Πάντα το διασκεδάζω όταν βγαίνω με τα κορίτσια για ψώνια, αλλά αυτή τη φορά βγήκαμε μόνες μας με την Εβελίνα, για να πάρουμε το δώρο της γιορτής της. Και όπως πάντα όταν περνάω ξεχωριστό χρόνο είτε με τη μία είτε με την άλλη, έχει ιδιαίτερη αξία.
Θυμάμαι την τελευταία φορά που είχαμε βγει μόνες μας που έκανε σαν μεθυσμένη από τη χαρά της. Αλλά και την τελευταία φορά που μείναμε μόνες στο σπίτι… Ήταν κοντά στα Χριστούγεννα και για να το γιορτάσουμε που μείναμε οι δυο μας σκεφτήκαμε να διοργανώσουμε κάτι σπέσιαλ: πικ νικ δίπλα από το Χριστουγεννιάτικο δέντρο! Στρώσαμε τραπεζομάντηλο, φάγαμε στο πάτωμα και αφού τελειώσαμε ξαπλώσαμε κάτω από το δέντρο και βλέπαμε τα φωτάκια να αναβοσβήνουν. Και ήταν τέλεια! Βέβαια κάποια στιγμή δεν άντεξε και την είπε την ατάκα της: “Είναι γελοίο όλο αυτό ε;” και ξεκαρδίστηκε. Γιατί ήξερε ότι κάνουμε κάτι απόλυτα “παράλογο” κι ας είναι τόσο διασκεδαστικό!
Φτάνουμε λοιπόν στην έξοδο για ψώνια της προηγούμενης εβδομάδας:
✰ Λίγο πριν να ξεκινήσουμε
– Εβελίνα πριν να φύγουμε τι δώρο αποφάσισες τελικά για τη γιορτή σου;
Μου λέει.
– Σίγουρα;
– Μα ποιον κοροϊδεύω; Αφού το άλλο θέλω!
✰ Κατευθυνόμαστε προς το κατάστημα που θα ψάχναμε για το δώρο. Της εξηγώ ότι το παιχνίδι που θέλει, δεν υπάρχει σε όλα τα καταστήματα αλλά θα προσπαθήσουμε να το βρούμε σε ένα συγκεκριμένο. Εκείνη όμως δε θυμάται ποιο είναι αυτό το συγκεκριμένο κατάστημα που της εξηγώ και αγωνιά. Μόλις τελικά το αντικρίζει λέει:
“Είχες δίκιο! Εδώ ήταν! Νόμιζα ότι ήταν η παλιά γνωστή δικαιολογία…”
✰ Πληρώνουμε και η ταμίας μου λέει: “Θα σας χρωστάω ένα λεπτό.” Τι ήθελε να το πει; Η Εβελίνα αρχίζει να αναλύει. Θέλει να καταλάβει γιατί συμβαίνει αυτό και τι σημαίνει για εμάς: Μας κλέβουν; Δηλαδή θα περάσουμε να το πάρουμε άλλη φορά το λεπτό; Γιατί αφήνω την κοπέλα να μου χρωστάει; Εγώ της μαθαίνω της ίδιας να μη χρωστάει και να μην αφήνει τους άλλους να της χρωστάνε. Άρα πώς μου φαίνεται που τώρα θα μας χρωστάνε ένα λεπτό;
Της εξηγώ λοιπόν ότι καμιά φορά συμβαίνει αυτό, να μην έχει η ταμίας να δώσει ρέστα. Ότι δε συμφωνώ, γιατί ακόμα και το λεπτό έχει την αξία του και ότι κανονικά η επιχείρηση θα έπρεπε να έχει φροντίσει ώστε να έχει ρέστα. Αλλά τέλος πάντων αφού δεν είχε ΟΚ δεν πειράζει, αρκεί τουλάχιστον να μου το πει – όπως και έγινε – γιατί αυτό δείχνει ότι δεν υποτιμά την αξία του νομίσματος.
Το σκέφτεται για λίγα δευτερόλεπτα και μετά με ρωτάει:
“Και γιατί δε σου έδινε δίλεπτο και να της δώσεις εσύ ρέστα;”
✰ Της λέω: “Πάμε τώρα για φαγητό;”
Και απαντάει: “Ναι πάμε τώρα που η πείνα μου είναι μεσαία, πριν να γίνει τεράστια!”
Κατά τη διάρκεια του φαγητού
✰ Σόρρυ που μιλάω συνέχεια μαμά. Αλλά όπως ξέρεις μία από τις αγαπημένες μου ασχολίες είναι να μιλάω. Εσένα ποια είναι μία από τις αγαπημένες σου ασχολίες μαμά; Α ναι ξέρω να γράφεις στο blog σου.
