Σήμερα ήταν η πρώτη φορά που συμμετείχαν και τα δύο κορίτσια – και η Εβελίνα και η Εβίτα – σε παρέλαση. Στο σχολείο τους, τα παιδιά αρχίζουν να παρελαύνουν από την Πέμπτη Δημοτικού και έτσι φέτος ήταν η πρώτη φορά της Εβίτας. Παράλληλα ήταν η πρώτη παρέλαση της Εβελίνας με την καινούργια της στολή του Γυμνασίου. Η […]
Η βρεγμένη Ελληνική σημαία
Θυμάμαι μια φορά σε ένα επαγγελματικό σεμινάριο που ο ομιλητής μιλούσε για την προσωπική αξία του κάθε ανθρώπου. Ήθελε να μας κάνει να συνειδητοποιήσουμε ότι δε θα πρέπει να αφήνουμε ποτέ τη γνώμη των άλλων για εμάς να επηρεάζει το πώς νιώθουμε εμείς για τον εαυτό μας. Έβγαλε λοιπόν ένα χαρτονόμισμα μεγάλης αξίας από την […]
Χωρίς μπαλόνια
Πιστεύω ότι οι κόρες μου θα θυμούνται κάποτε τις εθνικές εορτές των παιδικών τους χρόνων με γλυκιά νοσταλγία. Και δε μιλάω για τις γιορτές στο σχολείο ή την παρέλαση – στην οποία πλέον συμμετέχει και η Εβελίνα με την τάξη της. Μιλάω για πιο μικρές «παράπλευρες εορταστικές» συνήθειες. Όπως ότι μετά την παρέλαση αγοράζουμε μαλλί […]
I smile because you are my sister
Η Εβελίνα ήταν δύο χρονών όταν γεννήθηκε η Εβίτα και έχει πάρει από την αρχή πολύ σοβαρά το ρόλο που έχει ως «μεγάλη αδελφή». Για του λόγου το αληθές δείτε το post που είχα γράψει το 2008, στο οποίο έγραφα και το… job description της θέσης: «Να μάθει όλα όσα ξέρει στη μικρή της αδελφή ακόμα […]
Μη με ρωτάς
Είχαμε πολύ καιρό να πάμε ως γονείς σε εορτασμό εθνικής εορτής του σχολείου. Την τελευταία φορά που πήγαμε ήταν όταν η Εβίτα πήγαινε Νηπιαγωγείο, την 25η Μαρτίου. Τότε που οι Σουλιώτισσες-νηπιαγωγάκια είχαν αποφασίσει να επαναστατήσουν και να μην πέσουν από τον γκρεμό… Και τότε που λόρδος Μπάιρον και η Μπουμπουλίνα έλεγαν τα ποιήματά τους και […]