Το σχέδιο ήταν οι μικρές να πήγαιναν φέτος για πρώτη τους φορά στην Ανάσταση. Καμία χρονιά μέχρι τώρα δεν τα είχαν καταφέρει να μείνουν ξύπνιες. Δεν κοιμόντουσαν το μεσημέρι και απλά δεν άντεχαν. Αλλά φέτος το είχαν πάρει απόφαση. Δε θα την έχαναν την Ανάσταση. Θα κοιμόντουσαν μεσημέρι και θα πήγαιναν!
Τα σχέδια τροποποιήθηκαν λόγω ανωτέρας βίας. Η Εβίτα άρχισε από Μεγάλη Πέμπτη να ψήνεται στον πυρετό. Χθες, μεγάλο Σάββατο ήταν αρκετά καλύτερα, αλλά δεν ήταν τελείως καλά για να βγει από το σπίτι.
Ωστόσο δεν ήθελε να χαλάσουν τα σχέδια και για την αδελφή της. Το μεσημέρι την κοίταξε στα μάτια, την έπιασε από τον ώμο και της είπε:
– Να πας. Να πας και να μου τα πεις όλα!
Η Εβελίνα αποφάσισε να τηρήσει μόνη της τη συμφωνία. Θα πήγαινε μεσημέρι για ύπνο προκειμένου να αντέξει. Ο Βασίλης τη συνόδεψε στα δωμάτια για να ξεκουραστεί κι εκείνος (και καλά), και μετά από 10 λεπτά κατέβηκε θριαμβολογώντας:
ΚΟΙΜΗΘΗΚΕ!
Εγώ: Πλάκα μου κάνεις…
Βασίλης: Όχι αλήθεια. Κοιμήθηκε! Είδες; Όλα γίνονται αρκεί να υπάρχει κίνητρο.
Εγώ άφωνη. Είχε να κοιμηθεί μεσημέρι, από 2-3 χρονών. Εντυπωσιάστηκα. Not!
Πέρασαν, δεν πέρασαν 15 λεπτά και ποια έκανε την εμφάνισή της στις σκάλες; Η Εβελίνα! Τεντώθηκε. Χασμουρήθηκε. Έτριψε τα μάτια… «Μμμμ… Τι ωραίος ο μεσημεριανός υπνάκος…»
Κοίταξα τον Βασίλη. «Έκανε ότι κοιμόταν και το έχαψες! Χαχχχα…»
Το βράδυ τελικά ο Βασίλης και η Εβελίνα (που άντεξε λόγω… μεσημεριανού ύπνου) πήγαν στην Ανάσταση. Εγώ και η κοιμισμένη Εβίτα παραμείναμε σπίτι.
Στην επιστροφή από την εκκλησία ο Βασίλης άρχισε να της φυτεύει ιδέες:
– Αύριο να γράψεις μια έκθεση για την πρώτη σου Ανάσταση για να την έχεις.
– Ναι, ναι… Θα γράψω!
– Πάρε ένα τετράδιο σαν και αυτό που γράφεις έκθεση στο σχολείο και γράψε τα όλα.
– Ναι! Αλλά μπαμπά δε θέλω να τα γράψω σε χαρτί. Θέλω να τα γράψω σε ιστοσελίδα στο Internet!
Της υποσχέθηκα ότι μια και δεν έχει ακόμα δικό της blog θα φιλοξενήσω το post της εδώ στο δικό μου. Προσεχώς λοιπόν guest post από την Evelina Online!
Πολλές ευχές για μια υπέροχη Πασχαλινή ημέρα! Να περάσετε τέλεια, να ξεκουραστείτε, να γεμίσετε τις μπαταρίες σας και ραντεβού από βδομάδα με πολλά νέα post και ιστορίες.
Χαπίστερ που λένε και οι μικρές! (=Happy Easter)
Maria Tzirita αναφέρει:
Χρόνια πολλά και καλά, ελπίζω να είναι καλά πια το κοριτσάκι σου και να χαρήκατε την Κυριακή του Πάσχα τουλάχιστον! Φιλιά πολλά κι ευχές σε όλη την οικογένεια!
