Το πόσο μου άρεσε να γράφω στο blog μου τις ατάκες των παιδιών μου δεν λέγεται! Άρχισα να τις μοιράζομαι δειλά δειλά πριν από 12 χρόνια, χωρίς να ξέρω αν όντως ήταν αστείες ή μόνο σε εμένα φαίνονταν αστείες. Τελικά διαπίστωσα ότι φαίνονταν και σε άλλους αστείες – άλλωστε όλα τα παιδιά λένε αστεία πράγματα! […]
Το μέλλον είναι τόσο λαμπρό… (2020)
Η ιστορία ξεκινάει το – όχι και τόσο μακρινό – 2005. Ήταν καθαρά Δευτέρα και μία νέα μαμά με το όνομα Άσπα αποφάσισε να βάλει το νεογέννητο μωρό της δίπλα σε μία λαγάνα και να το φωτογραφίσει. Έτσι για να θυμάται πόσο μικροσκοπικό ήταν κάποτε το μωρό (ενώ πλέον κοντεύει να τη φτάσει σε ύψος). […]
Τι χρονιά! [για εκτύπωση]
Μία ακόμα χρονιά (και μάλιστα τι χρονιά!) φτάνει στο τέλος της. Για πέμπτη χρονιά φέτος, η κόρη μου η Εβίτα σχεδίασε για το τέλος της χρονιάς ένα εκτυπώσιμο για παιδιά – τα δικά σας παιδιά! Θα διασκεδάσουν χρωματίζοντας και συμπληρώνοντας τη ζωγραφιά και παράλληλα θα μοιραστούν τις σκέψεις τους για την χρονιά που πέρασε. Θα προσθέσουν […]
Η μαμά κάτω από το σομπρέρο
Όταν τα παιδιά πήγαιναν νηπιαγωγείο και δημοτικό, η γιορτή της μητέρας είχε μια “επισημότητα”. Οι μέρες πριν από τη γιορτή της μητέρας, ήταν αφιερωμένες στο να φτιάχνουν καρτούλες και ζωγραφιές και να συνωμοτούν για τις εκπλήξεις που θα μου κάνουν την ημέρα της γιορτής. Όλα αυτά βέβαια, ξεκινούσαν από το σχολείο, με προτροπή των δασκάλων! […]
Παίρνω τα μπογαλάκια μου και φεύγω (2019)
Μια φορά και έναν καιρό, την Καθαρή Δευτέρα του μακρινού 2005, μια μαμά έβαλε το μωρό της δίπλα σε μια λαγάνα να το φωτογραφίσει. Η μαμά αυτή συνέχισε να το φωτογραφίζει το παιδί της κάθε χρόνο δίπλα σε μία λαγάνα για να βλέπει πόσο μεγάλωσε. (Έφτιαξε νέα μονάδα μέτρησης. Δεν της έκανε το μέτρο…) Σαν […]
