Τα ‘βαλες με λάθος άτομα

Έκτη δημοτικού η Εβελίνα τον Σεπτέμβριο. Έκτη δημοτικού! Σπουδαία χρονιά στη ζωή ενός παιδιού… Προς το παρόν απολαμβάνουν με την αδελφή της το καλοκαίρι και γεμίζουν τις μπαταρίες τους, ώστε να ξεκινήσει τη νέα χρονιά με ακόμα περισσότερες… ατάκες. Να οι τελευταίες της Εβελίνας:

✔  Επειδή ξέρει ότι συναναστρέφομαι με mom bloggers:
Μαμά έλα να συζητήσουμε για λίγο για να ξεφύγεις από τα συνέδρια των πανών.

✔ Μου λέει απορώντας για τη συμπεριφορά της μικρής της αδελφής (που είναι τώρα 9,5).
Θα περνάει κάποιο είδος προεφηβείας…

✔ Μετά από έντονη διαφωνία που είχαμε οι δυο μας: «Μαμά μοιάζουμε πολύ. Και αυτό είναι πρόβλημα όταν μαλώνουμε. Γιατί έχουμε καλά επιχειρήματα και οι δύο και για αυτό δε βάζουμε τέλος στον καυγά».

✔ Υπάρχει μία υπηρεσία στην οποία φτιάχνει και ανεβάζει online βιντεάκια (κόμικ). Εμάς φυσικά μας τα στέλνει και τα βλέπουμε, όπως τα στέλνει και στους φίλους της. Εκεί μπορεί να αφήσει σχόλια ο καθένας. Μια και συνήθως όμως κανείς δεν της αφήνει κανείς σχόλια μια μέρα μου είπε: «Κανένα σχόλιο. Κανένα. Μα θέλω να τους πω: Γιατί δεν με κομεντάρετε;»

✔ Στο αυτοκίνητο, έχουν πιάσει με την αδελφή της έναν καυγά στο πίσω κάθισμα.
Εγώ: Για να συνεχίσω να οδηγώ θα χρειαστεί να ηρεμήσετε.
Εβελίνα: Ηρεμήσαμε μαμά. Είμαστε τόσο ήρεμες όσο ο Splinter όταν διαλογίζεται.
(Ο Spinter είναι δάσκαλος ninja στα χελωνονιντζάκια)

✔ Αγκαλιάζοντάς τες την ημέρα που έφευγαν για διακοπές με τον παππού και τη γιαγιά:
Εγώ: Θα μου λείψετε!
Εβελίνα: Μαμά… Θέλουν ακόμα δουλειά οι υποκριτικές σου ικανότητες…

✔ Με παίρνει τηλέφωνο: «Θα σου ρίξω κουλάτη πρόταση».
Μιλάει ασταμάτητα επί 5 λεπτά και μετά μου λέει. «Περίμενε να αλλάξω αυτί».

✔ Προσπαθεί να βοηθήσει την αδελφή της σε μία άσκηση και η Εβίτα δεν καταλαβαίνει. Μονολογεί: «Έχω μπροστά μου το καλύτερο μυαλό της τάξης της. Φαντάσου τους συμμαθητές της».

✔ Εβελίνα: Επειδή θα μου έλεγες όχι, δε σε ρώτησα αν θα με άφηνες να βάλω την αφίσα του Ραφ στον τοίχο μου.
Εγώ: Μα τι καλό παιδί. Μπράβο Εβελίνα!
Εβελίνα: Απλά την έβαλα από μόνη μου.

✔ Η παρακάτω δεν είναι ατάκα, είναι όμως προχωρημένη σκέψη (και συμφωνώ απόλυτα μαζί της…)
Συζητάμε για κάποιον συμμαθητή της και της λέω: «Νόμιζα ότι δεν τον συμπαθούσες».
Μου απαντάει: «Δεν τον γνώριζα. Για αυτό δεν τον συμπαθούσα».

✔ Μαμά αν χτυπήσει το τηλέφωνο και είναι ο τάδε (μου λέει το όνομα) και με ζητήσει θα του πεις «δεν είναι εδώ αυτή τη στιγμή».
Εγώ: Εβελίνα τι λες τώρα; Τι θέλεις να με βάλεις να κάνω πάλι; Θα πρέπει να με πληρώνεις για να στα κάνω όλα αυτά!
Εβελίνα: Με ατάκες;

✔  Εβελίνα: Μερικές φορές αναρωτιέμαι τι θα γινόταν αν οι μαμάδες ήταν τόσο εύκολες όσο οι μπαμπάδες.
Εγώ: Τι εννοείς Εβελίνα;
Εβελίνα: Ε να, λίγα κοπλιμέντα… και μετά λες αυτό που θες – μπαίνεις στο ψητό.

✔ Αστειευόμενη μου λέει «Τα ‘βαλες με τα λάθος άτομα, Άσπα».
Εγώ: Ποια είναι τα λάθος άτομα;
Εβελίνα: Me and Evita.

Photo by Pörrö