✰ Μαμά ξέρεις γιατί την προηγούμενη φορά είχα πάρει 19 στα 20 στα Αγγλικά; Γιατί καμιά φορά το χέρι μου κουνιέται από μόνο του κατά λάθος και κυκλώνω λάθος απάντηση!
✰ Προσπαθεί να λύσει τις απορίες της για τους δότες οργάνων (το έμαθαν πρόσφατα στο σχολείο). Ξέρει ότι είχα κάνει εγχείρηση στο γόνατο όταν ήμουν αθλήτρια, λόγω ρήξης χιαστού. “Δηλαδή εσύ μαμά πήρες λάστιχο (=σύνδεσμο) από κάποιον που πέθανε;”
✰ Μαμά, όταν πήγαμε εκδρομή και ήμασταν στο πούλμαν, χαιρετούσαμε από το παράθυρο τους πολίτες!
✰ Εγώ: Δε μου είπες τελικά Εβελίνα. Πόσα παιδιά θέλεις;
Εβελίνα: Δύο και να είναι δίδυμα. Αλλά όχι όχι, καλύτερα όχι δίδυμα. Πονάει!
✰ Εγώ: Εβελίνα είμαι πολύ περήφανη για σένα. Να το ξέρεις. Ξέρεις μόνο ποιο είναι αυτό που θα ήθελα να αλλάξεις…
Εβελίνα: Ναι, ναι ξέρω!
Εγώ: Γιατί αλλιώς νιώθω ότι δεν είμαι καλή μαμά.
Εβελίνα: Μα μαμά δε φταις εσύ. Εσύ είσαι η καλύτερη μαμά του κόσμου. Εγώ φταίω που βαριέμαι να υπακούω εντολές.
✰ Μπαίνουμε σε κατάστημα με ηλεκτρονικά. Περνάμε από τα video-games, τα χαζεύουμε, παίζει λίγο, μετά πληρώνουμε ένα μελάνι εκτυπωτή και κατευθυνόμαστε προς την έξοδο.
Εβελίνα: Μαμά, θα περάσουμε πριν να φύγουμε να δούμε και το δικό σου το πράγμα;
Εγώ: Τι εννοείς; Από ποιο να περάσουμε;
Εβελίνα: Από το iPad μαμά!
✰ Μπαίνουμε σε ένα κατάστημα και βλέπει μια τεράστια βαλίτσα με ροδάκια. Την πιάνει από το χερούλι, την τσουλάει και λέει: “Και τώρα μπορώ να ταξιδέψω στη Γροιλανδία!”
✰ Πηγαίνουμε στην τουαλέτα
– Να κάνω μια ερώτηση; Γιατί βάζουν μουσική στην τουαλέτα;
✰ Περνάμε από το κατάστημα Adidas. Το διαβάζει: A-di-das. Θα μπορούσε να λέει E-vi-tas. Evitas, ωραίο! Evitas θα έπρεπε να λένε την εταιρεία σου μαμά και η Εβίτα να είναι η βασίλισσα!
✰ Στην επιστροφή προς το σπίτι, μέσα στο αυτοκίνητο.
Μπορείς τώρα να ανοίξεις τη φωνή του ραδιοφώνου για να μη μιλάμε; (όλοι εξαντλούνται κάποτε!)
✰ Φτάνουμε στο σπίτι. Η Εβίτα βλέπει την αδελφή της και τρέχει στην αγκαλιά της οπότε η Εβελίνα γυρνάει και λέει: “Μαμά την Εβίτα την έχει πιάσει υπεργλυκουλίτιδα. Σώσε με μαμά!”
photo by Eddie Van 3000
ΔΩΡΕΑΝ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΥΛΙΚΟΥ
Γίνετε συνδρομητές στο newsletter μου κι αποκτήστε πρόσβαση στη βιβλιοθήκη υλικού μου, που περιέχει λίστες οργάνωσης, βοηθήματα και εργαλεία για εκτύπωση!
Το email σας προστατεύεται και χρησιμοποιείται σύμφωνα με την Πολιτική Απορρήτου
Πραγματικά υπέροχη ήταν η βόλτα σας! Σε φαντάζομαι με το σημειωματάριο να γράφεις συνεχώς ατάκες!!! Ή μήπως το δικό σου το πράγμα; το I pad? χαχαχαχα
Χαχαχα… Η αλήθεια είναι ότι “το πράγμα” το απέκτησα τελικά. Κάααατι ήξερε! 🙂
Εντάξη!! Τι να πω εγώ τώρα τα είπε όλα η κυρία Ατακαδόρα με την υπεργλυκαιμία της…μα είναι δυνατόν!! Δεν φταίς εσύ φταίω εγώ που δεν υπακούω εντολές….Ασπα θα περάσεις δύσκολα με την τύπισσα, δεν ξέρω ήδη πως τα βγάζεις πέρα δηλαδή!!
