνουν: Το μήνυμα ότι “ωχ αδελφέ… σιγά… όλα θα γίνουν… έχουμε χρόνο…” Όταν τα παιδιά μεγαλώνουν με αυτή τη νοοτροπία, την υιοθετούν ως φυσιολογική.
Η σχολική χρονιά ξεκινάει κάθε χρόνο την ίδια ημερομηνία: 11 Σεπτεμβρίου. Δεν είναι άραγε αρκετά σημαντικό το να λειτουργούν σωστά τα σχολεία, ώστε να οργανωθεί ένα σύστημα και κάθε χρόνο 11 Σεπτεμβρίου να είναι όλα στη θέση τους;
«Καλά δεν είχαν 3 μήνες όλο το καλοκαίρι;»
Δεν θα μπορούσα να σκεφτώ κάτι πιο αντιπαιδαγωγικό από αυτό που μου λες για τα πρωτάκια… Πολύ λυπάμαι!
Και στην τάξη της Εβελίνας (που είναι όμως Πέμπτη) ξεκίνησαν με προσωρινή δασκάλα μέχρι να έρθει η κανονική, ώσπου τελικά η κανονική δεν ήρθε ποτέ και η προσωρινή έγινε μόνιμη. Αλλά όλη αυτή η διαδικασία δημιουργεί αναστάτωση στα παιδιά. Τα παιδιά δε θα έπρεπε να απασχολούνται από τέτοια!
Καλησπέρα, Άσπα!
Το παιδί σου έκανε ένα εύλογο και εύστοχο ερώτημα – και μπράβο της. Το θέμα είναι τι κάνουμε και ως κοινωνία όμως, έτσι; Για να της απαντήσουμε, εννοώ.
Αν δεν διαμαρτυρόμαστε για όλα αυτά τα κακώς κείμενα, το μέλλον των παιδιών μας επηρεάζεται από αριθμούς σε λίστες του εκάστοτε Υπουργού. Και πριν την κρίση τα πράγματα δεν πήγαιναν ρολόι, αλλά δεν γινόταν και αυτό το κακό. Τους εκπαιδευτικούς το Υπουργείο τους έχει του πεταματού, οπότε δεν πρόκειται να υπολογίσει διαμαρτυρίες από εκεί. Απλά θα τους θέσει σε διαθεσιμότητα, επειδή τόλμησαν και μίλησαν!! Με τους γονείς ενωμένους εναντίον του, όμως, τα πράγματα ίσως να ήταν διαφορετικά.
Κάθε χρόνο, οι αιτήσεις για μεταθέσεις, αποσπάσεις, τοποθετήσεις των εκπαιδευτικών ξεκινούν από 6 ή 7 μήνες πριν λήξει το σχολικό έτος και αφορούν στο επόμενο. Οι αιτήσεις για μεταθέσεις, για παράδειγμα, γίνονται πάντοτε κάθε Νοέμβριο. Από κει και πέρα, το Υπουργείο κωλυσιεργεί ασύστολα. Και έτσι, τα παιδιά καταλήγουν χωρίς δασκάλους το Σεπτέμβριο, χωρίς βιβλία ή θέρμανση και… και…
Αν ήμουν γονιός, θα κατασκήνωνα απέξω από το Υπουργείο.
Σήμερα, όχι αύριο.
Καλημέρα!
Πιστεύω ότι αν αρχίσει και λειτουργεί σωστά η εκπαίδευση σε αυτή τη χώρα, όλα θα πάρουν το δρόμο τους. Όχι αύριο βέβαια, αλλά σε 10, σε 20 χρόνια από τώρα.
Και όλοι μπορούμε να κάνουμε κάτι για αυτό, ακόμα κι εμείς οι γονείς: https://www.aspaonline.gr/einai2030-ti-tha-ginotan-an/
Νομίζω ότι το φετεινό δεν έχει προηγούμενο. Στις 10 Σεπτεμβρίου αποφάσισαν να αλλάξουν τον τρόπο αμοιβής των λεωφορειούχων, με αποτέλεσμα αυτοί να αντιδράσουν και δεκάδες σχολεία να μείνουν χωρίς μεταφορά. Η κόρη είχε για τρεις ημέρες μία δασκάλα και στη συνέχεια άλλη. Σχολεία “πιλοτικά” αντί για τις 2:00 σχολάνε στις 1:15. Στα νηπιαγωγεία απαγορεύτικε ουσιαστικά να απασχολείται τραπεζοκόμος στα ολοήμερα, χωρίς να προτείνουν λύση.