Aspa αναφέρει:
Μαρία την καταχαρήκαμε την Κυριακή του Πάσχα. Τώρα έχουμε βάλει πλώρη για τις καλοκαιρινές διακοπές!
Lia Tuska αναφέρει:
Χαπίστερ!!!
Περιμένουμε το πρώτο post της Evelina Online…
Aspa αναφέρει:
Λία thanks! Κι εγώ αναμένω… Ελπίζω αυτές τις μέρες που δεν έχει σχολείο να το γράψει!
Guestwartf αναφέρει:
Θα κοιμόντουσαν μεσημέρι και θα πήγαιναν!
Σε ποιό σχολείο έμαθες το κοιμόντουσαν και από ποιά γραμματική???? 😛
Aspa αναφέρει:
Πω πω τι έπαθα… Έβαλα τα μεγάλα μέσα (google) για να δω αν είναι σωστό το “κοιμόντουσαν” ή έγραψα καμιά ανοησία! Βλέπω ότι είναι σωστό (φιουουου….)
Δεν ξέρω ποια γραμματική μάς δίδασκαν τότε (είμαι γεννημένη 1970).
Τα λέμε και με email αν θες να μάθεις περισσότερα! (aspaonline@gmail.com)
Qergqer αναφέρει:
Απο : https://www.greek-language.gr/greekLang/portal/forum/viewtopic.php?t=163
Ή είναι “σωστό” ή όχι. Αν όχι, είναι “λάθος”. Αν είναι “λάθος” μπορεί να είναι ανεκτό ή αποδεκτό ή κάτι άλλο. Η Ελληνική δεν έχει ανάγκη από …lifting και το “λάθος” δεν μπορεί να μπεί στο spa ώστε μετά από έντονο υδρομασάζ να βγει “σωστό”. Έστω να δεχθώ ότι κάτι παρωχημένο μπορεί να δικαιολογηθεί διότι έτυχε για “κοινωνικούς λόγους” να “ακουστεί” πολύ, να “πιάσει” που λέμε. Αλλά τότε (π.χ.) το εφυέστατο αλλά και χαριτωμένο “καλυτερότερος” της συγχωρεμένης Μαλβίνας πού θα το κατατάξετε; Στα σωστά ή στα λάθος, και γιατί;
Ανώνυμος αναφέρει:
Εφόσον αγαπάς τόσο πολύ την ελληνική γλώσσα και νοιάζεσαι για την σωστή χρήση της γιατί δεν χρησιμοποιείς έστω ένα ελληνικό όνομα; Γιατί δεν γράφεις κάτι δικό σου σε ένα blog;
Teleytaios αναφέρει:
Χαπίστερ και σε σας όλους… 😉
Aspa αναφέρει:
Χαπίστερ!!! Ελπίζω να ξεκουραστήκατε και να περάσατε τέλεια!
Leda Karabela αναφέρει:
Χριστος Ανεστη, Εβελινα, Εβιτα, Ασπα, Βασιλη! Σας ευχαριστουμε που μας κρατατε ζωντανους με την γλυκυτητα και την ευαισθησια των σκεψεων, συναισθηματων και αυθορμητισμου. Μια νοτα ανθρωπινης οικογενειακης καθημερινοτητας που δεν φαινεται να ειναι στο καλουπι της συνηθισμενης δυσλειτουργικοτητας…
Σας αγαπω πολυ και ευχαριστω που μπηκατε στη ζωη μου με τη φιλια σας 🙂 (Long live the internet…)
Aspa αναφέρει:
Λήδα μου εμείς ευχαριστούμε που μπήκες στη ζωή μας. Είμαστε τυχεροί κι ευγνώμονες…
Σου στέλνουμε όλη μας την αγάπη και ανυπομονούμε να τα πούμε από κοντά σύντομα 🙂