Χαχαα… Δύσκολα δε θα πει τίποτα! Πήρα μια γεύση πρόσφατα: http://bit.ly/HtDWFR
Καλημέρα!
Αστείρευτη πηγή χαχαχα Να σου ζήσουν βρε Άσπα, πάντα γερές!
Σ’ ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σου!
Λίτσα ευχαριστώ. Να τα χαίρεσαι κι εσύ τα δικά σου και να είναι πάντα αγαπημένα με δόσεις υπεργλυκουλίτιδας!
υπεργλυκουλίτιδα αυτό παθαίνω όταν σε διαβάζω! Τώρα ξέρω:)))
Ελπίζω να μην είναι επικίνδυνο και τρέχουμε για τίποτα εξετάσεις αίματος! χαχα…
ααααχχχ!!! Πόσο γλυκιά πια;
Τρελοτουρίστρια
Πολύ γιατί υπάρχει περίσσεια υπεργλυκουλίτιδας εδώ μέσα!
Οι κόρες σου είναι απίστευτες 🙂
Thanks Σοφία, χαίρομαι που απολαμβάνετε κι εσείς όσο κι εγώ αυτά που λένε και κάνουνε! 🙂
Υπεργλυκουλίτιδα!!! Απίστευτη ειναι!!! Και βέβαια ”
Evitas θα έπρεπε να λένε την εταιρεία σου μαμά και η Εβίτα να είναι η βασίλισσα!” είναι ό,τι πιο όμορφο να είναι αγαπημένα τα αδέρφια!! 🙂 (μου λείπει ο αδερφός μου, καταλαβαίνεις!!
Πολλά φιλάκια!! 🙂
Αχ καταλαβαίνω…
Φιλιά με μπόλικη δόση υπεργλυκουλίτιδας σου στέλνω!
Τι πηγαίο ταλέντο είναι αυτό! Απίστευτη η κορούλα σου! Το πνεύμα της είναι οξύτατο, πραγματικά υποκλίνομαι στον αυθορμητισμό της! Είμαι σίγουρη οτι το ιστολόγιο σου θα αποτελέσει το καμάρι της αργότερα και θα δείχνει όλες τις ατάκες της στους φίλους της!
Καλή συνέχεια
Θα μου δίνει μεγάλη χαρά το ιστολόγιο να αποτελεί καμάρι τους. Πάντα λέω ότι το blog αυτό θέλω να είναι το μεγαλύτερο δώρο μου για τα παιδιά μου.
Ευχαριστώ πολύ για όσα γράφεις!
Μου αρέσουν τόσο πολύ οι ατάκες σας!!! και η αλήθεια είναι ότι όταν τις γράφεις στο Blog θα τις θυμάσαι για πάντα!!! Σκέφτομαι να το κάνω κι εγώ, και να σου κλέψω την ιδέα, στο δικό μου Blog (Moments), ελπίζω να μην σε πειράζει…
Και βέβαια να το κάνεις! Θα χαρώ να διαβάζω κι εγώ τις δικές σας ατάκες και να ξέρω ότι η ιδέα για να τις γράφεις σου ήρθε όταν διάβαζες τις δικές μας!
Καθότι έγκυος στο πρώτο μου παιδάκι τώρα πια κλάιω στις αναρτήσεις σου 🙂 Ορμόνες speaking!! Πόσο θα ήθελα να καταφέρω τα παιδιά μου να αγαπιούνται τόσο όσο τα δικά σου!!! Καλημέρα και συγχαρητήρια για την οικογένεια σας 🙂
Με το καλό εύχομαι, όλα καλά να πάνε! Χαίρομαι που σε αγγίζουν οι αναρτήσεις μου και που σου κάνουμε τόσο γλυκιά παρέα αυτή την περίοδο της ζωής σου. Να μου γράφεις τα νέα σου! 🙂
Είναι πραγματικά απολαυστική! Μάλιστα εκεί που είπε πάμε τώρα που η πείνα μου είναι μεσαία, πριν να γίνει τεράστια!” μου θύμισε λίγο εμένα. Ο άντρας μου με πειράζει καμιά φορά που λέω ότι δεν πεινάω ακόμα αλλά θα πεινάσω οπότε πάμε να φάμε! Χαχα!
Kathy by anthomeli
Κατερίνα απόλυτα λογική η δήλωσή σου! χαχαχα…