Κάτι μου λέει ότι αυτή η ανάρτηση θα γεμίσει σχόλια από γονείς που θα λένε τον πότο τους 🙂
Με όποιον μιλάω φέτος, έχει παράπονα.
Εμένα πάντως με προβληματίζει ότι το ίδιο μοτίβο υπάρχει εδώ και χρόνια, όχι μόνο φέτος λόγω της κρίσης. “Ωχ αδελφέ, έχουμε χρόνο…” και ποτέ δεν αλλάζει τίποτα…
Κι εγώ πάντως αυτή την ίδια ακριβώς απορία έχω τα τελευταία 7 χρόνια που πάνε τα παιδιά μου σχολείο (την πρώτη χρονιά δεν τη μετράω, είχα αγαθές σκέψεις “ε, ίσως έτυχε”). Τους το κάνω θέμα (στα παιδιά) για να τους δείξω πόσο η υπευθυνότητα-ή ανευθυνότητα- του καθενός σε ό,τι αναλαμβάνει επηρεάζει και τόσους άλλους ανθρώπους. Καλή δύναμη κι έμπνευση συμπάσχοντες γονείς!
Κι εγώ το κάνω θέμα για τον ίδιο ακριβώς λόγο. Πρέπει να μάθουν να ξεχωρίζουν το σωστό από το λάθος, δε θέλω να θεωρούν τα κακώς κείμενα φυσιολογικά…
Απο προγραμματισμό ειδικά φέτος σκίσανε…
Μέρα του Αγιασμού και κάποιοι συνάδελφοι ακόμα δεν ήξεραν που θα είναι…
Εγώ ( και χιλιάδες ακόμα) δεν πήρα απόσπαση για την Αθήνα και μετά απο 1 ώρα κάλεσαν 120 αναπληρωτές ( είναι που δεν είχαν κενά)
Χιλιάδες εκπαιδευτικοί είναι όμηροι κάθε καλοκαίρι και δε ξέρουν που θα είναι το Σεπτέμβρη. Κάνεις αίτηση το Μάη όλα είναι ηλεκτρονικά , μαθαίνεις ένα βράδυ και σου λένε το επόμενο πρωί απο τον Εβρο να είσαι στην Ιεραπετρα….
Χιλιάδες γονείς όπως είπες και εσύ έχουν κάνει ένα προγραμματισμό, έχουν γράψει το παιδί τους στο ολοήμερο και το ολοήμερο δε λειτουργεί,,,Εφυγε απο την τάξη μου παιδί και πήγε σε άλλο σχολείο ( εκτός πόλης γιατί εκεί είχαν οληήμερο και μένει στο χωριό ο παππούς και η γιαγιά)
Χιλιάδες συνάδελφοι είναι άνεργοι ενώ υπάρχουν κενά και αυτό το δείχνουν τα κλειστά ολοήμερα…
Στην Κρητη υπάρχει και σχολείο κλειστό, Ενα μονοθέσιο σε ένα χωριό στο Ηρακλειο. Το Υπουργείο έστειλα βέβαια προχθές υπολογιστή εκεί, δάσκαλος ακόμα να πάει
Και σαν μην έφταναν όλα δε ξέρω αν γνωρίζεις αλλά ακούγεται έντονα πως τις επόμενες μέρες θα καλέσουν αναπληρωτές νηπιαγωγούς μέσω ΟΑΕΔ…
Στο ίδιο νήπιο θα είναι δυο συνάδελφοι, που έχουν ίδιες σπουδές και ο ένας θα παίρνει 800 ευρώ και ο άλλος 400
Του χρόνουν βλέπω να μας απολύουν όλους και να μας καλούν μέσω ΟΑΕΔ….
Πολλά είπα γιατί έχω πολλά μαζεμένα που με πνίγουν….
Ευτυχώς έχω τα παπάκια μου κάθε πρωί που με κάνουν να χαμογελώ…η πάπια
ΥΓ Το έγραψα απο κινητό και δε το διαβάζω ξανά, το στέλνω και όπως έρθει…Αν έχεις λαθάκια θα τη συγχωρέσεις την κυρία 🙂
Αννα ( δε ξέρω γιατί δε μπορούσα να συνδεθώ
Άννα πολύ καλά κάνεις και τα γράφεις. Την περιπέτεια που τραβάτε μέχρι τη τελευταία στιγμή, ειλικρινά δεν την καταλαβαίνω. Γιατί δεν γίνονται όλα έγκαιρα;
το αυτονοητο ρωτησε το παιδι….Τι να απαντησεις…πραγματικα δεν ξερω!!παντως και προ κρισης θυμαμαι οτι γινονταν αυτα.Ποτε δεν ηταν ολα ετοιμα με την εναρξη του σχολειου.
Ακριβώς! Πάντα έτσι ήταν. Δεν είναι θέμα κρίσης, είναι θέμα “ωχ αδελφέ, σιγά…”
Και αυτό είναι που με ενοχλεί κυρίως. Η λάθος νοοτροπία…
“Ειλικρινά, ξεν ξέρω”. Αυτό θα έλεγα εγώ.
Δεν έχω σκοπό να δικαιολογήσω ούτε και να κατηγορήσω κανέναν αλλά με την κατάσταση που επικρατεί δεν μου κάνει εντύπωση πια. Τη μια χρονια χωρίς βιβλία, την άλλη χρονια, χωρίς δασκάλους, του χρόνου ίσως χωρίς καρέκλες. Γραφειοκρατία, ανοργανωσιά, έλλειψη προσωπικού (πόσο τραγικό σε αντιθεση με τους υπεράριθμους), κωλυσιεργία, και ό,τι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς
Κι εγώ έτσι είμαι. Δε θέλω ούτε να δικαιολογήσω, ούτε να κατηγορήσω. Από την άλλη όλο αυτό που γίνεται είναι λάθος… Και το καταλαβαίνουν μέχρι και τα παιδιά…
Άσπα, δεν είναι θέμα νοοτροπίας, είναι στοχευμένη πολιτική. Η αύξηση του ωραρίου και οι συμπτήξεις τμημάτων, οι συγχωνεύσεις σχολείων και οι μετατάξεις (υποχρεωτικές και μη) έχουν στόχο την διαθεσιμότητα και την απόλυση προσωπικού επειδή πρέπει να βγουν σωστά τα νούμερα. Είναι λογιστικές μετακινήσεις και αλλαγές εργασιακών καταστάσεων.
Και δεν τους ενδιαφέρουν ούτε οι μαθητές, ούτε οι γονείς και βέβαια ούτε οι εκπαιδευτικοί (είναι γνωστό ότι φταίμε για όλα σύμφωνα με το Υπουργείο), τους ενδιαφέρει μόνο να βγάλουν τα νούμερα που θέλουν. Δημιουργούν με αυτούς τους τρόπους δεξαμενή προς απολύσεις. Αν δεν διαμαρτυρόμαστε όλοι συνεχώς, θα καταλήξουμε να έχουμε στα σχολεία υποαπασχολούμενους εκπαιδευτικούς χωρίς εργασιακά δικαιώματα με κατακερματισμένα ωράρια γιατί βέβαια, εγώ του στοιχίζω 1100 το μήνα ενώ αντίστοιχα ενας νεοδιόριστος σχεδόν τα μισά. Ποιόν νομίζεις ότι θα προσπαθήσει να αδειάσει με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο;
Η Άννα έχει δίκιο. Αυτό με τις νηπιαγωγούς αποτελεί σκάνδαλο αλλά νομίζω είναι ενδεικτικό αυτών που αναμένονται για την εκπαίδευση στο μέλλον που δεν είναι και τόσο μακρινό.
https://www.alfavita.gr/ekpaideysi/anakoinoseis/110153_nipiagogeio-ston-oaed-oi-ekpaideytikoi-stin-anergia
Τι να πω Σοφία… Πιστεύω ότι αν δεν αλλάξει πρώτα η εκπαίδευση, τίποτα δε θα αλλάξει ποτέ στη χώρα… Είναι η βάση! Και αντί να γίνονται αλλαγές προς το καλύτερο, γίνονται βήματα προς τα πίσω…
Όντας κομμάτι της εκπαίδευσης όλη μου σχεδόν τη ζωή (οι πρώτες μου αναμνήσεις περιλαμβάνουν τα σχολεία των γονιών μου, τις συνελεύσεις των δασκάλων όπου καθόμουν σε μια γωνιά με ένα βιβλίο γιατί δεν είχαν οι δικοί μου που να με αφήσουν) μπορώ να πω με μεγάλη βεβαιότητα, ότι ενώ και στο παρελθόν γίνονταν βήματα προς τα πίσω, γινόντουσαν όμως και αρκετά βήματα προς τα μπροστά. Τα τελευταία 3 χρόνια, με γεωμετρική πρόοδο τα βήματα είναι μόνο προς την κατεύθυνση που όλοι μας απευχόμαστε.
Είναι απλά τραγικό να είμαστε στα μέσα Οκτωβρίου και να υπάρχουν ακόμα σε εκκρεμότητα οι αποσπάσεις των εκπαιδευτικών και ένα σωρό ακόμα υπηρεσιακές μεταβολές. Να μην έχει ξεκαθαρίσει το τοπίο για τις μεταφορές των μαθητών. Να τρέχουν εκπαιδευτικοί σε 5-6 σχολεία για να συμπληρώσουν ωράριο και να θεωρούμε ότι παράγουν έτσι εκπαιδευτικό έργο με το να λειτουργούν σαν ιατρικοί αντιπρόσωποι…
Πολλοί εκπαιδευτικοί στην πραγματικότητα, πληρώνουν περισσότερα από αυτά που κερδίζουν για να δουλέψουν και είναι τραγικό να είναι τα έξοδα για να δουλέψεις περισσότερα από τα έσοδά τους και αυτό να το θεωρούμε αποδεκτό και φυσιολογικό. Και βέβαια, δεν μιλάμε για τίποτα υψηλούς μισθούς, ένα πολύ μεγάλο ποσοστό του εκπαιδευτικού κόσμου δεν φτάνει το χιλιάρικο αλλά είναι αρκετά παρακάτω. Και ενώ ο περισσότερος κόσμος που ψάχνει εργασία την αναζητά και θεωρεί φυσιολογικό να είναι σε μια εύλογη απόσταση από το σπίτι και την οικογένειά του, για τους εκπαιδευτικούς δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Ακόμα και οι στρατιωτικοί που έχουν τις συνεχείς τους μετακινήσεις, υποστηρίζονται από ένα σωρό άλλες δομές που τους διευκολύνουν στην οικογενειακή τους ζωή και τους αφαιρούν πολλά από τα άγχη που αλλιώς θα συσσωρεύονταν.
Τέλος πάντων, είναι μεγάλη συζήτηση, αλλά νομίζω ότι όποιος δεν καταλαβαίνει ότι οι μεταβολές που γίνονται τώρα στην εκπαίδευση δεν έχουν στόχο την βελτίωση της σχολικής πράξης και την αναβάθμιση του εκπαιδευτικού έργου, γιατί ΔΕΝ ενδιαφέρει αυτό την κυβέρνηση, απλά κλείνει τα μάτια του στο προφανές.
Για μένα η εκπαίδευση είναι ο θεμελιώδης λίθος για τα πάντα. Και χωρίς να επενδύσεις σε αυτήν όπως και στην έρευνα, την τεχνολογία και την καινοτομία (τα οποία προφανώς και διευκολύνονται από την παροχή υψηλού εκπαιδευτικού έργου) είναι κατασττροφικό για μια χώρα και μάλιστα για μια που θέλει να βγει από την κρίση. Εκτός, φυσικά, αν θέλουμε να μετατραπούμε σε ευρωπαϊκό Μπαγκλαντες.